اصول روابط سالم بین زن ها و شوهر ها

زن ها و شوهر ها

رابطه ی زن و شوهر، رابطه ی عاشق و معشوق، رابطه ی تن و تن پوش، رابطه ی همرهان طریق کمال و معناگر محبت و ایثار است.

رابطه ی  زن و شوهر، به قدمت خلقت آدم، به قداست متعالی ترین ارزش ها، به عظمت گسترده ی هستی، به برکت همه ی نسل ها در همه ی عصرها و تجلی گر اولین تعامل حقه ی انسان هاست.

رابطه ی زن و شوهر، سرچشمه ی همه ی عاطفه ها و بستر گیراترین رابطه هاست. زن مرادش را در حسن رابطه با شوهر می یابد و شوهر آرامش را در گرو وجود زن میداند.

رابطه ی زن و شوهر جلوه ای از برترین هنر زندگی و کامل ترین شکل ارتباط انسانی است. در یک نگاه، رابطه ی زن و شوهر آمیزه ای است از زیباترین تلاقی چشم ها، گیراترین تبادل کلام ها، هماهنگ ترین طپش قلب ها، همسوترین اندیشه ها، استوارترین گام ها و پر رمز و  رازترین محرمیت ها.

رابطه ی زن و شوهر، معنایی از درس وفا، آیینه ای از مهر و صفا و تصویری از یکرنگی و دلدادگی است.

رابطه ی زن و شوهر، مناسب ترین بستر برای رویش شکوفه های حیات و مطلوب ترین زمینه برای پدیدآیی پرجاذبه ترین رفتارهاست.

رابطه ی زن وشوهر، حیاتی ترین پاسخ به فطری ترین نیاز زندگی فردی و اجتماعی انسان است.

رابطه ی زن و شوهر، بیانی از حقیقت و ضرورت بنای خانواده و زنجیره ی جوامع انسان است.

رابطه ی زن و شوه، تصویری از نمایش همه ی جاذبه ها، همه ی زیبایی ها، همه ی قابلیت ها و همه ی کلمات وجود انسان است.

رابطه ی زن و شوه، رابطه ای لطیف، گرمی بخش و مهر آفرین است و اساس آن بر تمجید و تکریم و گذشت و ایثار  استوار می باشد.

رابطه ی زن و شوهر، رابطه ی مهرورزی و محبت پذیری، عهد و وفا، گذشت و ایثار، سخاوت و احسان، مودت و مروت، صداقت و درستی، صفا و صمیمیت، راه و رهرو، خورشید و نور، چشمه و آب، پرنده و بال، اوج و پرواز، دل و دلدار، چشم و نگاه، اندام و لباس، چراغ و روشنی، باغ و باغبان، گل و گلدان، سبزه و بهار، گلبرگ و ریحان، انگشتر و نگین، لبخند و نشاط، طبیب و درمان، سکینه ی روان و آرامش جان، رحمت و نعمت و سرانجام مثالی از رابطه ی علی علیه السلام و فاطمه سلام الله علیها است.

رابطه ی زن و شوهر، انتخال مطلوب ترین است، ترسیم سعادت و رستگاری است، برکت کارنامه ی اعمال است.

رابطه ی زن و شوهر، آزمون دوباره توان انسان در حفظ حرمت ها و ارزش ها، تکریم خویشان و نزدیکان و تایید و تقویت منزلت همسر است.

رابطه ی زن و شوهر، یعنی بهره گیری از پربرکت ترین زمان ها و خوشایند ترین فرصت ها برای ارائه پایدارترین جاذبه ها، تامین فطری ترین نیاز ها و تضمین سلامت و بهداشت روان ها.

رابطه ی زن و شوهر،یعنی برخوردار شدن از آراسته ترین، گرانبها ترین، زیباترین، راحت ترین، پرداوام ترین و گرما بخش ترین تن پوش ها. آری، رابطه ی زن و شوهر به فرموده ی خالق انسان ها همچون رابطه ی قامت و لباس است، و این لباس گرمابخش جسم و جان، معناگر حیات و جلوه گر وحدت است. زیباترین رابطه زن و شوهر زمانی برقرار می شود که هر دوی آنها با اندیشه ای متعالی و انگیزه ای قوی تلاش کنند که یکدیگر را مورد حمایت عاطفی خود قرار دهند و در ارضای نیازهای فطری و روانی همدیگر از هم پیشی گیرند. زن برای شوهر لباسی زیبا و جذاب و شوهر برای زن پوششی آراسته و برازنده باشد.همچون رابطه ی لباس و بدن گرمابخش و آرامشگر یکدیگر باشند و همدیگر را زیبا و آراسته و با کمال و موقر جلوه دهند. کاستی ها و خطاهای هم را بپوشانند و همدل و همراز یکدیگر باشند. ضعف ها و نارسایی های یکدیگر را حتی برای نزدیکان خود بازگو نکنند، تا چه رسد به آشنایان و بیگانگان. به زندگی همدیگر تنوع ونشاط ببخشند و هر روز بهتر از اولین روز آشنایی، بر جاذبه های بصری و کلامی و خوشایندی های رفتاری خویش بیفزاریند. با خریدارترین نگاه به چهره ی هم بنگرند، گیراترین کلام خود را تقدیم یکدیگر کنند، پر جاذبه ترین رفتارها را در ارتباط با هم به نمایش بگذارند و با حسن ارضای نیازهای فطری و روانی یکدیگر، همدیگر را در برابر آفتهای اجتماعی و محرک های مخرب شخصیت مصون نمایند.

زن ها و شوهر ها فقط در زندگی مشترک و تعامل متقابل با همدیگر می توانند همه مهارت های زناشویی و جاذبه های بالقوه کلامی و بصری و رفتاری خود را فعلیت بخشند. چرا که همه ی انسانها، از نافذترین جاذبه های حیاتی بهره مند هستند و تنها بستر مشروع و مطلوب تبلور همه ی این جاذبه ها در ارتباط با همسر است و بس.

زن و شوهر موفق آنانی هستند که جز با زبان محبت و تکریم با هم سخن نمی گویند و همواره از خزانه ی دلشان، کلام زرین و خوشایند و گفتار شفابخش و درماگر جان و آرامشگر روان را برگزیده، در فضای سرشار از نشاط و آرامش تقدیم یکدیگر می کنند.

رابطه ی زن و شوهر موفق به گونه ای است که در آن زبان تهدید، تنبیه، تحقیر و تخریب شخصیت جایی ندارد، هر چه هست زبان محبت، صداقت و صمیمیت، شجاعت و عدالت، ایثار و احسان، شکر و سپاس و تایید و تکریم است.

دروغ و بدزبانی، تند خویی و بداخلاقی، غیبت و تهمت، افترا و استهزا، ناسپاسی و قدرناشناسی، بی تفاوتی، قهر و عصبانیت از آفات رابطه ی مطلوب زن و شوهر است.

محور رابطه ی زن و شوهری که در اندیشه ی اداره و ادامه ی یک زندگی پویا، مولد و پربرکت هستند، همدلی و یکرنگی، صبوری و خویشتن داری و گذشت و ایثار است.

خودمحوری، خود بینی، خود توجهی، خود خواهی، خودپسندی، خودنمایی و خود کامگی از آفت های شکل گیری مشترک موفق است. سرمایه ی برقراری و استمرار رابطه ای خوشایند و موفق میان زن و شوهرها، کفویت، همسری و همراهی، همگامی، همسویی، همفکری، حق گویی، حق جویی، وارستگی از وابستگی های نفسانی و تعصبات ناروای خویشاوندی و قومی است.

زن ها و شوهرهای آزاده، بصیر و فهیم و موفق آنانی هستند که در پیوندها و ارتباطات خانوادگی بیش از هر چیز به آرامش روانی، آسودگی خاطر و احساس امنیت همدیگر می اندیشند. به عبارت دیگر در زندگی همسران موفق، رابطه ی زن ها و شوهرها با مادر، خواهر، پدر، برادر و دیگر نزدیکان نه تنها نمی تواند کمترین اثر ناخوشایندی بر روابط فی مابین ایشان بگذرد، بلکه برحسن سلوک و اعتماد متقابل و شیرینی زندگی مشترک آنها می افزاید. در واقع حسن تدبیر و تنظیم دایره و دامنه ی ارتباط با خویشان، دوستان و آشنایان با همفکری و همدلی زن و شوهر بلند اندیش و والا همت معنا می یابد و محور و معیار اصلی ارتباطات خویشاوندی و عاطفی، تامین نیازهای فطری و زضامندی خاطر یکدیگر است.

قابلیت، کفایت و لیاقت همسر شدن برای زن وشوهر فوق العاده مهم و ارزشمند و در ابعاد مختلف مسوولیت آفرین است.

برای برقراری و استمرار رابطه ای پردوام، پربرکت و مسرت بخش میان زن و شوهر و پیشگیری از سردی ها و سردمزاجی ها، بدبینی و سوظن ها وقهر و ستیزهای خانوادگی، هر دو نفر( هم زن و شوهر) باید به خاطر داشته باشند که همچون دوران تجرد دورانی که عقد و پیمان زندگی مشترک و جدیدی را امضا نکرده بودند، نمی توانند به لحاظ وابستگی های عاطفی، بخش قابل توجهی از وقت، فکر و احساس خود را به مادر و خواهر، پدر و برادر و… اختصاص دهند.

در یک زندگی مشترک موفق، زن و شوهر فهیم همه ی سعی و تلاش خود را در جهت جلب رضایت خاطر و فراهم ساختن آسایش و آرامش روان و نشاط  درونی یکدیگر مبذول می دارند و از این رو ضمن ابراز محبت نسبت به خویشان و تکریم شخصیت ایشان به رسالت و مسوولیت خطیر(( همسری)) اندیشیده، همه ی مهر، محبت و عطوفت خود را در همه حال تقدیم همسر می نمایند.

آری، مرکز ثقل و شاخص و میزان همه ی ارتباطات زن و شوهرهای بصیر و همسران فهیم با خویشان، نزدیکان، دوستان و آشنایان، حفظ و تقویت حسن رابطه، غنای پیوند عاطفی، اعتماد متقابل و احساس امنیت میان همدیگر است. لذا هر رابطه و ارتباطی با دیگری که بر اساس ارزیابی منطقی و روان شناختی بر رابطه ی گرم و صمیمی و پیوند عاطفی زن و شوهر خدشه ای وارد نماید، باید مورد تجدید نظر قرار گیرد و به طور قطع با نگرشی جامع و احساس مسوولیت، در آن تعدیلی صورت پذیرد، ولو اینکه این رابطه با مادر و پدر و خواهر و برادر باشد.

بدون تردید در این نگرش فرزندان نیز مستثنا نیستند، بنای رابطه با فرزند نیز بایسته است که از حسن رابطه ی زن و شوهر نشات بگیرد. بچه ها زمانی می توانند از رشدی هماهنگ و متعادل برخوردار شوند که پدر و مادر خود را دارای زیباترین، گرمترین و صمیمی ترین ارتباط ببینند.پ

زن ها و شوهرهای موفق و محبوب نیک می دانند که آرامش و نشاط کودکان خانواده و شکوفایی وجود و تکوین شخصیت کودکان و نوجوانان در گرو حسن رابطه ی متقابل و پیوند های صمیمی ایشان است.

تربیت فرزندان، باغبانی وجود ایشان است.هرگاه باغبان شکوفه های حیات به زمینه ی مساعد پرورش گل ها و شکوفه ها نیندیشد، آفت های رشد را نزداید و بستر شکوفایی گل ها را فراهم ننماید، صرف در آغوش گرفتن گل و حمایت از شکوفه ها نمی تواند زمینه رشد متعادل و متعالی آنها را به شایستگی آماده سازد.

آری، سخن این است که وجود فرزندان نیز نباید بر حسن رابطه ی پویا، پر بار، پر عاطفه و آرامشگر زن و شوهر خللی وارد آورد.

با کمال تاسف گاه مشاهده می شود که تولد فرزند آنچنان شخصیت مادر را دگرگون می کند که خواسته و ناخواسته، با جهت و بدون جهت و موجه و غیر موجه بیشترین توجه خود را صرف کودک می کند و آن قدر به سرعت در این مسیر گام بر میدارد که گویی از خود غافل گشته، شوهر و نیازهای فطری و روانی او را به خوبی نمی بیند و کمترین تلاشی برای حسن تامین آن از خود نشان نمی دهد. و جای بسی تاسف است که از جمله زمینه های رویش سردمزاجی ها، دلخوری ها، نهانه گیری ها و دعواها همین شرایط است؛ یعنی توجه فوق العاده و غیر لازم به فرزند، غفلت از حفظ و تداوم رابطه ی عاطفی و آرامش بخش با همسر و کمرنگ شدن جاذبه های همسری.

بدون شک فرزندان در همه ی دوران رشد، از دوران زندگی جنینی گرفته تا دوران شیرخوارگی، پیش دبستانی، دبستانی و نو جوانی و جوانی، نیازمند توجه خاص و حمایت و هدایت مستمر والدین هستند و بالطبع در دوران نوزادی و شیرخوارگی بیشترین مسوولیت و توجه مداوم به فرزند به عهده ی مادراست، اما مادر با وجود این رسالت سنگین و گذشت و ایثار لازمه ی آن به خوبی می داند که پدر نیز دوست دارد در این امر سهیم باشد، و این مادر است که با حفظ پیوند عاطفی با همسر، برخورداری از آراستگی همیشگی، گرمی ها و صمیمیت ها و بهره مندی از همه ی جاذبه ها، شوق و نشاط قابلیت پدری را در همسر خود مضاعف می نماید.

به سخن دیگر، زن های خردمند و با تدبیر نمی گذارند که با تولد فرزند حسن رابطه و پیوند عاطفی شان با شوهر سست گردد. آنان به خوبی می دانند که شوهرها همیشه به عطوفت و آرامشگری زن هایشان نیازمند هستند، ولو در شرایطی که فرزند جدید یا فرزندانی در کانون خانواده ی ایشان حضور دارند.

و اما شوهر ها نیز همواره مسوولیت سنگینی در حفظ  رابطه ای گرم و صمیمی با همسر خود دارند و این مسوولیت در هنگامه های حساس، مثل دوران بارداری، تولد و دوران شیرخوارگی فرزند، دوران پیش دبستانی، زمان های بیماری و نظایر آن چند برابر می شود. حسن سلوک شوهرها،بویژه دراین شرایط، توجه فوق العاده به نیازهای زیستی و روانی همسر، حضور بیشترو بیشتر در خانه با چهره ای متبسم و پرنشاط و حالتی از مهرورزی و دلی پر از عشق و محبت، حمایت فوق العاده از همسر، همراهی و همدلی با او، کمک بیشتر به کارهای خانه، تلاش در تغذیه ی شایسته ی مادر، تامین آرامش روانی و امنیت خاطر مادر همراه با گذشت و صبوری و گشاده رویی از جمله رفتارهایی است که رابطه ی میان همسران، زن ها و شوهرهای با وفا و متعهد را زیباتر، گرمتر و جذاب تر می سازد.

بنابراین شایسته و بایسته آن است که همه ی زن ها و شوهر ها، جوانان، میانسالان و افراد مسن به چگونگی رابطه ی فی مابین خود دگرباره بیندیشند و همه ی برنامه ها،فعالیت ها، مسوولیت ها، پیوند های خانوادگی، ارتباطات اجتماعی، فعالیت های اقتصادی، اتخاذ تصمیم های اساسی و انتخاب هدف ها و روش ها را بر پایه ی حسن رابطه با همدیگر استوار نمایند، چراکه رابطه ای گرم و صمیمی، آرامش بخش و آرامشگر، پویا و پر نشاط،مولد و متعالی، عاطفی و منطقی و استوار و پر برکت،تامین گر سعادت دنیا و آخرت خود و فرزندان، مطلوب حق جویان و موجب رضایت خالق آدمیان است.

و سخن آخر آن که با نگاهی به زندگی پر برکت و روابط همسری علی علیه السلام و فاطمه سلام الله علیها، اولین دانش آموختگان مکتب اسلام و برترین همسران جهان که وجودشان در همه ابعاد همواره بر فراز عصرها و نسل ها برای همه زوجهای فهیم و بصیر و تعالی جو برترین الگوست. به زیبایی معنای همه گل واژه های حیات از بوستان محبت یعنی گذشته ایثار، صداقت، شجاعت، عدالت، کرامت، صبوری و احساس را از سویدای جان در می یابیم و با اقتدار به ایشان منظر وجود خود را در مسیر برترین زنها و شوهرهای هستی قرار می دهیم.

بریده ای از کتاب: روانشناسی رابطه ها

نویسنده: دکتر غلامعلی افروز استاد ممتاز دانشگاه تهران

انتشارات: دانشگاه تهران

چاپ:ششم

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۶۰۱۵۵۹۱ تماس حاصل فرمایید.