با پسر بچه ۱۳ ساله درون گرایی که پدرش جلوی چشمش سکته کرده و فوت شده و درباره پدرش اصلا دوست نداره صحبت کنه چکار کنیم

با سلام
دوست عزیز هر یک از ما بنا به ویژگی های فردی خود با وقایع به گونه ای خاص برخورد می‌کنیم.
گاهی تجربه فقدان و از دست دادن عزیزان به واسطه این تفاوت ها، نمود متفاوتی به خود می‌گیرد. گاهی همراه با غم و کاهش عملکرد و گاهی با تحریک پذیری و خشم و یا سکوت و اجتناب نشان داده می‌شود.
در صورتی که توان ما در برابر موقعیت کمتر از حد برآورد شود، میل به اجتناب از آن موقعیت افزایش می یابد.
در خصوص فرزند ۱۳ ساله ای که شاهد چنین صحنه ای بوده به همین شکل اجتناب شکل گرفته، از روبه رو شدن با غم از دست دادن پدر.
دلایل این مقاومت را شناسایی کنید؛ گاهی به دوش گرفتن بار احساسات دیگران مثل مادر، مانع از تجربه غم می‌شود، گاهی ترس از نشان دادن احساسات باعث استفاده از این شیوه می‌شود و ….
ایجاد فضای امن و یک ارتباط همراه با پذیرش اولین قدم برای بروز احساسات درونی است. در این خصوص بردباری شما موثر خواهد بود. برای تجربه آن به فرزند خود فشار نیاوردید چرا که ممکن است تحت این شرایط خشم ایشان هم برانگیخته گردد. به او اطمینان دهید که در کنارش هستید و هر زمان که مایل باشد میتواند راجع به احساسات خود صحبت کند.
در صورت نیاز میتوانید از یک متخصص در حوزه کودک و نوجوان کمک بگیرید.

ازاده سعادتمند / روانشناس مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا