تعامل فرزند با والدینPage 3

میخوام مهاجرت کنم سی و یک سالمه مادرم خودشو میزنه احتمال داره من فول فاند تحصیلی بشم و آنقدر گریه کردم مانع یادگیری درسم شده، ده سال پیش مک با همین کاراش مجبورم کرد سر کاری برم که دوست ندارم حالا میگه نرو صبح ساعت شیش بیدارم میکنه میگه نری بدبخت میشی ما بابا نداریم بیماری خودایمنی گرفتم ضخامت مثانه ام از عصبی بودنم خیلی خیلی زیاد شده من این زندگی خودم نمیتونم تصمیم بگیری هیچ حمایتی ندا م من چشمام عمل کرده توی دو هفته است آنقدر گریه کردم تار میبینم فکر میکنم تازه گیا یه چیزی روی قفسه سینه ام سنگینی میکنه مادرم میگه تا صبح تو خواب ناله میکنی خسته شدم من چقدر میتونم به این زندگی ادامه بدم وقتی قدرت اختیار ندارم برای خودم من با ترس های مادرم زندگی میکنم من توی پتروشیمی کار میکنم همکارم میگه آخه تو با این همه استعداد تو دخت م بودی از خدام بود بری ولی خانواده من و یک احمق میبینن خسته شدم از دستشون
ده سال از جوانی ام به خاطر دل مادرم زندگی کردم دیگه تا چهل سالگی نمیتونم به خدا نمیکشم من برای تحصیل میرم فرار نمیکنم برمیگردم ولی وقتی برگردم این جای که هستم دیگه نیستم من استعداد دارم چ ا نباید استفاده کنم چرا ده سال کنار دستشویی توی اداره باید منشی باشم بخاطر ترس های مادرم همه میگن آخه چرا خانم حسینی تو جوانی با استعداد الان سی سالمه مادرم با این رفتاراش الان یک گسر چهل ساله با یک دختر َی ساله کنار خودش نگه داشته آخه چرا من آنقدر باید استرس داشته باشم نگران چرا حمایتم نمیکنه

پدرم به مادرم خیانت کرده و من این ها رو دیدم ۱۶ سالم بود و هنوز تو شوک هستم مادرم هم می‌دونه که پدرم این کار رو کرده ولی بروی خودش نمیاره پدرم همش کلافس و ما رو من و خواهران رو اذیت می کنه چند روز پیش خواهرم رو به قصد کشت کتک زد
موندم چی کار کنم هم کنکور دارم هم وضع خونه این مدلی هست هر دو دارن بهم فشار وارد میشه آن قدر گریه کردم یا بعضی وقتا بغض کردم و گریه ام رو قورت دادم قلبم درد می‌کنه و چشمام هم عینک میزنم لطفاً کمکم کنید دیگه از این دنیا بریدم البته فرزند اول خانواده هستم