تشخیص افسردگی در کودک پارت دوم

تکنیک های تشخیص افسردگی در کودک و کمک به ان :

در تکنیک های تشخیص افسردگی در کودک و رفتار مناسب با ان :

گفته شده است عواقبی که درمان نکردن افسردگی دارد فقط به بعد سلامت جسمانی کودکان آسیب نمی زند، کودکان افسرده تلاش کمتری می کنند،

پس موفقیت کمتری به دست می آورند و متاسفانه به خاطر نداشتن تمرکز، انرژی و اعتماد به نفس شکست های بیشتری می خورند که وضع آن ها را بدتر می کند.

وضعیت یادگیری، موفقیت تحصیلی، توانایی های عاطفی و حتی موقعیت های شغلی و اقتصادی افرادی که در کودکی افسردگی داشته اند و درمان نشده اند نسبت به افراد عادی پایین تر و ضعیف تر است.

زمانی که این پیامدها را کنار عوارض های داروهای ضد افسردگی بگذارید، متوجه می شوید که خوردن داروهای ضد افسردگی که متخصص کودک تجویز کرده است از آسیب کمتری برخوردار است.

شرایطی که یک کودک افسرده تجربه می کند، شرایط خیلی خیلی دشواری است. میزان حساسیت هایش بالا می رود، هر چیز منفی را در ذهنش به شدت بزرگنمایی می کند،

این کودکان اغلب احساس گناه زیادی دارند، خودشان را مسبب اکثر اتفاقات بد اطرافشان می دانند.

مثلا اگر شما با همسرتان دعوا کنید کودک خودش را مقصر می داند حتی اگر موضوع دعوای شما با کفش در خانه آمدن طرف مقابلتان باشد.

احساس گناه در کودکان افسرده :

کودکان افسرده ، به خاطر همین احساس گناه دلشان نمی خواهد با شما به عنوان والدینشان حرف بزنند چون می دانند شما ممکن است ناراحت بشوید.

البته حرف زدن کلا برای افراد افسرده کار خیلی سختی است اما این احساس گناه هم مانع جدی برای کودکان است.

اگر شما یا همسرتان تند خو باشید، زود از کوره در بروید، یا فردی باشید که خودتان هم یک مقدار درون مایه های افسردگی را داشته باشید و زود ناراحت شوید هر کدام از این ضعف هایی که در شخصیت شما هست، باعث می­شود کودک سخت تر بتواند با شما صحبت کند.

زیرا کودک خودش حجم زیادی مانع ذهنی دارد. شما هم با گرفتن مانع هایی جلوی خودتان راه حرف زدن را تقریبا برای تعامل با کودک بسته اید!

اگر جزو این دسته از والدین هستید حتما باید روی خودتان کار کنید. تکنیک هایی که اوایل بحث مطرح شد که برای بهبود روابط والد و کودک است  را حتما انجام بدهید.

شاید نیاز باشد خودتان هم به روانشناس مراجعه کنید که به شما کمک کند، و حرف زدن یکی از مهم ترین خدماتی هست که شما می توانید به کودکتان هدیه کنید.

ناراحتی را با افسردگی اشتباده نگیرید، فوت یکی از نزدیکان می تواند باعث افسردگی شود اما غیر طبیعی نیست که کودک برای از دست دادن مثلا مادر بزرگ ناراحت شود و گریه کند.

نه اصلا غیر طبیعی نیست. اتفاقا لازم است این کارها را بکند تا دوران سوگواری را تمام کند. همه­ی ما زمان هایی احساس کرختی، بی انرژی بودن و ناراحتی می کنیم این پاسخ نرمال و طبیعی به اتفاقات بد است.

زمانی که موضوع حل می شود یا مدتی می گذرد این حالت کم کم از بین می رود.

افسردگی حالت گذرا ندارد :

اما همانطور که قبلا گفته شد افسردگی حالت گذرا ندارد. پس اگر می بینید کودکتان بدون دلیل و تقریبا همیشه ناراحت است، باید به افسرده بودن آن شک کنید. یک راه حل ساده تر هم می توان توصیه کرد:‌

گفته می شود اگر پنج تا از نشانه هایی که گفته می شود را کودک شما داشته باشد، باید دنبال کمک تخصصی به کودک باشید.

یک کاغذ و قلم بردارید، این موارد را یاد داشت کنید و همیشه همراه خود داشته باشید که اگر شک کردید کودکتان افسرده شده است یا خیر در دفتر کوچک خود این موارد را چک کنید و ببیند آیا این علائم را دارد؟

و اگر این علائم را داشت به یک متخصص حرفه ای کودک مراجعه کنید. خب نشانه ها به شرح زیر است:

گریه کردن، ناراحتی و وحشت مداوم، ناامیدی، کاهش علاقه به چیزهایی که قبلا دوست داشته است، بی انرژی بودن و کلافگی، انزوا و عدم ارتباط با سایرین، اعتماد به نفس پایین، حساسیت زیاد نسبت به طرد شدگی یا

شکست، افزایش خشم، درماندگی و کج خلقی، مشکل در روابط، افزایش شکایت های جسمانی مثل سر درد و دل درد، اگر در سنین مدرسه است

ضعف در انجام تکالیف و یا غیبت از مدرسه، تمرکز ضعیف، تغییر جدی در الگوی خواب و تغذیه، فرار از خانه، افکار یا حرف هایی درباره ی خودکشی.

جمع بندی بخش های بالا :

 اگر کودک شما پنج تا از این علائم را داشت سریعا به روانشناس مراجعه کنید.

تا این قسمت با توجه به مهم ترین نقش شما به عنوان والدین گفته شد که اول افسردگی را بشناسید، نشانه های افسردگی را بدانید و بتوانید در کودکتان آنها را تشخیص دهید

و تفاوت بین ناراحتی و افسردگی را هم متوجه شوید، هیچ زمانی در مورد افسردگی کودکتان کوتاهی نکنید، فکر نکنید که خودتان به تنهایی می توانید مشکل کودک را حل کنید، کودک شما نیاز به درمان دارد

و شما درمانگر آن نیستید، شما اگر روانشناس هم باشید خوب می­دانید که اعضای مهم و نزدیک خانواده را نمی توانید درمان کنید.

دچار احساس گناه نشوید، ممکن است علت افسردگی کودک شما هیچ ارتباطی با شما نداشته باشد، حس بدی نداشته باشید و خجالت نکشید که کودک شما لازم است دارو مصرف کند

یا به روانشناس مراجعه کند. کودک شما هم این حس ها را از شما می گیرد و حال آن بد و بدتر می شود. وظیفه­ی بعدی شما بعد از شناسایی و مراجع به متخصص، فراهم کردن یک بستر مناسب برای درمان کودک است.

ادامه دارد