تشخیص افسردگی در کودک پارت سوم

از نشانه های تشخیص افسردگی در کودک : محیط خانه¬ی شما در روند درمان کودک نقش خیلی مهمی دارد. اگر با همسرتان مشکل دارید نباید در حضور کودک

نشانه های تشخیص افسردگی در کودک :

از نشانه های تشخیص افسردگی در کودک :

محیط خانه­ی شما در روند درمان کودک نقش خیلی مهمی دارد. اگر با همسرتان مشکل دارید نباید در حضور کودک بحث و دعوا کنید.

کودکان به ویژه کودکانی که افسردگی دارند نیاز به یک محیط امن، صمیمی و گرم و به دور از تنش دارند تا بتوانند تنش درونی خودشان را بروز دهند

و کمک بگیرند، نبودن جنگ و دعوا بین اعضای خانواده، چیزی نیست که یک شبه به دست آید، نیاز است از همین امروز روی آن کار بکنید.

شرایط خانه ی خود را بررسی کنید، ببینید بیشترین موضوع مشکل ساز بین اعضای خانواده چه هست و دنبال راه حلی برای رفع آن باشید،

شاید لازم باشد چند جلسه به خانواده_ درمانگر مراجعه کنید تا درمانگر برای ریشه یابی مشکل به شما کمک کند و راه کارهایی به شما یاد دهد که بتوانید راحت تر مشکلات بین اعضای خانواده را حل و فصل کنید.

رفع تنش از محیط خانه، یک بخش مناسب سازی محیط زندگی برای کودک است. بخش دوم آن شاد کردن محیط خانه است.

شما خیلی از خانواده ها را می بینید که با هم مشکلی ندارند اما شاد هم نیستند. پس نداشتن مشکل الزاما به معنای شاد بودن نیست برای شاد بودن باید زمان آزاد داشته باشید.

اگر شما و همسرتان هر دو بیرون از خانه کار می کنید، پیدا کردن زمان آزاد برای شما سخت تر است. پس تلاش بیشتری هم لازم دارید، مثلا وظایف خانه را تقسیم کنید تا کارهای خانه زودتر انجام شود،

آخر هفته ها برای طول هفته آشپزی کنید تا بعد از سر کار زمانی را بتوانید به خانواده اختصاص دهید، شام را درحالی که تمام اعضای خانواده کنار هم هستید میل کنید.

ادامه تیتر بالا :

. در این حالت بهتر است تلویزیون خاموش باشد و شما با همدیگر صحبت کنید. البته قرار نیست سر میز شام حرف های جدی زده شود.

 از زمان صرف شام برای تفریح و خندیدن استفاده کنید. در هفته یک یا دو شب را به انجام دادن بازی های خانوادگی یا دیدن یک فیلم با همدیگر به صورت دسته جمعی اختصاص دهید،

فیلم باید با مشورت همه­ی اعضای خانواده انتخاب شود. مثلا می توانید دو شب را برنامه­ی تلویزیونی ببینید یک شب را به انیمیشن که برای کودکان جذاب تر هست اختصاص دهید،

مواد غذایی که تریپتوفان دارند در رژیم غذایی خانواده قرار دهید موادی مثل موز،‌ آناناس،‌ سویا و شیر سويا، ماهی به ویژه ماهی آزاد، مغزها به ویژه بادام،

همه­ی اینها موادی هستند که تریپتوفان دارند و در بدن تبدیل به سروتونین می شوند، ورزش کردن منظم هم یکی دیگر از کارهایی هست که به کودک شما خیلی کمک می کند تا با افسردگی مقابله کند.

خودتان ورزش کنید و برای کودکانتان الگو باشید و نهایتا همه چیز در خانواده منظم باشد، زمان خرید، آشپزی،‌ ورزش،‌ غذا خوردن تا جایی که می توانید این برنامه ها را ثابت نگه دارید.

کودکان افسرده از جمع دوری می کنند. شما باید زمانی را برای حرف زدن با کودکتان اختصاص دهید، منتظر نمانید کودک سمت شما بیاید و با شما حرف بزند.

برای کودکان افسرده حرف زدن کار خیلی سختی است فراهم کردن یک محیط امن که کودک بتواند در مورد دغدغه هایش حرف بزند و از علت ناراحتی و بهم ریختگی­اش بگوید یکی دیگر از وظایف سنگین شما است.

افکار خود کشی در کودکان افسرده :

 اگر کودک شما افکار خودکشی دارد هیچ وقت و به هچ وجه کودک را تنها نگذارید. وسایل خطرناک مثل داروها،‌ چاقو و وسایل سمی را از جلوی دست کودک دور کنید،

سعی کنید اعتماد به نفس کودکتان را تقویت کنید و به او اطلاعات دهید که خیلی از کودکان مثل آن هستند و او می تواند از سایرین برای بهتر شدن حال خودش کمک بگیرد.

در ایران، ما خط مشاوره تلفنی کودک داریم که شما به عنوان والدین یا خود کودک می تواند با آن شماره تماس بگیرید و به صورت تلفنی از مشاور راهنمایی بگیرند.

به کودک خود یاد دهید که چطور می تواند با شماره تماس بگیرد و این شماره را برای کودک در دسترس بگذارید، مثلا کنار تلفن باشد یا برای کودک توضیح دهید که می تواند به روانشناس مراجعه کند و از روانشناسی کمک بگیرد.

کودکتان را مجبور به چیزی نکنید، حرف زدن، ورزش کردن،‌ خواب و تغذیه ی مناسب کمک خیلی بزرگی به او می کند اما به شرطی که فشار اضافی روی دوش کودک ایجاد نکنید،

صبور و در عین حال مهربان باشید. این کودکان به شدت شکننده هستند، یک اخم شما ممکن است حال کودک را خیلی بد تر کند. به کودکان فضا دهید تا خودشان را بروز دهند.

اگر لازم است، بگذارید گریه کند و صبورانه کنار کودک بشینید،‌ همدلی کنید و کودک را تشویق به حرف زدن کنید.

نقش والدین در تشخیص افسردگی در کودک :

نقش شما به عنوان والد چیست ؟ اول بالا بردن اطلاعات خودتان در مورد افسردگی است و دوم بعد شناخت افسردگی در کودکتان و مراجعه به روانشناس کودک.

سوم:‌ فراهم کردن یک محیط امن و صمیمانه در خانه. چهار:‌ فراهم کردن فضایی که با کودک صحبت شود و کودک بتواند از دغدغه هایش به شما بگوید، شنونده ی فعال باشید و با کودک همدلی کنید، قضاوت، سخنرانی،

تنبیه و تحقیر نکنید، رژیم و خواب کودک را منظم کنید، فعالیت های فیزیکی کودک و ورزش را به برنامه های روتین (روزانه) کودک اضافه کنید.

 گفته شده است که اول این کارها را خودتان باید انجام دهید زیرا الگوی اصلی کودک رفتار شما است نه حرف های شما!

اکنون قدم بعدی این است که روابط اجتماعی کودک را کم کم بهبود دهید، حمایت اجتماعی یا سوشال ساپورت باعث بالا بردن سلامت روان همه­ی افراد حتی افراد درونگرا می شود،

ارتباط خوب یک هنر است و نیاز است که به کودک آموزش داده شود بازهم می توانید از موسسات معتبری که مهارت های زندگی را به کودکان یاد می دهند کمک بگیرید،

زمانی که کمی سطح انرژی کودکتان بالا آمد، شرایطی را فراهم کنید که کودکتان با بقیه­ی کودکان تعامل کند.

ادامه دارد

2 thoughts on

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *