مهارت خود اگاهی در کودک باهوش پارت چهارم

در آموزش مهارت خودآگاهی در کودک باهوش :
بازی اول ما آینه بود و اما دومین بازی نوشتن جدول من است،‌ ويژگی های من. چه چیزهایی دوست دارید؟

مهارت خود اگاهی در کودک باهوش با بازی :

در آموزش مهارت خود اگاهی در کودک باهوش :

  بازی اول ما آینه بود و اما دومین بازی نوشتن جدول من است،‌ ويژگی های من. چه چیزهایی دوست دارید؟ چه چیزهایی دوست ندارید؟ چه کارهایی هست که دلتان می­خواهد انجام دهید؟ و چه کارهایی دلتان نمی­خواهد انجام دهید و به طور کلی شما که هستید؟

در این میان نکته­ای را خاطر نشان کنیم که ما دو نوع خودآگاهی داریم. یک خودآگاهی عمومی داریم که افرادی که ما را می­شناسند هم آن را می­دانند، مثل ویژگی های ظاهری مان. حتی اگر یک آدم ما را ببیند می­تواند تا حدودی

این ويژگی ها را کشف کند.  مورد دیگر را دوست های نزدیک ما و اعضای خانواده بیشتر می­بینند، مثل اینکه چه چیزهایی را دوست داریم؟

چه چیزهایی را دوست نداریم؟ مثلا مادر همه­ی کودکان می­دانند کودک چه غذایی را دوست دارد و چه غذایی را دوست ندارد.

 در این زمینه مادرها می­توانند خیلی به کودکان کمک کنند یا دوستان ما می­دانند که ما چه تفریحاتی را دوست داریم، چه کتاب هایی را دوست داریم و چه نوع فیلم هایی را می­بینیم.

اما نوعی خودآگاهی دیگر وجود دارد که خودآگاهی شخصی ما است. آن چیزهایی که ممکن است ما به سایرین بروز ندهیم. برخی باورهایمان، افکارمان، احساساتی که فکر می­کنیم اگر سایرین بدانند مسخره می­شویم؟

یا ناراحت می­شوند؟ در واقع به خودمان یا به بقیه یا آسیب می­زند.

نقش کتمان کردن در مهارت خود اگاهی در کودک باهوش :

پس بخشی از خودآگاهی ما هست که سعی می­کنیم از بقیه کتمان کنیم. این بخش، بخش خیلی مهمی است. این بخشی است که شما برای اینکه بتوانید با آن کنار بیایید، قبولش کنید، نزد روانکاو می­روید.

در واقع روانکاوی که نوعی رویکرد روان شناسی است، به شما کمک می­کند خودتان را بهتر بشناسید. آن بخش از خودتان را که سعی می­کنید پنهان کنید را به بقیه نشان دهید.

پس زمانی که به کودکانمان درباره­ی خودآگاهی می­گوییم، این موضوع را هم تذکر می­دهیم که برخی از ویژگی ها وجود دارد،

یک سری از خواسته ها و نیازهای ما هستند که برای ما مانند راز می­مانند دوست نداریم به بقیه بگوییم، چون می­ترسیم که یا خودمان یا سایرین آسیب ببینند.

اکنون می­خواهیم چند نکته­ی کلی را یاد بگیریم که برای اینکه خودآگاهی کودک تقویت شود، شما به عنوان والدین چه کارهایی می توانید انجام دهید. به دو بازی اشاره شد و در اینجا قصد دارم تا تکنیک های کلی را بررسی کنیم.

به کودک نشان دهید که به نظر می­آید چه حسی دارد. به این شکل به کودک بازخورد دهید. “به نظر می آید که خیلی خوشحالی؟

” و از کودک بپرسید که آيا حدس شما و بازخورد شما درست است یا خیر؟  اگر کودک سن کمی دارد، می­توانید برای او توضیح دهید.

“تو لبخند میزنی؟ چشمات برق میزند؟ نشان می­دهد که تو خیلی خوشحالی ؟

 چه اتفاقی افتاده که تو را انقدر خوشحال کرده؟ یا به نظرم می­آيد که خیلی ناراحت هستی، بغض کردی و در خودت مچاله شدی، چه چیزی تو را ناراحت کرده؟

” در قدم بعدی بیاید برای کودک بازگو کنید که شما چه احساسی دارید؟ در واقع برای کودک شفاف سازی کنید. “زمانی که من به این حالت  هستم، خوشحال هستم. زمانی که این گونه هستم تعجب کرده­ام”.

ادامه تیتر بالا :

در این حالت کودک یاد می­گیرد که احساسات را در سایرین هم کشف بکند و بعد با همدیگر سعی کنید احساسات بقیه اعضای خانواده را حدس بزنید می توانید از بازی پانتومیم برای این استفاده کنید

خب حالا این موضوع چه ربطی به خودآگاهی دارد؟ گفته شد که یک بخش اعظمی از خودآگاهی این است که کودک بداند چه چیزی را دوست دارد و  چه چیزهایی را دوست ندارد؟

چه نقاط قوت و چه نقاط ضعفی دارد؟ ما خودمان چه چیزی را دوست داریم؟

زمانی که از چیزی لذت می­بریم و ما را شاد می­کند، ما آن را دوست داریم. پس کودک ما با شناختن اینکه الان خوشحال است می­تواند بفهمد که آن را دوست داشته یا وقتی که ناراحت است بداند که آن را دوست ندارد.

زمانی که شکست می­خورد و غمگین می­شود بداند که نقطه­ ضعفی برای او بوده است یا اگر موفق و سپس خوشحال می­شود بداند که در آن زمینه نقطه قوت دارد.

در اینترنت جست و جو کنید. تعدادی کاربرگ برای ارتقای خود آگاهی وجود دارد. آنها را دانلود کنید و از آنها استفاده کنید.

اگر این کاربرگ ها را پیدا نکردید، نگران نباشید خودتان به سادگی می­توانید این کاربرگ ها را درست کنید. یک برگه­ی آچهار بردارید و بالای برگه بنویسید

“من که هستم؟” اکنون در خطوط بعدی این موارد را بنویسید اسم/ فامیلی/ تاریخ تولد/ اسم پدر/ اسم مادر/ اسم خواهر و برادرها/ من دخترم یا پسر/ من چندساله هستم؟

/ چشمانم چه رنگی است؟/ موهایم چه رنگی است؟/ رنگ پوستم چه رنگی است؟/ چند کیلو هستم؟/ قدم چقدر است؟/ اسم دوست های صمیمی من چه هست؟

/ در اوقات فراغتم دلم می­خواهد که چه کارهایی انجام دهم؟/ دوست دارم در آینده چه کاره شوم؟/ اگر کودکتان مدرسه می­رود چه درسی را بیشتر دوست دارد؟

/ چه درسی را دوست ندارم؟/ چه غذایی را دوست دارم؟/ چه میوه­ای را دوست دارم؟/

همین طور ادامه دهید و سعی کنید تمام چیزهایی که به ذهنتان می­رسد و خودتان در آن جدول نوشته­اید را با طرح سوال برای کودک در کاربرگ او بنویسید.

منا سمیعی

رواندرمانگر

One thought on

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *