رویارویی با دعوای فرزندان پارت پنجم

وضع قوانین از دیگر تکنیک های رویارویی با دعوای فرزندان :

قانون گزاری از دیگر تکنیک های رویارویی با دعوای فرزندان : قوانینی برای رفتار قابل قبول تنظیم کنید نام گذاری و فحش دادن نداریم حق داد زدن و جیغ زدن نداریم، کشیدن مو، کتک کاری نداریم،

اگر عصبانی شدید حق در کوبیدن بهم دیگر یا مشت زدن و به در و دیوار را ندارید و در مورد عواقب شکستن قوانین حتما با هم صحبت کنید یعنی اگر کسی قانونی را شکست باید یک مجازات خاص باشد

و آن مجازات را حتما و سریعا بعد از رفتارش اعمال کنید حتی اگر کودک حق باهاش است حق فحش دادن ندارد پس جلسه می گذارید به کودکان می گوییم که چه رفتارهایی غیر قابل قبول هستند

و اگر این رفتارها را انجام دهند حتی اگر حق با آنها باشد مجازات خاصی در انتظار آنها است و بازهم می گوییم که حتما حتما باید فاصله بین رفتار و مجازات یا تشویقی که می کنید خیلی کوتاه باشد کودک یاد بگیرد

که این رفتار یا این پاداش به خاطر این رفتارش است این تنبه اش به خاطر این رفتارش است این به کودک می آموزد که مسئولیت اقداماتش را به عهده بگیرد، صرف نظر از وضعیت و چگونگی تحریکش

و مانع از هرگونه تلاش برای مذاکره در مورد اینکه چه کسی درست می گوید، یا اشتباه از چه کسی هست را می گیرد اجازه ندهید که کودکان فکر کنند همه چیز همیشه عادلانه و برابر است

گاهی اوقات یک کودک نیاز بیشتری نسبت به بقیه دارد یعنی در یک زمان خاصی که مریض شده است پدر و مادر توجه بیشتری به او می کنند با کودک دکتر می روند ممکن است پاشویه اش کنند ممکن است مادر پیش کودک بخوابد

که مراقب تب او باشد یا هر اتفاق دیگه ای این موضوع الزاما به معنی اینکه هر لحظه هرکاری برای یک کودک کردیم

توجه فعالانه در رویارویی با دعوای فرزندان :

باید برای دیگری هم بکنیم نیست پس کاملا به انها می فهمانیم که در کل ما آنها را یک اندازه دوست داریم ولی گاهی بخاطر شرایط ممکن است عدالت کامل برقرار نشود. توجه فعالانه به منافع و نیازهای کودکان خودتان باعث می شود

که آنها کمتر دچار دعوا شوند به عنوان مثال اگر کسی دوست دارد به خارج از منزل رود یک پیاده روی یا رفتن به پارک را جزو برنامه های کودک بگذارید اگر کودک دیگری دوست دارد منزل باشد و کتاب بخواند این زمان را برای او هم فراهم بکنید

پس زمانی که دارید برنامه های خانوادگی می گذارید باید جوری برنامه بگذارید که گاهی این کودک به خواسته اش برسد و گاهی فرزند دیگر یا شرایطی را فراهم کنید که حتی اگر قرار است

همگی با هم بیرون روید که تفریح کنید یا در پارک باشید کودک بتواند قبلش کتابش را بخواند در تنهایی خودش و در اتاقش باشد اطمینان حاصل کنید که کودکان فضا و زمانی را برای انجام کارهای خودشان دارند با اسباب بازی های خودشان بازی کنند

با دوست های خودشان بازی کنند بدون حضور برادر یا خواهرشان یا لذت بردن از فعالیت ها بدون نیاز داشتن به اشتراک کسی اگر شما یک عدد توپ دارید و دوتا پسر دارید گاهی برنامه ای بچینید

که این توپ برای پسر بزرگ تر و گاهی برای پسر بزرگ تر باشد و نیاز نباشد این دوتا حتما با یکدیگر بازی کنند پس به آنها فضای شخصی می دهیم باید جوری رفتار کنید که کودک متوجه شود عشق و محبت شما محدود نیست

یعنی اگر مقداری به او محبت کردید کودک دوم سرش بی کلاه نمی ماند اینطوری نیست که هیچ چیزی به او نرسیده است محبت شما بی نهایت است و به هر دوی آنها تعلق دارد

ایجاد تعادل بین فرزندان :

نشان دهید که مورد علاقه ی شما هستند، مهم هستند و می دانید که چه نیازهایی دارند اگر کودک کتاب خواندن دوست دارد به عنوان هدیه به کودک کتاب دهید و اگر کودک دیگر شما عاشق فوتبال است

به کودک توپ فوتبال دهید پس با همین کارهای کوچک می توانید به کودکان بفهمانید که شما حواستان به آنها هست و آنها را می شناسید. برنامه های خانوادگی باعث می شود که روابط بین اعضا صمیمانه تر شود

این فقط مربوط به اینکه تعامل شما با کودک خوب شود نیست زمانی که شما برنامه می گذارید و پارک می روید و وسطی بازی می کنید تعامل بین کودکان هم خوب میشود یعنی این روابط به صورت ضربدری همگی باهمدیگر خوب می شود

برای امکانات محدود زمانبندی کنید یک جدول زمان بندی داشته باشید در مورد اینکه اگر به طور مثال تخت دو طبقه دارند و کودکان سر اینکه چه کسی تخت بالا بخوابد دعوا می کنند به صورت چرخشی

هر هفته یک نفر طبقه ی بالا می خوابد. در مورد دیگران، آینده یا نبودن والدین کودکان را نترسانید اگر با یکدیگر دعوایشان شد به کودکان نگویید یک زمانی می رسد ما ها نیستیم در این دنیا و شماها فقط برای یکدیگر می مانید و هیچکس شماها را انقدر که خواهر و برادر دوست دارد دوست ندارد و فداکاری نمی کند ایجاد ترس نکنید .

ادامه مطلب بالا :

ممکن است که بعضی زمان ها روابط بین خواهر و برادرها در بزرگسالی بد شود و کودک یاد این حرف های پدر و مادر می افتد و می بیند که نمی تواند به دیگران اطمینان کند و زمانی که خواهر و برادرش بودند

به این روز افتاده پس سایرین اصلا قابل اطمینان نیستند ما باید به کودکان یاد دهیم که آنها می توانند برای خواهر و برادرهای خود خیلی مفید و سودمند باشند و همدیگر را دوست داشته باشند

بعضی زمان ها پیش می آید که دعوا فقط برای جلب توجه والدین است کودکان با یکدیگر دعوا می کنند که ببینند والدین چقدر توجه می کنند، چقدر حواسشان جمع آنها می شود و می بینند

که پدر و مادر سرکار هستند هیچ توجهی به آنها ندارند و فقط زمانی که دعوا می کنند پدر و مادر حضورشان را احساس می کنند میایند وسط یا دعوا می کنند یا میانجی گری می کنند

یا حل مسئله می کنند هر روشی که دارند روش ها جواب نمی دهند زیرا کودکان می فهمند که تنها حالتی که پدر و مادر را دارند زمانی است که آنها با یکدیگر دعوا کنند.

دکتر هدی فرامرزی

درمانگر واحد کودک و نوجوان

مرکز  خدمات روانشناسی و مشاوره  احیا