مهارت همدلی در کودک پارت دوم

پارت دومه اموزش مهارت همدلی درکودک :

در پارت دوم مهارت همدلی در کودک :

همدلی کردن فقط به درد کودک شما نمی خورد اگر شما هم بتوانید با کودک خود همدلی بکنید هم با کودک ارتباط خیلی بهتری خواهید داشت هم مشکلات کمتری خواهید داشت برای اینکه بتوانید با کودک خودتان همدلی بکنید

چهار عامل اصلی همدلی را باید یادتان بماند پس مثل همه ی مهارت هایی که می خواهیم به کودک یاد دهیم اول باید دوباره از خودمان شروع کنیم

همدلی خودمان را به کودک نشان دهیم تا کودک ما را الگو قرار دهد و این مهارت را یاد بگیرد قدم اول این است که با درنظر گرفتن دیدگاه کودک شروع کنید

موقعیت را نگاه کردن احساسات و واکنش های خودتان را کنار بگذارید و سعی کنید از طریق دیدگاه کودکتان موقعیتی که در آن قرار گرفته اید را ارزیابی کنید

درواقع خودتان یک پسر بچه پنج ساله یک دختر بچه ی چهار ساله در نظر بگیرید که در این موقعیت قرار گرفته اید و پدر و مادرتان متوجه اینکه شما چجوری دارید دنیا را نگاه می کنید نمی شود

حالا می توانید احساس یک کودک کوچک و بی نوا را حس کنید؟!‌ قدم دوم اینکه قضاوت را کنار بگذارید سریع به نتیجه گیری نرسید و در مورد وضعیت کودکتان نظریه پردازی نکنید و سریعا اعمال قدرت نکنید

یعنی شروع به حرف زدن در مورد موضوع نکنید مثلا برای این علت این اتفاق برای تو افتاده است که چنین است و چنان پس قضاوت را خاموش می کنیم حالا سعی کنید احساسی که کودکتان دارد را درک بکنید

بعضی از کودکان لازم دارند که احساساتشان برای آنها نام گذاری شود درواقع هنوز خیلی خوب با احساسات خودشان کنار نیامده اند و نمیشناسند

نام گذاری احساسات برای بهبود همدلی در کودک :

در این مواقع لازم است تا والدین از نام گذاری احساسات استفاده کنید مثلا بگویید به نظر میرسه خیلی غمگینی، به نظر میرسه خیلی هیجان زده ای، به نظر میرسه که حسابی ترسیدی، و نکته ی آخر :

اینکه به هیچ وجه برای کودک خط و مشی تعیین نکنید مثال: اگر تو اینکار را بکنی دیگر این اتفاق نمی افتد! و به جای این جملات از عبارت های بازتابی استفاده بکنید مثلا به نظرم می رسد که ناراحتی تو برای این موضوع است درسته؟

و زمانی که گفت درست است از کودک بخواهید حل مسئله بکند دراینجا بازهم مهارت حل مسئله چیزی است که در این بخش هم خیلی به درد شما و کودک خواهد خورد.

اما از چه زمانی لازم است تا مهارت همدلی کردن را به کودکان آموزش دهیم؟ اولین نشانه های همدلی بین ۸ تا ۱۰ ماهگی شروع می شود

بعد از آن چند ماه، کودکان را می بینید که زمانی که شما ادایی را در می آورید سریعا سعی می کنند آن حرکت را تکرار کنند حالت گریه کردن، خندیدن، اخم کردن این شروع مراحل همدلی کردن است

پس یکی از کارهایی که باید انجام دهید این است که در سنین حدود یک سالگی سعی کنید با کودک بازی انجام دهید که کودک آن را تکرار کند

ادامه مطلب بالا :

مثلا گریه کنید تا کودک ادای شما را دربیاورد، بخندید و اخم کنید تا کودک تکرار کند چشمان خود را گرد کنید دهان خود را باز کنید تعجب کنید و از کودک بخواهید تکرار کند پس قدم اول آموزش همدلی کردن از حدود یک سالگی شروع می شود

توجه داشته باشید که این درواقع پایه و بنیان همدلی کردن است بروز شکل واضح تری از همدلی در کودکان نوپا شکل می گیرد مثل زمانی که یک کودکی گریه می کند و سریعا حواس کودک جمع این موضوع می شود

که چرا گریه می کند؟ مخصوصا اگر آن آدم یکی از افراد نزدیک خانواده باشد ولی شکل گیری و درواقع رشد همدلی مثل همه ی جنبه های دیگر رشدی ما کمیت و کیفیت متفاوت است

یعنی در یک کودک با کودک دیگر می تواند سیر و سرعت متفاوتی داشته باشد  و شدت آن متفاوت باشد

قدم بعدی در ایجاد همدلی در کودک :

پس قدم بعدی این است که به هیچ وجه کودکان را با یکدیگر مقایسه نکنید و بدانید که همدلی کردن یک صفت ثابت نیست و می توانید آن را پرورش دهید

اگر خواهر و برادر همدلی داشته باشد یا افرادی که از کودک مراقبت می کنند پرستار یا پدر و مادر و والدین بتوانند همدلی کردن را به کودک نشان دهند و یاد دهند کودک همدلی را یاد می گیرد.

چطور می توانیم توانایی احساس همدلی کردن را ایجاد بکنیم؟ اگر می خواهید همدلی را درک کنید و توانایی کودکتان را برای درک دیگران بالا ببرید چند ابراز مهم لازم دارید اولین قدم:

اینکه الگوی درستی در مورد چگونگی ارزیابی احساسات باشید هر زمانی که می توانید گرمی و همدلی خودتان را به کودک نشان دهید کودک شما درحال تماشای آدم هایی هست که دور و برش هستند برای اینکه شیوه ی مناسب رفتار و تعامل را یاد بگیرد

پس کودک ما صد در صد تحت تاثیر رفتارهایی است که ما انجام میدهیم پس یک الگوی خوب برای کودک باشید به کودک نشان دهید که زمانی که می خواهید همدلی کنید

چه کار می کنید به کودک نشان دهید که زمانی که کسی ناراحت است شما هم ناراحت می شوید وقتی خوشحال هست شما هم خوشحال می شوید و برای کودک به زبان کودکانه توضیح بدهید

ادامه تیتر بالا :

وقتی او حس و حال خوبی ندارد به کودک نشان دهید که متوجه موضوع شده اید و شرایط مناسبی فراهم کنید تا نیازهای اساسی کودک برآورده شود

و مراقب باشید تا کم کم حال کودک خوب یا عادی شود گاهی اوقات کودکان نیاز دارند در تشخیص احساساتشان به آنها کمک کنید پس زمانی که یک حال عجیب و غریبی دارد سعی می کنیم

از کودک نشانه ها را بپرسیم مثلا بپرسیم: قلبت هم تند تند می زنه؟ بدنت هم داغ شده؟ به چی فکر می کنی؟ دلت می خواد چیکار بکنی؟

و بعد از ارزیابی ها به کودک بگویید که آهان پس تو الان عصبانی هستی؟ به خاطر اینکه اون اسباب بازی تو خراب کرده خیلی سریع نتیجه گیری نکنید

خب معلوم که  اسباب بازی تو خراب کرده و تو ناراحتی این خیلی طبیعی ولی مهم نیست میریم یکی دیگه می خریم احساسات کودک را زیر پا نزارید

و کوچک نشان ندهید دانه دانه نشانه هارا بپرسید که کودک دفعه ی بعد که این احساس را داشت بتواند تشخیص دهد که چه احساسی دارد و نام گذاری اش کند.

منا سمیعی.

رواندرمانگر