تکنیک همدلی در کودک پارت سوم :

از  تکنیک های  همدلی در کودک ، اتصال افکار و رفتار :

اتصال افکار و رفتار ،از  تکنیک های  همدلی در کودک :

قدم بعدی این است که احساسات افکار و رفتارهای کودک را به هم متصل کنید درواقع نشان دهید چه ارتباطی بین فکری که می کند، احساسی که دارد تجربه می کند و رفتاری که انجام میدهد

وجود دارد این کار به کودک کمک می کند که علت و معلول را درک بکند به عنوان مثال:‌ علی احساس غم می کند چون محمد اسباب بازی علی را از او گرفته است چه چیزی می توانیم به علی بگوییم تا احساس بهتری داشته باشد؟

پس بازهم با سوال و جواب سعی می کنیم به کودک نشان دهیم یک سری از  اتفاقات های دنیای بیرون باعث می شود که ما یک سری فکر های خاص بکنیم

و احساسات متفاوتی را داشته باشیم آموزش در مورد علت و معلول می تواند از طریق داستان، رُل پلی یا بازی کردن: درواقع بازی کردن نقش ها مانند بازیگری یک سناریو بنویسید خودتان یک نقش را بگیرید و کودک یک نقش دیگر را.

یا برای کودک کتاب بخوانید و زمانی که یک داستانی را برای کودک می گویید از کودک بپرسید به نظرت این شخصیت چه احساسی را الان داره؟

با خودش داره به چی فکر می کنه؟ این سناریو ها با تجربایت فرزندتان کم کم مرتبط می شود یا حداقل خودتان سعی کنید شرایطی که ممکن است کودک شما در آن قرار بگیرد را شبیه سازی کنید و از آن یک داستان بسازید

ساخت داستان در بهبود عملکرد همدلی در کودک :

در ادامه مهارت همدلی در کودک می بینیم که :

به طور مثال اگر پدر بزرگ یا مادر بزرگی دارد که خیلی دوستش دارد و به خاطر بیماری ممکن است که او را از دست دهد شروع بکنید با یک داستان که قبلا هم گفته شد سعی کنید

بیشتر از شخصیت های حیوانی استفاده کنید که گاردهای کودک شکسته شود این شرایط را شبیه سازی کنید و از کودک بخواهید که احساسات،‌ افکار و رفتارش را حدس بزند

و زمانی که کودکتان به سن پنج سال یا بالاتر رسید بخواهید که مستقیم به جای سایرین فکر بکند از کودک بپرسید اگر تو جاش بودی چی حس می کردی

؟ ممکن بود ناراحت بشی؟ دوست داشتی بقیه برات چیکار بکنند؟ و با جواب دادن به این سوالات متوجه شوید که زمانی که در این شرایط قرار گرفت چه انتظاری از شما دارد کار اساسی که ما با کودکان می کنیم این است

که متوجه مفهوم همدلی بشود طبق پژوهشی که در سال ۲۰۱۶ در آمریکا انجام شد نشان داد که کودکان الگوبرداری خیلی خوبی از شخصیت های کارتونی می کنند

یعنی اگر کارتونی می بینند که شخصیت خیلی خوب و مودبی دارد کودک احتمال زیادی دارد که الگوی ان رفتار را تکرار بکند یا اگر کارتونی می بیند که یک شخصیت پرخاشگر دارد

احتمال زیادی دارد که ان الگو را بردارد محققان بررسی کردند که چرا چنین اتفاقی می افتد و مشخص شد که شخصیت های تلویزیونی برای کودکان خیلی قابل درک و جذاب اند برای اینکه مخاطب آنها کودک هستند پس به زبان کودکان با آنها صحبت می کنند

تاثیر دوستان در روند این تکنیک :

کنند و کودک گمان می کند که دوست واقعی خودش را پیدا کرده است بهتر است تا از این شخصیت یاد بگیریم پس متوجه شدیم که

اگر قرار است به کودکمان چیزی را یاد بدهیم یکی از ابزارهایی که می تواند کمکمان بکند تلویزیون، کارتون و کلیپ های تبلیغاتی است، کلیپ هایی که برای آموزش همدلی استفاده می شود که می تواند با سرچ کردن در

اینترنت پیدا کنید و برای کودک استفاده کنید پس ابزار رسانه را دست کم نگیرید می تواند کودک شما را به این سمت سوق دهد که همدلی اش را زیاد بکند

یا به سمتی سوق دهد که پرخاشگری اش را زیاد بکند حواسمان به کارتون هایی که کودکان می بینند باشد.

تا الان گفته شد که :

یک:‌ شما الگوی کودک باشید در محیط خانه رفتارهای همدلانه از خود نشان دهید تا کودک این رفتارها را از شما ببیند یاد بگیرد و برای کودک توضیح دهید

و از داستان هایی استفاده بکنید که مفهوم همدلی را کاملا درک بکند دو:‌ از رسانه ها، کارتون ها و فیلم ها استفاده بکنید که کودک متوجه الگوی رفتاری همدلانه بشود

و حالا ابزار سوم را توضیح می دهیم در این حالت کودک در حالتی که دارد با سایر کودکان بازی می کند رفتار همدلانه را یاد می گیرد و تمرین می کند گفته شد از شرایط رل پلی استفاده بکنید

برای کودک داستان بگویید تمام این موارد برای این است که کودک بتواند مهارت همدلی کردن را یاد بگیرید اما خیلی زمان ها پیش می آید که کودک چیزی را یاد می گیرد اما در رفتار آن را نشان نمی دهد زمانی که کودکتان با سایر کودکان

جمع بندی مطالب گفته شده در مهارت همدلی در کودک :

بازی می کند شرایطی آماده می شود که رفتارهای همدلانه را نشان دهد زمانی که باهم بازی می کنند ممکن است یکی از کودکان اسباب بازی اش خراب شود کودک شما چه رفتاری با او می کند؟

یکی از کودکان ممکن است زمین بخورد،‌ کودک شما در آن لحظه چه رفتاری نشان می دهد؟ چیزهایی که از شما یاد گرفته است را عملی آنجا انجام می دهد بعد بازخورد خوب بقیه کودکان را می بیند تشویق می شود

و بازهم این کار را می کند و کم کم به آدم محبوب آن تیم تبدیل می شود پس احتمال اینکه در بزرگسالی یاد بگیرد که رفتار های همدلانه پاداش عجیب و غریبی بهش می دهد

خیلی زیاد می شود متاسفانه کودکان زمانی که دبستان می روند والدین فشار زیادی به کودک می آورند که بیشتر درس بخواند و کمتر بازی کند اینجا باید حواستان باشد که تعادلی برقرار کنید

پرفسور برگن در دانشگاه میامی بسیار زیاد روی این موضوع کار کرده است و براساس بررسی هایی که انجام داده است متوجه شده است کودکانی که بازی های بدون ساختار را هر روز انجام می دهند

خیلی نشانه های اجتماعی به نوعی هوش اجتماعی بالاتری نسبت به کودکانی که بازی های ساده یا ساختار مند انجام می دهند دارند.

منا سمیعی.

رواندرمانگر