مهارت خود اگاهی در کودک پارت دو

تکنیک های مهارت خود اگاهی در کودک :

در تکنیک های مهارت خود اگاهی در کودک :

هر چه قدر بتوانید این بازی را شادتر برگزار کنید و هیجان بیشتری بدهید، کودک همکاری بیشتری با شما می­کند. پس کودک را مانند ربات جلوی آینه قرار ندهید و از او بپرسید

“چشمت کو؟ گوشت کدومه؟ لبات کدومه؟ حالا بخند” قرار است احساس داشته باشید، هیجان داشته باشید تا کودک این موارد را با انگیزه یاد بگیرد.

پژوهش ها نشان می­دهد اگر یادگیری بر اساس احساسات خوب باشد، ماندگاری خیلی زیادی دارند.

گام بعدی پس از شناختن ویژگی های ظاهری کودک، گشتن به دنبال ویژگی های رفتاری کودک است. برای کودک یک موقعیت فرضی بسازید، بگویید که در این شرایط چه کاری می­کند؟

اسباب بازی­اش شکسته است؟

دوست کودک با او قهر کرده است؟ با توجه به سن کودکتان سعی کنید که سناریوهای مختلفی بسازید. هر چه سن کودک بالاتر میرود سناریوها پیچیده تر می­شود.

 مثلا شما کار اشتباهی کرده­اید و دوست شما از شما ناراحت است و با شما قهر کرده است و حرف نمی­زند حالا چه باید کرد؟ چه حسی دارید؟ چه رفتاری انجام می­دهید؟

پس بعد دومی که قرار است به کودک یاد بدهیم بعد رفتاری و بعد سوم بعد احساسی کودک است. چه احساسی داری؟

چه رفتاری انجام می­دهی؟

از این طریق به کودک کمک می­کنید زمانی که در موقعیتی قرار گرفت بتواند بهتر حل مسئله کند، پیش بینی کند که اگر مثل همیشه رفتار کنم این فواید و این خطرات را دارد، پس دقت کنید، دوباره مهارت حل مسئله در این میان نقش دارد. مهارت هوش هیجانی هم در این میان نقش دارد.

ادامه تیتر بالا :

همه این ها در کنار همدیگر است که معنی پیدا می­کنند. شما نمی­توانید بخشی از این پازل را انجام بدهید و بگویید که من همه کار برای کودکم کرده­ام.

لازم است که تک تک این مراحل را مدام در خانه تمرین کنید و سعی کنید هر روز بخشی از این تکنیک ها را عملی کنید. بخش بعدی که کودک باید بداند، نیازهای کودک است.

اینکه به چه چیزهایی نیاز دارد. اگر کودک دلش می­خواهد که نقاش شود چه چیزهایی نیاز دارد؟ کلاس های نقاشی برود؟ کسی او را بررسی کند تا ببیند کودک استعداد دارد یا خیر؟

چه وسایلی برای این کار نیاز دارد؟ به چه شکل مدیریت زمان کند؟ پس قسمت چهارم این است که کودک در مورد نیازهایش حرف بزند.

بخش بعدی که لازم است تا کودک در مورد آن بداند، بخش علایق خود کودک است، اینکه چه چیزهایی را دوست دارد و از چه چیزهایی بدش می­آید.

پس بخش علایق و چیزهایی که از آنها بدش می­آید،  قسمت بعدی است که لازم است ما به کودک کمک کنیم تا آنها را کشف کند، این است که گاهی کودکان در این موارد سردرگم می­شوند.

 نمی­دانند که چه چیزی را دوست دارند، ممکن است که همه چیز را به یک اندازه دوست داشته باشند و یک چیز دیگر را اصلا دوست نداشته باشند.

ادامه مطلب :

در این شرایط یک پدر و مادر خوب و صبور و مقتدر، شرایطی را فراهم می­کند که کودک بتواند تجربه های متفاوتی را کسب کند.

زمانی که گفته شد مدام برای کودکان قانون نگذارید و مدام به کودک باید و نباید نگویید و هزار قانون مختلف در خانه نگذارید برای این بخش بود.

اینکه کودک بتواند بر اساس دنیای بیرون با تجربه هایی که به دست می­آورد، جست و جو هایی که می­کند و کنجکاوی هایی که می­کند، متوجه شود چه چیزی را دوست دارد

و چه چیزی را دوست ندارد و اینجاست که کودک زمانی که علایق خود را پیدا کند، سعی می­کند که راهی بیابد تا آنها را به دست آورد

و اگر خوش شانس بوده و در این زمینه نیز استعداد داشته باشد، به شکلی فوق العاده می­تواند در آینده شکوفا شود. اگر هم استعداد نداشته باشد، بر اساس الگوی تربیتی شما، اگر کودک پشتکار زیادی داشته باشد می­تواند موفقیت های چشم گیری داشته باشد.

مهارت خود اگاهی در کودک نقطه عطفی در زندگی او :

پس این زمینه نقطه­ی عطفی در زندگی کودک محسوب می­شود. اینکه متوجه شود که می­خواهد در آینده چه کار کند، دلش می­خواهد چه چیزهایی را به دست آورد

و از چه چیزهایی لذت نمی­برد و نمی­خواهد که آنها را دنبال کند. به زبان ساده تر نقشه­ی راه زندگی کودکتان  ساخته می­شود.

یکی دیگر از موارد مثبت های بالا بردن خودآگاهی در کودکان، این است زمانی که کودکان یک آرزو داشته باشند، علاقه­ی خود را بدانند و در راستای رسیدن به آن هدف و آرزو تعیین کنند، انگیزه­ای درونی برای رشد

کردن پیدا می­کنند تا در جهت آن هدف حرکت و تلاش کنند. احتمال اینکه پشت کار آنها بالا رود بیشتر می­شود، پس یکی دیگر از سود هایی که خودآگاهی دارد این است که انگیزه­ی درونی افراد را بالا می­برد و در همین حین، لازم است کودک نقاط قوت و نقاط ضعف­اش را هم شناسایی کند.

منا سمیعی.

رواندرمانگر