مهارت همدلی در کودک پارت اول

اموزش مهارت همدلی در کودک :

در اموزش مهارت همدلی در کودک :

اول همدلی را تعریف کنیم:‌ همدلی یک ابزار کمکی خیلی قدرتمند برای کودکان است که کمک می کند تا رفتار مناسبی داشته باشند استراتژی های مربوط به ارتباطات را خوب یاد بگیرند و اعتماد به نفسشان را حفظ بکنند

این می تواند هم به شما و هم به کودکتان کمک بکند که مسائل خودتان را بهتر درک کنید و به عنوان یک تیم با یکدیگر کار کنید همینطور می تواند کمکتان کند

در تمام لحظاتی که برای ارتباط گرفتن خود با کودک مشکل دارید مهارت همدلی کردن می تواند کمکتان کند همدلی یعنی توانایی درک احساس شخص دیگری یا درک از موقعیتی که فرد در آن قرار گرفته است

به عبارت دیگر اینکه پا تو کفش طرف مقابل کنیم، درک اینکه چگونه یک موقعیت باعث شده است حس خاصی در ان فرد ایجاد شود پس متوجه شدید که تعریف کامل همدلی دو بخش اساسی دارد اول:

احساسات مشترکی هست که بین دو نفر وجود دارد و دیگری اینکه بتوانید از زاویه ی دید طرف مقابل خود به موضوع نگاه کنید اما چرا همدلی مهم است:

همدلی برای در ارتباط بودن با مردم خیلی اهمیت دارد شما نمی توانید یک دوست خوب باشید، توی شغلتان موفق باشد، یا در یک شغل مناسب استخدام شوید، عضو یک تیم باشید، اگر همدلی نداشته باشید!

به زبان دیگر همه ی این موارد بستگی به این دارد که بدانید چگونه با سایرین تعامل بکنید احساساتشان را درک کنید و وضعیتی که در آن قرار گرفته اند را متوجه شوید پس همدلی کلید همه ی روابط سالم است.

دو بخش مشترک در مهارت همدلی در کودک :

گفته شد که همدلی کردن دو بخش مشترک دارد اول احساسات مشترک و دوم اینکه بتوانیم خودمان را جای آن آدم بگذاریم تا موقعیتی که در آن قرار گرفته است را درک کنیم اما احساس مشترک یعنی چه؟

احساس اینکه فرد مقابل ما چه حسی دارد؟ چطور احساس می کند؟ حتی زمانی که شما تاحالا در این موقعیت قرار نگرفته اید بتوانید حدس بزنید که طرف مقابلتان چه حسی دارد

که این حدس زدن از راه های مختلفی امکان پذیر است هوش هیجانی یا هوش اجتماعی شما یکی از مواردی است که می تواند

خیلی به شما کمک بکند پس همینجا الزام اینکه چرا یک کودک باید احساسات مختلف را بشناسد، زبان بدن را یاد بگیرد و بتواند متوجه شود زمانی که فردی چهره اش را عوض کرد

چه احساسی دارد اینجاست که مهارت همدلی کردن خیلی حائز اهمیت می شود می توانیم از کودک سوال بپرسیم مثلا زمانی که دوستت ناراحته تو چه حسی داری؟

و برای کودک توضیح دهیم اگر تو هم مثل اون ناراحت باشی این یعنی اینکه داری با دوستت همدلی می کنی یا وقتی دوستت اسباب بازی جدیدی گرفته و خیلی خوشحال شده تو چه حسی داری؟

اگر تو هم با اون خوشحالی می کنی یعنی داری باهاش همدلی می کنی یعنی خیلی راحت به زبان کودک برایش توضیح میدهیم که اشتراک احساسات یعنی چه؟ یعنی زمانی که هر دوی آنها احساس مشترکی داشته باشند

ادامه مطلب :

این نکته را متوجه شدید که همدلی کردن فقط برای احساسات منفی نیست یعنی اگر فقط یک نفر ناراحت بود و اگر کودک شما احساس ناراحتی کرد این به معنی همدلی نیست در احساسات مثبت

هم همدلی کردن باید دیده شود یعنی اگر دوستش یا خواهر و برادر و دختر خاله و پسرخاله خوشحال هستند برای موضوعی کودک هم این خوشحالی را بروز می دهد و متوجه می شود.

ادامه تیتر بالا :

بخش دوم تعریف همدلی این بود که فرد قادر باشد موقعیتی که طرف مقابل قرار گرفته یا درواقع آن چیزی که طرف مقابل می بیند و درک می کند را درک کند انگار عینک طرف مقابل را برداریم و به چشم خود بزنیم

و با عینک طرف مقابل به موضوع نگاه کنیم خیلی واضح است یعنی اینکه خودمان را جای طرف مقابل بگذاریم و از دیدگاه طرف مقابل به موقعیت نگاه کنیم

به طور مثال به کودکمان می گوییم که اگر تو یک بازی را خیلی دوست داشته باشی ولی دوستت در ان بازی همیشه شکست می خوره و برای همین دلش نمی خواد توی مدرسه، زنگ تفریح یا زنگ ورزش آن بازی را بکند

تو چه حسی داری؟ می توانی متوجه شوی که دوستت چه حالی دارد؟

به عبارت دیگر موقعیت هایی را ترسیم می کنیم که کودک در آن قرار نگرفته است به طور مثال کودک فوتبال خیلی خوبی دارد اما دوستی دارد که فوتبالش اصلا خوب نیست

جمع بندی مطلب :

و وقتی فوتبال بازی می کند اطرافیان مسخره اش می کنند و بهش می خندند از کودک بخواهید اگر جای دوستش بود چه حالی داشت و چه احساسی می داشت؟

یا اگر این مشکل و با کودکتان دارید که اسباب بازیهایش را پهن می کند و شما هم خسته و کوفته از سرکار بر می گردید و تازه شروع به جمع کردن وسایل کودک می کنید

از کودک بخواهید تا فکر کند که کودکی دارد که همیشه وسایلش را میریزد وسط اتاق و وقتی شما خسته و کوفته از سرکار میای اون موقع چه حالی داری؟

درواقع شرایط مختلف کودک باید خودش را جای آدم دیگری بگذارد و به موقعیت نگاه کند همین موضوع کمک می کند کودک متوجه شود تمام دنیا حول محور دید

او قرار نگرفته و نمی چرخد و آدم های مختلف دید های مختلفی می توانند داشته باشند و وقتی در شرایط خاص قرار گرفت سعی کند که فکر کند و حدس بزند که هرکس ان موقعیت را چطور از دید خود می بیند؟

منا سمیعی.

رواندرمانگر