دیر خوابیدن و به صورت کلی خواب نامنظم با نمرات ضعیف مرتبط است.

نوجوانان باید هر روز تقریباً در ساعت معینی بخوابند و از خواب بیدار شوند.

خواب ناکافی در نوجوانی منجر به عملکرد ضعیف تحصیلی می شود.

بیشتر مطالعات در مورد نارسایی خواب بر مدت زمان خواب متمرکز شده اند.

تحقیقات جدید نشان می دهد که تنوع زیاد در روال خواب مضر است.

نوجوانان باید سعی کنند هر روز تقریباً در ساعت معینی به رختخواب بروند و از خواب بیدار شوند.

در دو پست قبلی در مورد اهمیت منظم بودن زمان خواب شب تا شب برای کودکان و نوجوانان نوشته ام. من مطالعاتی را توضیح دادم که خواب نامنظم را با مشکلات متابولیک در کودکان دارای اضافه وزن یا چاق مرتبط می‌دانستند. پست دیگری مطالعات تصویربرداری را شرح داد که نشان داد عملکرد مغز با برنامه‌های خواب متغیرتر به خطر می‌افتد.

ارتباط بین خواب ضعیف و عملکرد تحصیلی برای مدت طولانی شناخته شده است. بیشتر تحقیقات در مورد چگونگی ارتباط خواب با عملکرد تحصیلی در کودکان و نوجوانان بر نیاز به مدت خواب کافی تاکید کرده اند. یک مطالعه جدید تأیید می کند که منظم بودن زمان خواب و مدت زمان آن با عملکرد تحصیلی مرتبط است.

در یک نمونه ملی بزرگ از نوجوانان، جینا ماتیوس و همکارانش چندین بعد خواب را از طریق یک هفته آکتی گرافی (اندازه گیری هایی که با استفاده از ابزارهایی مانند FitBit انجام می شود) تجزیه و تحلیل کردند، زیرا این ابعاد به نمرات مدرسه و دفعات تعلیق یا اخراج شدن مربوط می شد. محققان عوامل خواب از جمله مدت زمان، زمان خواب و بیداری، کیفیت خواب و تنوع را مورد مطالعه قرار دادند.

تغییرپذیری به عنوان رفتن به رختخواب در زمان های مختلف و خوابیدن برای مدت زمان های مختلف تعریف می شود. برای مثال، تنوع کم ممکن است به این معنا باشد که یک نوجوان هر شب ساعت ۱۱ شب (از جمله آخر هفته ها) به رختخواب می رود و هر روز صبح ساعت ۶ صبح از خواب بیدار می شود و هفت ساعت می خوابد. تنوع زیاد ممکن است به این معنا باشد که یک نوجوان دیگر در ساعت ۱۱:۰۰ شب، ساعت ۱۲:۳۰ شب بعد، ساعت ۲۱:۳۰ شب سوم و غیره به رختخواب برود. مدت زمان خواب ممکن است هفت ساعت، پنج ساعت و نیم و هشت ساعت و نیم باشد – به طور متوسط هفت ساعت. در هر دو مورد، آنها تقریباً یک مدت می خوابند اما با درجات منظمی متفاوت.

همان نویسندگان در مطالعه قبلی گزارش دادند که نوجوانانی که خوابشان متغیرتر بود، نسبت به نوجوانانی که زمان خواب و مدت زمان خوابشان منظم تر بود، سطح خلق و خوی مثبت کمتری داشتند. در هر دو مطالعه، مدت زمان خواب به خودی خود با وضعیت تحصیلی و خلق و خوی ارتباطی نداشت.

عملکرد تحصیلی و تنظیم هیجان تقریباً همیشه به عنوان حوزه های جداگانه عملکرد دیده می شود. اما در نظر بگیرید که اگر بد خوابی باعث بد خلقی فرد شود، خلق بد ممکن است نه تنها به مشکلات عاطفی و رفتاری مرتبط باشد، بلکه به عملکرد ضعیف مدرسه نیز کمک کند.

این اولین مطالعاتی نیستند که اهمیت منظم خواب را نشان می دهند. در مطالعات آزمایشگاه خودمان، نتایج مشابهی پیدا کرده‌ایم (به عنوان مثال، الشیخ و همکاران، ۲۰۱۰). پس چرا منظم بودن این اثرات را دارد؟ ساعت مرکزی در مغز میانی چرخه شبانه روزی خواب و بیداری را تنظیم می کند. در طول خواب، بسیاری از عملکردهای بدن تغییر می کند. ضربان قلب و فشار خون کاهش می یابد، تنفس کند می شود، تغییراتی در متابولیسم اتفاق می افتد و خاطرات تثبیت می شوند. برای مدت طولانی، ما معتقد بودیم که ساعت مرکزی تنها کنترل کننده زمان بندی این عملکردها است.

اخیراً، مکانیسم های زمان بندی در بسیاری از سیستم های فیزیولوژیکی کشف شده است. به عنوان مثال، آنها در دستگاه گوارش یافت شده اند، جایی که هموستاز گلوکز و متابولیسم چربی ها و صفرا را تنظیم می کنند. هنگامی که خواب نامنظم است، این عملکردها مختل می شوند و این اختلالات ممکن است در تغییرات خلق و خو، توجه و رفتار ظاهر شوند.

نتیجه این است که در حالی که بیشتر توصیه‌ها در مورد خواب به مدت زمان خواب شما مربوط می‌شود، اما اهمیت یکسان یا حتی بیشتر این است که برنامه‌های خواب و بیداری در هر روز در زمان‌های یکسانی داشته باشید.