چگونه به بهترین وجه به عصبانیت کودکان خود پاسخ دهید؟ (پارت دوم)

چگونه به بهترین وجه به عصبانیت کودکان خود پاسخ دهید

عصبانیت کودکان واکنش عاطفی خود را مدیریت کنید عصبانیت کودکان: شاید در کودکی به شما یاد نداده اند که چگونه به درستی خودتنظیمی کنید، و اکنون در مدیریت احساسات خود در زمانی که فرزندتان ناراحت است مشکل دارید. مدیریت از طریق عصبانیت دشوار است، به خصوص اگر از قبل در کار، وظایف خانه و زندگی […]


عصبانیت کودکان

واکنش عاطفی خود را مدیریت کنید

عصبانیت کودکان: شاید در کودکی به شما یاد نداده اند که چگونه به درستی خودتنظیمی کنید، و اکنون در مدیریت احساسات خود در زمانی که فرزندتان ناراحت است مشکل دارید. مدیریت از طریق عصبانیت دشوار است، به خصوص اگر از قبل در کار، وظایف خانه و زندگی استرس دارید. و به نظر می رسد که عصبانیت ها هرگز در یک زمان خوب ظاهر نمی شوند. آنها معمولاً زمانی رخ می دهند که همه افراد خانه احساس فشار و استرس می کنند. بنابراین، به جای تمرکز روی فرزندتان و آرام کردن او، روی مدیریت واکنش‌پذیری و احساساتی که عصبانیت برای شما ایجاد می‌کند، کار کنید.

آرامش را در درون خود ایجاد کنید و تنظیم کنید. این به این معنی است که مهارت‌هایی را برای آرام ماندن ایجاد کنید، مانند نفس‌های عمیق و یادآوری به خودتان که از نظر رشدی مناسب است و صرفاً بد نیست. رفتار برای مثال، ممکن است خسته، گرسنه، مریض باشند، در حال تطبیق با یک دوره گذار باشند یا از اتفاقی که قبلاً رخ داده ناراحت باشند.

توانایی شما در حفظ آرامش از نظر فیزیولوژیکی باعث ایجاد آرامش در کودک می شود که ما آن را تنظیم مشترک می نامیم. اگر در تنظیم خود مشکل دارید، تکنیک ها و نکات را به صورت آنلاین جستجو کنید یا از یک روان شناس و مشاور کمک بگیرید. اگر نتوانیم خودمان را آرام کنیم، نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که بچه‌هایمان بدانند چگونه خود را تنظیم کنند.

احساسات فرزندتان را تایید کنید

در طول یک بحران، فرصتی است برای کمک به کودکتان برای شناسایی و نامگذاری احساسات خود، که به او کمک می کند تا بتواند آن را تنظیم کند. بیان این جمله که «می‌دانم ناراحتی چون ساندویچت را اشتباه بریدم» یا «می‌دانم که ناامید شدی چون امروز نمی‌توانی یک اسباب‌بازی تهیه کنی» به آن‌ها کمک می‌کند تا احساسات خود را شناسایی کرده و برچسب‌گذاری کنند و به آن‌ها اجازه می‌دهد بدانند که احساسات خود را درک می‌کنید.

ما نباید قبول کنیم که آنها باید ناراحت باشند که ساندویچ آنطور که آنها می خواستند بریده نشده است و به این معنی نیست که ما تسلیم شویم زیرا آنها ناامید شده اند. در واقع، وقتی به چیزی نه گفتیم، نباید تسلیم شویم، زیرا این می تواند عصبانیت های آینده را تقویت کند. ما به سادگی حقایق تجربه آنها و بودن در کنار آنها را بیان می کنیم، در حالی که آنها یاد می گیرند چگونه احساسات پیچیده ای را که برایشان ایجاد می شود مدیریت کنند.

متصل بمانید

تمرین تمام نکات ذکر شده در بالا نمونه هایی از حفظ رابطه با فرزندتان، حتی در زمان های سخت است. اجازه دادن به فرزندتان که بداند دوستش دارید حتی زمانی که آنها احساساتی هستند، شرم ناشی از احساسات دشوار را از بین می برد. سپس آنها می توانند با شما هماهنگی داشته باشند و یاد بگیرند که در صورت غرق شدن چه کاری انجام دهند. برخی از بچه ها ممکن است بخواهند شما آنها را در آغوش بگیرید، برخی دیگر بخواهند تنها باشند و برخی دیگر ممکن است لگد بزنند و جیغ بزنند. وقتی بدون قضاوت آماده هستند، به آنها اجازه دهید بدانند که شما در کنار آنها هستید. همچنین مطمئن شوید که آنها ایمن و دور از خطر هستند.

اگر خودتنظیمی کنیم، بهتر می توانیم به فرزندانمان کمک کنیم و نیازهای آنها را برآورده کنیم. اگر بدون از دست دادن خونسردی خود با فرزند خود در ارتباط باقی بمانیم، این امکان را برای یک لحظه آموزش در زمان های چالش برانگیز فراهم می کند. ما به آنها یادآوری می کنیم که آنها انسان هستند و احساسات بخشی از زنده بودن هستند. ما می توانیم اجازه دهیم احساسات پیام رسان باشند بدون اینکه اجازه دهیم نمایش را اجرا کنند.

هنگامی که شما و فرزندتان از نظر عاطفی تنظیم شدید، وقت آن است که درباره آنچه اتفاق افتاده و عواقب آن در صورت مناسب بودن با موقعیت صحبت کنید. می‌توانید در مورد کارهایی که آنها می‌توانند دفعه بعد که احساس ناراحتی و عصبانیت کردند، انجام دهند، مانند تنفس عمیق و سایر تکنیک‌های خود تسکین دهنده صحبت کنید. همچنین می‌توانید از آن‌ها بپرسید که آیا پیشنهاداتی برای کارهایی که می‌توانند دفعه بعد که تحت تأثیر احساسات قرار گرفتند، دارند یا خیر، بپرسید.

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۶۰۱۵۵۹۱ تماس حاصل فرمایید.