بازی نقش قربانی در افراد

وقتی طرف مقابل نقش قربانی بازی میکند :

بازی نقش قربانی در افراد :

تعریف قربانی بودن رابطه چیست؟

قربانی بودن یک واقعیت روانیست که وقتی فشارهای بیرونی، از اندازه ای بیشتر شود ، فرد به عنوان یک مکانیزم دفاعی از ان استفاده میکند .معمولا همه ی افراد از ان استفاده میکنند. اما میزانش در افراد مختلف متفاوت است.

احساس قربانی بودن در فرد چگونه ایجاد میشود؟

در کودکی افراد ظرفیت روانی کمی دارند ؛ تحمل خشم را ندارند وبرای رسیدن به خواسته هایشان به این ظرفیت پایین خود اقرار میکنند.در واقع کودک نقش بازی نمیکند بلکه واقعا قربانی ، ضعیف وناتوان است.پس والدین سرویس بیشتری به او میدهند.

حتی اگر والدین از نظر روانی بیمار باشند از این ضعف کودک وحتی از بیمار شدن کودک خود احساس رضایت دارند زیرا به واسطه ی ان احساس کفایت وارزشمندی میکنند.

(بیشترین نقش قربانی در افراد مرزی دیده میشود )به این ترتیب کودک شرطی شده ویاد میگیرد که اگر ناتوان باشد دنیا با او مهربانتر است.با همین باور بزرگ میشود وهمین مفهوم در او رشد میکند وبه نقش قربانی بودن تبدیل میشود.

نشانه های فرد قربانی چیست؟

به شدت معتقداست دنیای بیرون مقصر است، یعنی حس میکند منشا هیچ اتفاقی درون اونیست و همه ی مشکلات تقصیر کائنات خدا اطرافیان والدین و…. است.

معتقداست مسئولیت تمام بدبختی هایش با دنیای بیرون است(مسئولیت پذیری او راجع به مشکلات بسیار پایین است)

معمولا ظرفیت روانی خود را از انچه هست کمتر نشان میدهد.

در برخوردبا این افراد معمولا احساس گناه یا خشم میکنیم. در کنار فرد قربانی دچار خستگی وفرسودگی روانی میشویم.

این افراد از کلمات: اخه، برای اینکه،چون که  و غیره زیاد استفاده میکنند.

بازی کردن نقش قربانی در دراز مدت واقعا به فرد احساس بدبختی میدهد.

چه افرادی تصمیم میگیرند نقش قربانی را بپذیرند؟

چه افراد ی تصمیم میگیرند نقش قربانی را بپذیرند؟

معمولا قربانی ها در خانواده ای هستند که پدر ومادر هردو احساس ناامنی زیادی دارند وبه احتمال زیاد رگه های psychopath دارند.

دلیل ایجاد حس نا امنی در افراد چیست؟

وقتی کودک هر کار میکند نمیتواند با والدین به دلیل غیر قابل پیشبینی بودن ارتباط بگیرد احساس نا امنی دراو ایجاد میشود .وقتی خلق والدین برایش قابل درک نیست

مثلا در حال گریه کودک را میبوسد یا در حالی که میخندد ناگهان کودک را میزند وروز بعد در حالی که میخندد اورا در اغوش میگیرد ، کودک از پیشبینی اخلاق والدین در میماند

و همین باعث ایجاد حس ناامنی میشود. بعدازایجاد حس نا امنی در کودک، او نقش قربانی را میپذیرد وبه مرور یاد میگیرد با ان خود را نجات دهد وبا همین نقش وارد رابطه میشود.

چطور در رابطه میتوان فرد قربانی را تشخیص دادوشناخت؟

فرد قربانی همیشه ادعا دارد افراد قبلی زندگی اش همگی بد و هیولا بوده اند.

راجع به گذشته اقرار به هیچ اشتباهی نمیکند ومعمولا چیزی هم یاد نگرفته است(او ادعا دارد همه دزدند، یا همه ی جامعه گرگ اند،همه جا نا امن است و…)این نگاه فرد بالغ نیست ونگاهی کودکانه است که از دید او جامعه هیچ توسعه ای ندارد.

معمولا افراد قربانی هیچ وقت از فکر گذشته بیرون نمی ایند وهرگز قادر به حل کردن موضوعات عاطفی واحساسی نیستند.

گاهی هیچ چیزرا شخصی برداشت نمیکنند وگاهی همه چیز را شخصی میپندارند( بسته به موقعیت)

این افراد به شدت گذشته را مسئول رفتارهای حال حاضر خود میدانند ( مثلا: اگر یه بابای پولدار داشتم، اگر کمی بلند قد تر بودم….،اگر در ایران به دنیا نمی امدم…)

انتهای مطلب :

معمولا این احساس را به طرف مقابل میدهند که فقط ناظر هستند وحتی در رفتارهای خودشان هم مداخله ای ندارند ( مثلا: تو باعث شدی من عصبانی بشوم)

 خود را ناظر اعمال میدانند نه عامل ان.

قربانی ها علاوه بر بدبختی خودشان، مسیر بدبختی دیگران را هم دنبال میکنند ، چون از بدبختی دیگران ایده میگیرند .

خیلی راحت افراد را دور می اندازند ، نه به این معنا که میتوانند تنها باشند ، بلکه سریع اطرافیان خود را جایگزین میکنند.

در ارتباط با افراد قربانی چگونه رفتار کنیم؟

باید این بازخورد را به او بدهیم که مسئول رفتارواحساسات خودش است تا زیرساخت روانی اش تغییر کند ، ما با بازی نکردن نقش منجی به او اجازه ندهیم تا نقش قربانی را بازی کند.

مسئولیت پذیری را به او بقبولانیم .کمک کنیم تا او درست ببیند وبداند چنین نقشی به عنوان ناظر وجود ندارد واو عامل ومالک احساس خویش است .البته برای این جریان باید با او صمیمی باشیم واین پروسه هم ممکن است گاها چند سال طول بکشد.

فاطمه حیدری.

دپارتمان درمان

مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا