آیا میتوانم در روابطم تغییر سازنده به وجود آورم؟

زندگی وقتی به بار مینشیند که بافت ارتباطی مناسبی با دیگران داشته باشیم. انسان از همان بدو تولد تا لحظهی مرگ نیاز به دیده شدن، دوست داشته شدن، دلبستگی و ارتباط دارد.
اما آیا میتوان در روند بهبود ارتباطات خصوصا ارتباطات بین فردی تغییر به وجود آورد؟
با توجه به پژوهشهای مختلف در حوزهی ارتباط بین فردی، اگر روابط بزرگسالی تحت تاثیر روابط کودکی باشد، آیا هنوز میتوان تحولی در روابط به وجود آورد؟
پاسخ این است؛ اگر همچنان ندانی که در روابطت چه میکنی و با همان یادگیریهای اشتباه ادامه دهی، آری نمیشود. اما از هر جایی این ندانستن را به دانستن بیاوری، آری میشود.
گاهی برای تغییر بهتر است سازگار نشد. اگر گیاهی درگلدان کوچکی کاشته شده باشد مادامیکه هنوز کوچک است به رشدش ادامه میدهد، اما اگر این گیاهِ در حال رشد، با خاک درون گلدانِ کوچک سازگاری نشان دهد و مراقبش متوجه نیاز به تعویض گلدان نشود بعد از مدتی شاهد پوسیده شدن و خشک شدن ریشهاش خواهیم بود.
روابط هم همین است. اکثر ما با یادگیریهای اشتباه در روابط رشد میکنیم و آنچه امروز باعث دردسر برایمان میشود، همان یادگیریهای اشتباهی است که حالا تبدیل به رفتارهای اتوماتیک و خودکار شدهاند.
اما چه باید کرد؟ شاید اولین گام در جهت تغییر و ساختن ارتباط سازنده، شناسایی الگوهای ارتباطی خود و فردی است که با او ارتباط داریم.
یک مهندس، هنرمند، نویسنده و … برای اینکه اثری خلق کند نیاز به ابزارهای مناسب دارد. برای به وجود آوردن تغییر و دگرگونی در روابط بین فردی هم این موضوع صدق میکند. اگر این آموزش در سالهای اولیهی زندگی و در سیستم آموزش و پرورش به درستی آموخته نشده باشد اینک یک سری ابزارهای مکمل و کمکی همچون بهره گیری از یک متخصص در حوزهی روابط بین شخصی در جهت کشف و فهم چرخهی ارتباطی نامطلوب و دیگر ابزارهای آموزشی مناسب نیاز است. آنچه موجب رضایت بخش بودن یک رابطه میگردد، توانایی در شفاف مطرح نمودن خواستهها و نیازها، برقراری یک گفتگوی صریح با دیدگاههای مشخص، ابراز احساسات منفی و ناخوشایند خود به دیگری در بافتی محترمانه، ایجاد احساسات مثبت و خوشایند در دیگری با یکسان بودن نیت و رفتار و عوامل دیگری که هر کدام در ایجاد یک ارتباط سازنده مفید هستند.
بر طبق پژوهشهای دکتر قربانی، رابطهای رضایت بخش است که سه مولفهی درهم تنیدهی صمیمیت، مراقبت و آزادی را داشته باشد. یعنی در قالب صمیمیت امکان درک کردن و درک شدن فراهم باشد. برای درمیان گذاشتن احساسات و افکار خصوصی اعتمادی شکل گرفته باشد. در واقع نزدیکی احساسی در رابطه وجود داشته باشد.
مقصود از مراقبت، مراقبت از مرزهای یک رابطه و کمک به یکدیگر در جهت رشد و رضایت طرفین است. حساس و هشیار بودن نسبت به نیازهای یکدیگر باعث مراقبت از رابطه میشود.
در نهایت عدم کنترل و به وجود نیاوردن محدودیت، آزادی طرف مقابل را به مخاطره نمیاندازد.
با شناسایی این مولفهها و بهرهگیری از اطلاعات و دانشی که در این زمینه لازم است میتوان الگوهای ارتباطی را شناسایی کرد و در جهت بهبود و تغییر یک رابطه گام برداشت.
به هر میزانی که به سمت ارتباطی اصیل، شفاف و صادقانه پیش رویم یعنی در جهت یک ارتباط سازنده، رضایت بخش و طولانی مدت قدم برداشتهایم.
ذکر این نکته مهم است که در روابط بین فردی آنچه موجب تحرک، تغییر و سازنده بودن میشود تلاش دو طرفه و همسو با یکدیگر است تا موجب دلزدگی و ناامیدی در یک نفر نگردد.
تغییر فصل هم زمانی اتفاق میافتد که همهی ملزومات تبدیل شدن از فصلی به فصل دیگر هماهنگ و در جهت تحول و دگرگونی هم پیش روند و آنگاه ناظر هر رخداد، در حالتی که به کمال رسیده است میباشیم.
پایدار باشید …

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۶۰۱۵۵۹۱ تماس حاصل فرمایید.