رهاشدگی فرزند دختر توسط پدر: ویژگی مشترک دخترانی که توسط پدرانشان رها شده اند (طردشدگی) چیست؟

رهاشدگی فرزند دختر توسط پدر

رهاشدگی فرزند دختر توسط پدر: رهاشدگی (طردشدگی) در دوران کودکی افراد را برای مدت طولانی در بزرگسالی تحت تاثیر قرار می دهد، به خصوص اگر در سال های حیاتی رشد اتفاق افتاده باشد.

رها شدن منجر به آسیب هایی می شود که می تواند به عنوان ویژگی های ناکارآمد در داخل و خارج از روابط ظاهر شود.

رفتارهای جنسی زودهنگام و استفاده از غذا یا مواد دیگر برای مقابله، راه های رایج برای مدیریت درد عاطفی است.

جوآن پس از سومین دستگیری پس از دعوا در مدرسه به روان درمانی ارجاع شد. عصبانیت او از همان جلسه اول آشکار بود، اما چیزی که هنوز نمی دانستم دلیل آن بود.

در طول زمان ما متوجه شدم که او در اوایل نوجوانی توسط پدرش رها شده است. او یک روز گفت: «او به تازگی دور شده و خانواده جدیدی پیدا کرده است. جوآن که نمی‌دانست چگونه با احساسات دشواری که از زمان رفتنش در بر گرفته بود کنار بیاید، با روابط بین فردی دست و پنجه نرم می‌کرد و اغلب وارد مشاجره می‌شد و اخیراً با همسالانش درگیری فیزیکی داشت.

با گذشت زمان، او توانست یاد بگیرد که چگونه برخی از احساسات منفی را که تجربه کرده بود، بهتر مدیریت کند و در نهایت مهارت های مقابله ای ایمن را جایگزین رفتارهای قبلی خود کرد. اما خشم، غم و احساس رها شدن او را تا بزرگسالی آزار می داد.

“اگر او آنقدر به من اهمیت نمی داد که بماند و از من مراقبت کند، چرا باید به خودم اهمیت بدهم؟” او یک روز گفت اتاق ثابت ماند، هوای بین ما سنگین بود. چگونه می توانم این دختر جوان را متقاعد کنم که او شایسته عشق و احترام است در حالی که فردی که قرار بود دوستش داشته باشد و از او مراقبت کند او را ترک کرده است؟

داستان جوآن، اگرچه دلخراش است، اما در میان بسیاری از مراجعان من رایج است. من به عنوان یک درمانگر که با بازماندگان آسیب های رابطه ای کار می کند، مراجعان زیادی دارم که ترک والدین یا ترک مراقب را تجربه کرده اند. این ممکن است به دلایل زیادی رخ دهد: زندان، مرگ، جدایی فیزیکی. گاهی اوقات پدر و مادر به دلیل انتخاب یا تقصیر خود آنها را ترک می کنند. با این وجود، تمام رها کردن می تواند ویرانگر باشد، به خصوص اگر کودک ابزار مورد نیاز برای مقابله و حرکت به جلو را نداشته باشد.

اما ویرانگرترین خسارات آنهایی است که مراقبان داوطلبانه آن را ترک کردند. پدر جوآن زمانی را ترک کرد که او به اندازه کافی بزرگ بود که با او پیوند برقرار کند و در عین حال آنقدر جوان بود که ترک او را به سرزنش خود و رشد عاطفی متوقف کرد.

کسانی که چنین تجربه‌ای را داشته‌اند، اغلب دارای ویژگی‌های شخصیتی مشابهی هستند که نتیجه آن تحمل آسیب‌های عاطفی مشابه است.

در اینجا هشت مورد از رایج ترین ویژگی های مشترک دختران طردشده توسط پدرشان آورده شده است:

۱٫ کاهش عزت نفس یا احساس خود.

وقتی نوجوانان در طول سال های رشد خود از حمایت و تشویق یک مراقب سالم برخوردار نباشند، برای ایجاد عزت نفس سالم و احساس قوی از خود تلاش می کنند. هیچ چیز به اندازه یک والدینی که داوطلبانه آن را ترک می کند به کودک نمی گوید که دوست داشتنی نیست.

۲٫ بیش از حد هوشیاری.

وقتی کودک باید سیستم حمایت عاطفی خودش باشد، مانند زمانی که در سال های جوانی توسط یک مراقب رها می شود، اغلب ترس ها و اضطراب های غیرمنطقی در او ایجاد می شود. اغلب آنها احساس شدیدی از ترس از اتفاق بدی را گزارش می‌کنند، همیشه عصبی یا در حال عصبانیت. رها شدن توسط یک مراقب، احساس امنیت فرد را بی ثبات می کند.

۳٫ رفتار جنسی زود هنگام یا افزایش یافته.

اغلب جوان به دنبال محبت و آرامش دیگران است، اما نمی داند چگونه این نیاز را برآورده کند. رفتار جنسی زودرس نیز زمانی دیده می شود که نوجوانان سعی می کنند آن ارتباط عاطفی و فیزیکی را که با مراقب یا مراقب خود ندارند، جستجو کنند. دخترانی که زودهنگام غیبت پدر بودند، بالاترین میزان فعالیت جنسی اولیه و حاملگی در دوران نوجوانی را داشتند، پس از آن دخترانی که اواخر پدر غیبت کرده بودند و پس از آن دختران پدر حاضر قرار داشتند. (الیس و همکاران ۲۰۲۳٫)

۴٫ ترس از رها شدن.

این ترس‌ها می‌توانند به‌عنوان ناامیدی در روابط ظاهر شوند، مانند سخت‌گیر بودن یا نیازمند بودن. هنگامی که دوستان علایق دیگری دارند، علاقه‌مندی‌ها محبت را برنمی‌گردانند، یا به مجالس اجتماعی دعوت نمی‌شوند، جوانان ترس از رها شدن را به‌خاطر شخصی بودن آن‌ها نشان می‌دهند. در سال‌های بعد، ترس از رها شدن می‌تواند به‌عنوان ماندن در روابط ناسالم که تاریخ انقضا آن‌ها گذشته است، به دلیل دشواری در ترک ظاهر شود. یا می توانند به طور کلی به عنوان ترس از روابط ظاهر شوند.

۵٫ مشکل قاطع بودن (یا برعکس، بیش از حد تهاجمی بودن، به عنوان مکانیزم دفاعی).

هنگامی که ما این پیام را درونی می کنیم که شایسته محبت و حمایت نیستیم، مانند بسیاری از کسانی که توسط یک مراقب رها شده اند، در لحظاتی که به آن نیاز است تلاش می کنیم تا قاطع باشیم. برخی از افراد با پرخاشگری بیش از حد این احساس منفی را جبران می کنند o از آسیب رساندن دوباره دیگران به آنها جلوگیری کنید. برخی دیگر برای دفاع از خود تلاش می کنند، اغلب به دلیل ترس از ناراحت کردن کسی.

۶٫ رفتارهای بی نظم یا اعتیاد آور.

هنگامی که کودکان برای مقابله با احساسات منفی و ناراحت کننده ناشی از رها شدن (یا سایر تجربیات ناراحت کننده) رفتارهای خودآرامبخشی را یاد نمی گیرند، ممکن است در هنگام بروز چنین احساساتی به غذا یا مواد دیگر به عنوان منبع آرامش روی آورند. دختران پدران غایب به احتمال زیاد دچار اختلال در غذا خوردن، چاق بودن یا مصرف مواد اعتیادآور هستند. (Teachman,2004)

۷٫ ترس از «از دست دادن همه چیز».

این یک احساس رایج در میان کسانی است که در دوران حساسی از زندگی خود رها شده اند و بسیاری در تلاش برای بیان آن در کلمات هستند. بیش از حالت هوشیاری بیش از حد، این احساس دائمی است که در شرف «از دست دادن همه چیز» هستند، که آنها تنها یک روز بد با از دست دادن خانه، دارایی یا حتی خانواده یا روابط خود فاصله دارند. در عمل و در تجربه شخصی ام، در میان کسانی که در سال های حیاتی رشد مانند نوجوانی یا بزرگسالی در حال ظهور رها شده اند، بیشتر متوجه آن می شوم.

۸٫ تلاش های مداوم برای حل و یا رفع آسیب آنها.

در طول روابط نوجوانان و در بزرگسالی، بسیاری از کسانی که رها شده اند، ترس از داشتن فرزندان خود را گزارش می دهند، یا ممکن است خیلی زود بچه دار شوند تا به نوعی به خود ثابت کنند که قادر به داشتن یک خانواده معمولی و دوست داشتنی هستند یا اینکه رابطه خاصی که آنها با مراقب خود از دست دادند. به طور مشابه، بسیاری گزارش می دهند که می خواهند از بچه دار شدن خودداری کنند، اغلب به دلیل عدم تمایل به تکرار رفتارهایی که تجربه کرده اند.

سال‌ها درمان جوآن طول کشید تا کار کند و از تجربه‌اش بهبود یابد. او هنوز هم لحظاتی از شک و تردید به خود دارد یا مواقعی که آسیب هایش به شیوه هایی ظاهر می شود که به طور خودکار آشکار نیستند، مانند مبارزه با انتقاد، ترس از رها شدن، و درگیری با دیگران. اما در مجموع، با حمایت و درک، او توانست مراحل بهبودی را از تجربیات ترومایی دوران کودکی خود طی کند.

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۸۰۱۵۹۷۸ تماس حاصل فرمایید.