چگونه با بیماری اسکیزوفرنی زندگی کنیم؟
چگونه با بیماری اسکیزوفرنی زندگی کنیم؟
زندگی عادی و شاد با یک فرد اسکیزوفرنیایی ممکن است، آسان نباشد ولی مطمئنا امکان پذیر است. برای این منظور شما نیاز دارید که درمان (یا درمان هایی ) را بیابید که کارآمد است، زندگیتان را بدون عوامل استرس زا مدیریت کند و یک سیستم حمایتی برایتان به وجود بیاورد. اگر برای شما تشخیص اسکیزوفرنی داده شده است، ناامید نشوید. ر عوض، نیروی درونی خود را مهار کنید و با شرایط خود کنار بیایید. همچنین اطلاعات ارزشمندی برای چگونگی زندگی با کسی که مبتلا به اسکیزوفرنی است، وجود دارد. در عوض، نیروی درونی خود را مهار کنید و با شرایط خود کنار بیایید. در اینجا، اطلاعات ارزشمندی برای چگونگی زندگی با کسی که مبتلا به اسکیزوفرنی است، وجود دارد.
گام اول: به دنبال کمک و راهنمایی حرفه ای باشید.
- زود شروع کنید.
برای درمان اسکیزوفرن صبر نکنید. اگر شما به درستی تشخیص داده نشده اید به محض اینکه متوجه علائم در خود شدید به پزشک متخصص مراجعه کنید تا بتوانید درمان را شروع کنید. درمان هایی که زودتر شروع می شوند بهتر نتیجه می دهند. علائم ابتدایی در مردان زودتر و در میانه دهه ۲۰ زندگیشان مشاهده می شود در حالیکه این علائم در زنان نخست در اواخر دهه ۲۰ ظهور می کند.
نشانه های اسکیزوفرنی می تواند شامل این موارد باشد:
- شکاک بودن
- افکار غیر معمول یا عجیب و غریب، مانند اعتقاد داشتن به اینکه یکی از نزدیکانتان قصد آسیب زدن به شما را دارد.
- هذیانها یا تغییرات در تجربه های حسی شما
- نا به سامانی در فکر کردن یا سخن گفتن
- علائم منفی گرایانه (به عنوان مثال، کاهش رفتار و عملکرد معمول) مانند فقدان احساسات، عدم تماس چشمی، فقدان بیان احساسات در صورت، بی توجهی به بهداشت، و / یا گوشه گیری اجتماعی.
- رفتار حرکتی غریب یا غیر طبیعی، مانند قرار دادن بدن فرد در موقعیت های عجیب و غریب، و یا ایجاد حرکات بی احساس یا اغراق آمیز.
- درباره معیارهای خطرآفرین بدانید.
چندین معیار وجود دارد که افراد را در خطر افزایش رشد اسکیزوفرنیا قرار می دهد.
- داشتن سابقه خانوادگی اسکیزوفرنیا
- مصرف داروهای تغییر دهنده ذهن در اوایل جوانی و نوجوانی
- برخی از انواع تجربیات در رحم، مانند قرار گرفتن در معرض ویروس ها یا سموم
- افزایش فعالیت سیستم ایمنی از چیزهایی مانند التهاب
- راجع به درمان خود با دکترتان ملاقات کنید.
متأسفانه، اسکیزوفرنیا موضوعی نیست که به سادگی بتوان از آن گذشت. درمان، قسمت مهم و ضروری در زندگیتان است، ایجاد یک برنامه درمانی، کمک خواهد کرد که درمان را به یکی دیگر از بخش های طبیعی فعالیت های روزمره خود تبدیل کنید. برای ایجاد یک برنامه درمانی، با پزشک خود در مورد داروها و درمان هایی که برای شرایط خاص شما مناسب خواهند بود، صحبت کنید.
- به خاطر داشته باشید که افراد با یکدیگر متفاوتند ـ همه داروها و درمانها بر روی همه تأثیری یکسان نخواهند داشت، ولی شما باید به تلاشتان برای اینکه بفهمید بهترین درمانی که بر روی شما جواب می دهد چیست، ادامه دهید.
- در مورد انتخابهای دارویی تان از دکترتان بپرسید.
برای اینکه بدانید بهترین دارویی که باید مصرف کنید چیست، تلاش نکنید که به وسیله اینترنت به آن پی ببرید ـ در اینترنت اطلاعاتی آنلاین وجود دارد که همه آنها درست نیستند. در عوض با دکتر خود صحبت کنید، کسی که توانایی تشخیص این را دارد که چه دارویی بهترین اثر را روی شما می گذارد. علائم شما، سنتان و سابقه مصرف دارویی پیشین شما همه و همه می تواند معیار مهمی در یافتن داروی درست برای شما، بازی کند.
- اگر داروهایی که در حال مصرفشان هستید احساس ناراحتی برایتان به وجود می آورد به دکتر خود بگویید. او ممکن است دوز دارو را تغییر دهد و یا دارویی دیگر به شما پیشنهاد دهد تا آن را امتحان کنید.
- داروهای رایج برای درمان اسکیزوفرنیا شامل داروهای ضد روانپزشکی هستند که بر روی دوپامین و سروتونین عصبی تأثیر می گذارند.
- داروهای ضد روانپزشکی غیر معمول دارای عوارض جانبی کمتری هستند و به طور کلی ترجیح داده می شوند . آنها شامل این موارد هستند:
- Asenapine (Saphris)
- Clozapine (Clozaril)
- Iloperidone (Fanapt)
- Lurasidone (Latuda)
- Olanzapine (Zyprexa)
- Paliperidone (Invega)
- Quetiapine (Seroquel)
- Risperidone (Risperdal)
- Ziprasidone (Geodon(
- نسل اول داروهای ضد روانپزشکی عوارض جانبی بیشتری را موجب می شدند ( برخی از آنها ممکن است دائمی باشند. آنها تأثیر کمتری دارند). داروهای نسل اول ضد روانپزشکی شامل این موارد می شود:
- Chlorpromazine (Thorazine)
- Fluphenazine (Prolixin, Modecate)
- Haloperidol (Haldol)
- Perphenazine (Trilafon)
- روان درمانی را امتحان کنید.
روان درمانی می تواند به شما در برنامه درمان کمک کنید و همچنین به شما کمک می کند تا خودتان و موقعیتان را بهتر درک کنید. با دکترتان درباره انواع روان درمانی که فکر می کنید برای شما بهتر است، صحبت کنید. با این حال مهم این است که به خاطر داشته باشید که روان درمانی به تنهایی نمی تواند اسکیزوفرنی را درمان کند. برخی از رایج ترین انواع روان درمانی عبارتند از:
- روان درمانی فردی: این درمان شامل شما و یک فرد متخصص درمانگر می شود تا درمورد احساسات خود، مشکلاتی که ممکن است با آن روبرو می شوید و روابطی که دارید صحبت کنید. درمانگر تلاش خواهد کرد تا به شما آموزش دهد که چگونه با مسائل روز به روز مواجه شوید و شرایط خود را بهتر درک کنید.
- آموزش خانوادگی: این جایی است که شما و اعضای اصلی خانوادیتان با یکدیگر برای درمان می روید به طوری که همه شما می توانید درباره موقعیت و کارتان به منظور برقراری ارتباط مؤثر و تعامل با یکدیگر، آموزش ببینید.
- درمان شناختی برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، مفید است. اما مهمتر از همه، روان درمانی با ترکیب با دارو، مؤثرترین راه درمان اسکیزوفرنی است.
گام دوم: مدیریت زندگی خود
- داروهایتان را مصرف کنید.
این قضیه در بین کسانی که مبتلا به بیماری اسکیزوفرنی رایج است که مصرف دارو را قطع می کنند. در مواردی که احساس ترک می کنید شما می توانید از چند روش برای داروهایی که خود استفاده کرده اید، بهره ببرید.
- به خاطر دارید که داروهایتان درمان می کنند اما تمایلی به درمان اسکیزوفرنی ندارید. یعنی احساس بهتری پیدا می کنید اما لازم است که داروهایتان را مصرف کنید.
- از هر حمایت اجتماعی که دارید استفاده کنید؛ زمانیکه احساس خوبی دارید با خانواده و دوستانتان صحبت کنید تا عمیقا برای ادامه دادن مصرف دارو تشویق شوید.
- برای پذیرش موقعیتتان تلاش کنید.
پذیرش موقعیت خود ممکن است به بهبود شما کمک کند. به عبارتی نادیده گرفتن چیزی است که اشتباه تلقی می شود یا این تفکر که موقعیت شما به سمت بدتر شدن رهنمون می شود. به این دلیل، مهم است که درمان را آغاز کنید و این دو حقیقت را بپذیرید:
- بله، شما مبتلا به اسکیزوفرنی هستید و این قضیه شما را به چالش می پذیرد.
- با وجود این، شما می توانید یک زندگی شاد و نرمال داشته باشید. اسکیزوفرنیا یک موقعیت نا امید کننده نیست. شما می توانید یاد بگیرید که با آن زندگی کنید.
- پس از پذیرش علائمتان، مهم این است که به جستجوی درمان بروید، جنگیدن برای یک زندگی عادی می تواند به شما کمک کند تا بتوانید زندگی که می خواهید را داشته باشید.
- به خاطر داشته باشید که راههایی برای اینکه عادی زندگی کنید، وجود دارد.
شوک اولیه شنیدن تشخیص این بیماری می تواند برای بیمار و خانواده اش بسیار سخت باشد. زندگی نرمال امکان پذیر است اما ممکن است سازگار شدن با این وضعیت و یافتن برنامه درمانی مناسب برای شما، مقداری زمان ببرد.
- افراد مبتلا به اسکیزوفرنی که قرص مصرف می کنند و از درمان بهره می برند می توانند با مشکلاتی نظیر واکنش های اجتماعی، نگه داشتن موقعیت شغلی، داشتن خانواده یا دیگر تعالی زندگی، روبرو شوند.
- از استرس بپرهیزید
اسکیزوفرنیایی ها زمانی به درمانگر مراجعه داده می شوند که تجربه یک استرس شدید را از سر گذرانده اند. به این خاطر، اگر این شرایط را دارید، مهم است که چیزهایی که ممکن است به شما استرس بدهد، اجتناب کنید و این قسمتی از درمان است. برای مقابله با استرس چندین راه وجود دارد:
- هر فرد، عوامل استرس زای متفاوتی دارد. رفتن پیش درمانگر می تواند به شما در جهت تشخیص عاملی که باعث استرستان می شود، کمک کند، این عوامل می تواند مکان، موقعیت و یا فردی خاص باشد.
- شما برای مثال می توانید تکنیکهای ریلکسیشن ( آرام بخشی ) نظیر مدیتیشن یا نفس عمیق را تمرین کنید.
- برنامه منظم داشته باشید.
داشتن یک برنامه منظم نه تنها جسم و استرس شما را رها می کند، بلکه می تواند باعث آزاد شدن آندروفین شود که باعث حس خوبی در شما می شود.
- لیستی از موسیقی هایی که به شما انرژی می دهد را تهیه کنید، این عامل به شما کمک می کند تا به سر کار بروید.
- به اندازه کافی بخوابید.
نداشتن استراحت مناسب شبانه می تواند حس استرس و اضطراب را به وجود آورد. مطمئن شوید که خواب شبانه به اندازه کافی دارید. اینکه چند ساعت خواب نیاز دارید تا احساس آرامش داشته باشید را، محاسبه کنید.
- اگر شما مشکل خواب دارید، تلاش کنید تا اتاق خواب خود را کاملا تاریک کنید و با مسدود کردن صدا، فضای ساکتی ایجاد کنید. اتاق خواب را عوض کنید یا ماسک خواب و چوب پنبه مخصوص گوش استفاده کنید. این جریان را ادامه دهید و هر شب آن را دنبال کنید.
- غذای سالم بخورید.
موقعی که شما غذای ناسالم می خورید، ممکن است احساس منفی که انواع استرس ها را به وجود می آورد را موجب شود.
- تلاش کنید در وعده های غذایی خود از گوشت، خشکبار، میوه ها و سبزیجات بهره ببرید.
- خوردن غذای سالم شامل یک رژیم غذایی متعادل است. از پرخوری هر غذایی بپرهیزید.
- تکنیک های شناختی را امتحان کنید.
اگر چه این عامل جایگزین درمان یا درمانگر نیستند، تکنیک های شناختی وجود دارد که شما به وسیله آن می توانید علائم خود را کاهش دهید.
- شما می توانید، برای مثال از تکنیک ” عادی‌سازی” استفاده کنید. در این تکنیک تجربیات روان پریشی به عنوان بخشی از یک پیوستگی که تجربیات عادی را شامل می شود، دیده می شود و بیانگر این است، هر کس تجربه ای دارد که از زندگی عادی و روزمره متفاوت است. این ممکن است احساس بیگانگی و محرومیت را در شما کاهش دهد، و اینگونه می تواند تاثیر مثبتی بر سلامت شما داشته باشد.
- برای مقابله با توهم شنوایی، مانند صدای شنیدن، سعی کنید شواهد علیه محتوای صدای خود را فهرست کنید. به عنوان مثال، اگر صدایی شما را به یک عمل منفی ترغیب می کند مانند سرقت، دلایل اینکه چرا نباید این کار را انجام دهید را، فهرست کنید.
- حواس خود را پرت کنید.
اگر شما از توهم و هذیان رنج می برید تلاش کنید تا حواس خود را با چیزهای دیگر پرت کنید برای مثال موسیقی گوش کنید یا یک کار هنری انجام دهید. بهترین کار این است که به طور کامل در این تجربه جدید غوطه ور شوید، چرا که ممکن است به جلوگیری از تجربیات ناخواسته کمک کند.
- افکار تحریف شده را به چالش بکشید.
برای مقابله با اضطراب اجتماعی که با اسکیزوفرنیا همراه است، تلاش کنید تا سعی کنید بعد از آن افکار تحریف شده را به چالش بکشید. برای مثال اگر شما این تفکر را دارید که ” همه افراد اتاق دارند به من نگاه می کنند” سعی کنید تا ارزش واقعی این جملات را به دست آورید. به دورتا دور اتاق نگاه کنید: آیا این مورد است که در واقع همه به دنبال شما هستند؟ بپرسید از خودتان که چه مقدار توجه می کنید به اشخاص، موقعی که در عموم در حال پیاده روی هستند.
- به خودتان یادآوری کنید که در یک اتاق شلوغ، بسیاری از مردم وجود دارد و بنابراین توجه مردم به احتمال زیاد به همه پخش خواهد شد و احتمالا آنها تنها بر شما تمرکز ندارند.
- تلاش کنید سر خود را شلوغ نگه دارید.
هنگامی که علائم خود را از طریق دارو و درمان، تحت کنترل دارید، باید سعی کنید زندگی عادی خود را دوباره شروع کنید و مشغول باشید. زمان بیکاری می تواند منجر به تفکر در مورد چیزهایی شود که شما را زجر می دهد. برای مشغول بودن:
- تلاش کنید در حرفه خود پیشرفت کنید.
- زمانی را برای گذراندن با دوستان و خانواده، برنامه ریزی کنید.
- از تفریحات جدید بهره بگیرید.
- از یک دوست یا داوطلب در جایی کمک بگیرید.
- از خوردن زیاد کافئین پرهیز کنید.
مقدار زیاد کافئین ممکن است نشانه های اسکیزوفرنی را تشدید کند. ( به عنوان نمونه موارد ناخواسته مانند توهمات و تصورات)؛ اگر به صورت طبیعی مقدار زیادی کافئین مصرف می کنید، خوردن یا نخوردن کافئین ممکن است تأثیری روی بهتر یا بدتر شدن علائمتان نداشته باشد. راه حل این است که از تغییر ناگهانی کافئین خود اجتناب کنید. توصیه می شود افراد روزانه بیش از ۴۰۰ میلی گرم کافئین مصرف نکنند.
گام سوم: یک سیستم حمایتی برای خودتان خلق کنید.
- با افرادی که از موقعیت شما آشنا دارند، وقت بگذرانید.
این مهم است که وقت خود را با افرادی سپری کنید که شما را درک می کنند این گونه احساس استرستان کاهش می یابد به جای اینکه بخواهید برای افراد ناآشنا، شرایطتان را توضیح دهید. وقت خود را با افراد صادق و همدرد اختصاص دهید.
- از افرادی که به شرایط شما حساس نیستند و یا به شما استرس وارد می کنند، دوری کنید.
- سعی نکنید از تجربیات اجتماعی دور بمانید.
ممکن است حفظ انرژی و آرامش با دیگران در یک محیط اجتماعی چالش برانگیز باشد، با این وجود انجام این کار مهم است. انسان موجودی اجتماعی است، زمانیکه ما با در ارتباط با دیگران قرار می گیریم، مغزمان مواد شیمیایی آزاد می کند که می تواند در ما احساس امنیت و خوشحالی به وجود آورد.
- زمانی را به چیزهایی اختصاص دهید که موجب لذت شما با افرادی است که شما دوستشان دارید.
- احساسات و ترسهایتان را برای کسانی که به آنها اعتماد دارید، بازگو کنید.
افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا ممکن است احساس ایزوله شدن داشته باشند، بنابریان صحبت کردن با افراد معتمد درباره اتفاقی که برای شما می افتد ممکن است کمک کند تا با این احساس بجنگید. به اشتراک گذاشتن احساسات و تجربیاتتان می تواند خیلی درمانی باشد و مانند یک عامل محرک عمل کند.
- شما باید آنچه برایتان اتفاق می افتد را به اشتراک بگذارید حتی اگر فردی که با گفتگو می کنید لزوما هیچ توصیه ای به شما ندهد. توجه کردن به احساسات و افکارتان می تواند کمک کند تا احساس آرامش و کنترل بیشتری داشته باشید.
- به یک گروه حمایتی بپیوندید.
زمانیکه شما می پذیرید که اسکیزوفرنیا بخشی از زندگی شماست، پیوستن به یک گروه حمایتی می تواند منافعی برای شما به دنبال داشته باشد. درک اینکه افراد دیگر مشکلات مشابهی با شما دارند و راهی برای مقابله با آنها پیدا کرده اند ممکن است به شما در درک و پذیرش شرایطتان کمک کند.
مشارکت در یک گروه حمایتی می تواند میزان اعتماد شما را نسبت به توانایی هایتان بیشتر کند و ترس از استرس و آنچه ممکن است در زندگی شما پیش بیاید را کاهش دهد.
در نهایت باید اشاره کرد که بهترین کار این است که با مراجعه منظم به پزشک و مشاوره، به کنترل و بهبودی این بیماری کمک کرد.
لینک مقاله: https://www.wikihow.com/Live-with-Schizophrenia