Act out  ( به عمل در اوری )  چیست؟.

Act out  ( به عمل در اوری )  چیست؟برخی از افراد سعی می کنند با بازآفرینی تجربیات گذشته، تسلط پیدا کنند.  Act out راهی برای برقراری ارتباط با چیزی است که قابل بیان نیست. Act out رفتارهای غیرکلامی در اتاق درمان هستند.تبدیل اعمال به کلمات بخش مهمی از شفا است.

متداول ترین روش تفکر در مورد Act out  این است که این یک رفتار خود ویرانگر است. اما در اصل فروید از این اصطلاح برای توصیف زمانی استفاده می‌کرد که بیمار بر اساس یک احساس ناخودآگاه به جای به یاد آوردن آن ، آن را عمل می‌کند. به عنوان مثال، بیمار ممکن است به طور مداوم جلسات را دیر بیاید.  یا جلسات را از دست بدهد. این عمل یک آرزو یا درگیری ناخودآگاه را پوشش می دهد و تحلیلگر ممکن است آن را به عنوان مقاومت در برابر درمان درک کند.

بیانات غیر کلامی

از این رو، اصطلاح «Act out» مفهومی تحقیرآمیز ایجاد کرده است. نوع دیگری از Act out   به رفتارهای غیرکلامی در اتاق درمان اشاره دارد که رشد را افزایش می‌دهند، زیرا تلاش‌هایی برای برقراری ارتباط با چیزی غیرقابل بیان است. من یک بیمار داشتم که ناگهان از روی کاناپه پرید و به سمت دستشویی دوید و دیگری که ناگهان در پهلویش احساس درد کرد. این رفتارها تلاش هایی برای بازآفرینی تجربیات آسیب زا اولیه بودند.

بیمارانی که مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند، به‌ویژه آن‌هایی که رابطه مهمی با متجاوز داشته‌اند، اغلب از آشوب روانی و بی‌سازمانی رنج می‌برند. این تجارب وحشت دوران کودکی را نمی توان به صورت شفاهی بیان کرد، بلکه خاطرات به صورت تغییرات خلقی شدید، حملات پانیک یا تجارب جسمانی تجربه می شوند. افرادی که در کودکی مورد    سوء استفاده جنسی قرار گرفته اند اغلب دوره های تکراری سوء استفاده را تجربه می کنند و از بسیاری جهات مظهر پارادوکس اجبار تکرار هستند.

سو استفاده ی جنسی و Act out

بازماندگان سوء استفاده جنسی در دوران کودکی، ضربه روحی والدین یا فرد نزدیکی که آزاردهنده است و آسیب روانی اضافی ناشی از داشتن والدینی که نتوانسته از آنها محافظت کند، تجربه کردند. در انتقال، فرد ممکن است تحلیلگر را به عنوان متجاوز یا والدینی که با محافظت نکردن از او خیانت کرده است، تجربه کند. بیمار همچنین ممکن است با درمانگر همانگونه رفتار کند که با او رفتار شده است – با تغییر داستان یا متهم کردن درمانگر به ساختن همه چیز، از درمانگر سوء استفاده کند. این انتقال های مختلف ممکن است پایدار نباشند، بلکه به سرعت تغییر می کنند.

رفتار پرخطر خارج از درماناگر بازمانده تحت درمان باشد، تروما ممکن است در انتقال رخ دهد، جایی که درمانگر می‌تواند پناهگاهی امن ارائه دهد و اقدامات قابل درک باشد. اما اکثر بازماندگان تحت درمان نیستند و در مجموعه ای از رفتارهای خود تخریبی از جمله خودزنی، سوء مصرف مواد، بی بند و باری، رانندگی در حالت مستی، دزدی، و قرار دادن مکرر خود در موقعیت های خطرناک مانند راه رفتن در خیابان های متروکه در شب عمل می کنند.

رفتار پرخطر ترومای منفعل را به کنترل فعال بر زمان، سرعت و شدت سوء استفاده تبدیل می کند. قرار دادن خود در معرض آزار و اذیت با وارد شدن به موقعیت‌های خطرناک، اغلب منجر به قربانی شدن مجدد می‌شود، اما آشناست و هویتی امن ارائه می‌دهد. این تلاشی است برای تسلط بر یک تجربه آسیب زا یا حفظ احساس شکننده از خود که مبتنی بر شناسایی به عنوان یک قربانی است.

این یکی از راه هایی است که آزار جنسی در دوران کودکی عواقب مادام العمر دارد. اصطلاح ” Act out ” می تواند به اقداماتی اشاره کند که خود ویرانگر هستند. حتی رفتارهای تکراری که پیامدهای خود ویرانگر دارند، گاهی اوقات می‌توانند تلاش‌های ناخودآگاه برای کار از طریق یک درگیری ناخودآگاه یا خاطره آسیب‌زا باشند. هدف در روانکاوی، از طریق مکانیسم انتقال، تشویق بیمار به Act out  در اتاق درمان به جای دنیای بیرون و تبدیل اعمال به خاطرات کلامی است. هنگامی که ناگفتنی “گفتنی” شد، این امکان وجود دارد که از طریق تعارض یا ضربه کار کنید و به اندازه کافی بر آن مسلط شوید که دیگر تکرار نشود.

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۶۰۱۵۵۹۱ تماس حاصل فرمایید.