اسکیزوفرنی در کودکان
اسکیزوفرنی در کودکان مطالعات انجام شده در دهه اخیر نشان داده است که معیار تشخیصی برای اسکیزوفرنی در کودکان همان ملاک های اسکیزوفرنی در بزرگسالان است.
بنابراین نشان های اولیه اسکیزوفرنی در کودکان و نوجوانان مشابه بزرگسالان است.
ممکن است توهم، هذیان، گفتار آشفته و اختلالات رفتاری وجود داشته باشد همچنین علایم منفی مثل کندی عاطفه را نیز باید درنظر گرفت. فقط زمانی می توان چنین تشخیصی گذاشت که که علایم اولیه چند ماه دوام داشته باشد و در فعالیت روزانه فرد و تعامل اجتماعی اش خلل وارد کرده باشد. استفاده از موادی که ممکن است عامل بروز این علایم شده باشند را باید از اسکیزوفرنی افتراق داد.
بسیاری از محققان تلاش کرده اند یک نیم رخ رفتاری یا شناختی پیدا کنند که کودکانی را که استعداد زیادی به ابتلای اسکیزوفرنی دارند شناسایی کنند.
پزشکان اطفال وقتی یکی از والدین به اسکیزوفرنی مبتلا است باید حضور علایم این اختلال را در کودک هم بررسی کنند.
در این موارد احتمال ابتلای اسکیزوفرنی ۱۰ درصد است درحالی که ابتلای اسکیزوفرنی در جمعیت عادی ۱ درصد است.
نقص توجه، ناهنجاری در مهارتهای حرکتی، اشکال در حافظه زبانی، راه رفتن کند و تنهایی بازی کردن را باید نشانه های محتمل اسکیزوفرنی درنظر گرفت.
دپارتمان پژوهش مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا