چگونه به بهترین وجه به عصبانیت کودکان خود پاسخ دهید؟ (پارت اول)

عصبانیت کودکان

عصبانیت کودکان: این مطلب شامل نکات ضروری برای کمک به کودکان در یادگیری راه هایی برای تنظیم احساسات خود می باشد.

کج خلقی از نظر رشد برای کودکان خردسال مناسب است.

فروپاشی فرصتی است برای کمک به فرزندتان برای نامگذاری احساسات خود، که به او کمک می کند تنظیم شود.

اگر خودتنظیمی کنیم، بهتر می توانیم به فرزندانمان کمک کنیم و نیازهای آنها را برآورده کنیم.

بسیاری از ما انتظار داریم فرزندانمان بزرگسالانی مینیاتوری باشند. ما به یاد نمی آوریم که کودکی باشیم که احساساتش می تواند به سرعت آنها را از بین ببرد، و رفتارهای او را از طرز فکر بزرگسالان تفسیر می کنیم. بنابراین، هنگامی که کودک ما به دلیل بریده شدن ساندویچ خود به روش نادرست دچار مشکل می شود، برای ما بزرگترها دشوار است که همدل باشیم.

ما می گوییم: “ساندویچ خود را بخور، بچه های دیگر چیزی برای خوردن ندارند.” یا “به هر حال در شکم شما تمام می شود، فقط آن را بخورید.” ما سعی می کنیم با یک انسان کوچک که یک تجربه عاطفی شدید دارد، منطقی باشیم، که معمولاً به موقعیت کمک نمی کند.

یک کودک یک بزرگسال مینیاتوری نیست زیرا مغز کودک به طور کامل رشد نکرده است. در واقع، رشد و بلوغ مغز در اواسط تا اواخر دهه ۲۰ زندگی شما به پایان رسیده است! قشر جلوی مغز که مسئول تصمیم گیری خوب، کمک به تنظیم احساسات، برنامه ریزی، تفکر واضح و اولویت بندی است، آخرین قسمت مغز است که به بلوغ می رسد. این مهم است که به خاطر داشته باشید زیرا کودک شما یک بزرگسال کوچک نیست که با مغز کاملاً توسعه یافته کار می کند. کودک شما با مغز کودکی کار می کند که هنوز به بلوغ کامل نرسیده است تا مانند بزرگسالان فکر و تنظیم کند.

ما هیچ مشکلی در درک این موضوع نداریم که از نظر رشد مناسب و مرسوم است که یک کودک ۶ ماهه راه نرود. با این حال، ما به صبر بیشتر و انتظارات کمتری در مورد مهارت های تنظیم هیجانی نیاز داریم. متوجه شدم؛ من دو فرزند خردسال دارم و با سهم خودم از بحران ها کنار آمده ام. ما آنقدر می‌خواهیم که آنها را مجبور به توقف عصبانیت‌هایشان کنیم که اغلب به روش‌های نه چندان مفید پاسخ می‌دهیم. ما همچنین با رفتارهای “بد” همراه با خلق و خوی مشکل داریم و می توانیم نتیجه بگیریم که تنبیه بهترین گزینه است.

در اینجا، من بهترین راه‌ها را برای مدیریت عصبانیت‌های فرزندتان شرح خواهم داد.

کج خلقی از نظر رشد مناسب است

ابتدا، خوب است به یاد داشته باشید که مغز کودک شما به طور کامل رشد نکرده است و نمی تواند فقط “آرام شود”. اگر کودکی را دیده اید که پس از تنبیه شدید، از عصبانیت خودداری می کند، به احتمال زیاد به جای اینکه یاد بگیرند چگونه خود را به درستی تنظیم کنند، خاموش می شوند. نکته دیگری که باید به خاطر بسپارید این است که فرزند شما بچه بدی نیست یا بدبخت نیست زیرا او دچار عصبانیت یا بدخلقی است. داشتن عصبانیت، طغیان، شکست و خلق و خوی از نظر رشد مناسب است.

آنها کارکرد اجرایی برای اداره زندگی به طور مشابه بزرگسالان ندارند. این مهارت زمانی آموخته می‌شود که مغز در طول زمان رشد می‌کند و به بلوغ می‌رسد و نحوه تنظیم مناسب آموزش داده می‌شود. بخشی از مغز که در کودکان خردسال رشد می کند، سیستم لیمبیک، مرکز عاطفی مغز است. کودکان خردسال دنیا را تجربه می کنند و از طریق این دریچه احساسی به موقعیت های روزمره واکنش نشان می دهند. با این حال، اگر متوجه شدید که عصبانیت فرزندتان بدتر می شود یا با سایر کودکان هم سن و سال خود سازگار نیست، زمان آن رسیده است که با یک متخصص در مورد آن صحبت کنید.

عصبانیت ها نشان می دهد که کودک شما از نظر عاطفی تحت فشار است

هر رفتاری ارتباطی است، به خصوص یک عصبانیت. کودکان در میان فروپاشی خود در حال ارتباط هستند. آنها احساس می کنند تحت تأثیر احساسات قرار گرفته اند و به کمک یک بزرگسال آرام نیاز دارند. هنگامی که یک عصبانیت رخ می دهد، در نظر بگیرید که در آن لحظه مهم چه مهارتی را می خواهید به فرزند خود بیاموزید. شما به احتمال زیاد نمی خواهید نشان دهید که فریاد زدن یک ارتباط ارزشمند است یا اینکه اعتبار نکردن تجربه شخصی مفید است.

من مطمئن هستم که شما می خواهید به کودک خود کمک کنید که چگونه احساسات را تنظیم کند و ارتباط برقرار کند. بزرگسالان اطراف آنها و والدین آنها الگوهای مدیریت استرس آنها هستند، بنابراین وقتی نمی توانند خود را کنترل کنند به دنبال این هستند که چه کاری انجام دهند. و بسیار مهم است که از خود بپرسید، “من می خواهم به فرزندم یاد بدهم که در هنگام استرس چه کاری انجام دهد؟”

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۶۰۱۵۵۹۱ تماس حاصل فرمایید.