برخورد مناسب با دعوای فرزندان پارت سوم

تاثیر عدم تحمل ناکامی کودک در برخورد مناسب با دعوای فرزندان :

تاثیر عدم تحمل ناکامی کودک در برخورد مناسب با دعوای فرزندان :

یک سری موارد هم هست که بدون اینکه کودک بخواهد شروع می کند به دعوا کردن و قشقرق به پا کردن یا با والدین یا با خواهر و برادرهایش مثلا گرسنگی، بی حوصلگی، خستگی، هر کدام از اینها تحمل استرس کودک را پایین می آورد،

کودک نمی تواند ناکامی را تحمل کند کوچک ترین حرکت شما به نظر او خیلی بزرگ به چشم می آید پس زمانی که کودک از مدرسه می آيد خسته است، نیاز دارد غذا بخورد، استراحت کند زمانی است

که شما تا جایی که می توانید باید به کودک توجه کنید اگر هر دو کودک با یکدیگر می آیند سعی کنید میزان توجه را طوری مدیریت کنید که به هیچ کس توجه بیشتری نشود،

ناتوانی در جلب توجه مثبت والدین موضوع دیگری است که باعث می شود فرزندان سر آن به چالش بخورند یعنی هرکدام سعی می کنند تا یک سری کار مثبت انجام بدهند

که والدین به آنها توجه کنند مثلا یکی کلاس شنا می رود و دیگری کلاس موسیقی می رود این نوع چالش، چالش خوبی است ولی اگر پشت آن این میزان حسادت و رقابت درحد متعادلی قرار گرفته شود

کودکان بخاطر اینکه  خرابکاری بکند مثلا ساز برادر یا خواهرش را دست کاری می کند، لباس شنایش را پاره می کند اگر یک چنین نشانه هایی دیدید این رقابت دیگر یک رقابت سالم نیست

و شما به عنوان پدر و مادر لازم است که وارد صحنه شوید یا از روانشناس کمک بگیرید پس تا زمانی که رقابت،‌ رقابت سالمی است هیچ ایرادی ندارد اما زمانی که رقابت شدید شد، رفتارها به صورت بد رفتاری یا کج رفتاری شد شما نیاز به مداخله خواهید داشت.

نیاز های در حال تحول ، یکی از اصلی ترین عوامل ، دعوای فرزندان :

برخورد مناسب با دعوای فرزندان : یکی از دلایل اساسی که باعث دعوای بین اعضای خانواده کودک با پدر و مادر یا هر دو فرزند با یکدیگر یا فرزندان با یکدیگر می شود نیازهای درحال تحول آنها است

طبیعی است که نیازها، اضطراب ها و هویت درحال رشد کودک تغییر می کند و بر روی تعامل او با سایرین تاثیر می گذارد به عنوان مثال یک کودک نوپا طبیعتا از اسباب بازی ها و لوازم خودش سعی می کند محافظت کند

و درحال یادگیری بیان اراده خودش است اینکه به دنیای اطراف نشان دهد یک آدم مستقل و جدا از سایرین است دقیقا همان زمانی که در بخش لجبازی گفته شد، گفته شد که طبیعی است که کودکان تازه یاد بگیرند که بگویند نه ،

من نمی خوام، فقط  خودم تقریبا در همان زمان بنابراین اگر یک خواهر یا برادر کودک اسباب بازی کودک نوپا را بگیرد کودک ممکن است بشدت واکنش نشان دهد کودکان مدرسه ای اغلب دارای مفهوم قوی تری از عدالت و برابری هستند

بنابراین ممکن است درک نکنند که چرا خواهر و برادر سنین دیگر متفاوت با یکدیگر کار می کنند و رفتار می کنند یا احساس می کنند که والدین یک کودک را ترجیح می دهد درواقع فکر می کنند

که با همه ی فرزندان باید به یک شکل رفتار شود متوجه کیفیت موضوع نمی شوند فقط می فهمند که کودکی که تازه بدنیا آمده است تمام وقت پدر و مادر را گرفته است و پدر و مادر برای او یکساعت یا دوساعت وقت دارند

از طرف دیگر نوجوان های درحال شکل گیری حس فردیت و استقلال ممکن است از مسئولیت های خانوادگی، مراقبت از خواهر و برادر کوچک تر یا حتی نیاز به صرف وقت با اعضای خانواده متنفر شوند همه این تفاوت ها می تواند به رفتار کودکان با یکدیگر تاثیر زیادی بگذارد.

خلق و خوی فرزندان یکی دیگر از عوامل دعوای بین فرزندان :

عامل دیگری که ممکن است باعث دعوای بین فرزندان شود خلق و خوی ذاتی کودکان است مزاج کودکان یا خلق و خوی، حال و سازگاری آنها درواقع خیلی منحصر به فرد است

شخصیت هر کودکی ممکن است با خواهر و برادر خود متفاوت باشد بعضی از کودکان درونگرا هستند و راحت تر هستند در اتاق خودشان و تنهایی با اسباب بازی های خود بازی کنند

ولی بعضی دیگه خیلی برونگرا هستند حتما لازم است که شما با  او تعامل کنید با کودک حرف بزنید، علاقه ی زیادی به حرف زدن دارند، بعضی از کودکان علاقه زیادی به حرکت های یدی دارند،

به لمس شدن دارند سعی می کنند هرچیزی را با دست لمس بکنند مزه اش بکنند کارهای مختلفی را درواقع کودکان تمایل دارند انجام دهند و این تفاوت آنها باعث می شود در دید والدین دیدگاه والدین،

نظر والدین یک مقدار متفاوت و سوگیرانه باشد مثلا اگر پدر و مادر هنری هستند کارهای خلاقانه برای آنها خیلی جذاب تر است تا مثلا محاسبه  دوتا ضرب خیلی سنگین همین طور کودکان ممکن است

از برادر و خواهرشان که می بینند توجه زیادی از والدین گرفته اند ناراحت شوند پدر و مادر ترجیح می دهند که کودک مهندس شود، هوش ریاضی یکی از کودکان بالاتر است خواه و ناخواه در این بافت خانواده پدر و مادر حواسشان بیشتر جلب آن کودک می شود

تشویق بیشتری آن کودک می گیرد پس خیلی طبیعی است که کودکی استعداد ریاضی او یا معمولی یا پایین است ولی در زمینه ی دیگری استعداد دارد که برای خانواده خیلی مهم نیست احساس حسادت و ناراحتی و یا خشم بالا کند.

دکتر هدی فرامرزی

درمانگر واحد کودک و نوجوان

مرکز  خدمات روانشناسی و مشاوره  احیا