مراحل فعالیت مجرمان جنسی در حوزه کودکان چگونه است؟

مجرمان جنسی

مجرمان جنسی: آراسته‌ها به دنبال قربانیان برای ویژگی‌های عاطفی یا روانی از جمله عزت نفس پایین، نادیده گرفته شده، یا بی اعتماد

هستند .

مجرمان جنسی می توانند از طریق سازمان های خدمات جوانان و با دستکاری خانواده به قربانیان دسترسی پیدا کنند.

مجرم همچنین ممکن است باعث شود کودک احساس کند که دوستش دارد، از رشوه استفاده کند، از آسیب پذیری ها سوء استفاده کند یا با کودک دوست شود.

گزارش شده است که در مقطعی از زندگی، ۱۲ تا ۲۷ درصد از دختران و ۴ تا ۵ درصد از پسران در ایالات متحده و کانادا، آزار جنسی را تجربه خواهند کرد. علاوه بر این، تخمین زده می شود که ۳۰ تا ۴۵ درصد از قربانیان توسط متجاوزان خود آراسته می شوند.

به طور کلی، آراستگی فرآیندی است که در آن یک آزارگر به طرز ماهرانه‌ای قربانی را در موقعیت‌هایی قرار می‌دهد که می‌توانند راحت‌تر مرتکب جرم شوند و سپس آن را مخفی نگه می‌دارند. اما، نشانه ها و مراحل آن چیست؟ این سوال کانون مطالعه ای بود که توسط روانشناس جورجیا وینترز از دانشگاه فارلی دیکینسون انجام شد. از آنجایی که رفتارها می تواند شبیه تعاملات عادی بزرگسالان باشد، وینترز و همکارانش معتقدند که نشانه های آراستگی می تواند گیج کننده باشد. علاوه بر این، هنوز یک مدل “پذیرفته شده جهانی” از این عمل وجود ندارد.

در پاسخ به این عدم وضوح و شکاف در تحقیق، محققان کار قبلی را برای ایجاد یک مدل پنج مرحله‌ای از آراستگی گسترش دادند. مدل آنها، که توسط کارشناسان در مورد سوء استفاده جنسی از کودکان تایید شده است، در زیر مشخص شده است.

مرحله ۱: انتخاب قربانی این شامل شناسایی یک کودک آسیب پذیر است.

مجرمان جنسی ممکن است بر اساس ظاهر فیزیکی، مانند جثه کوچک یا سن کم، قربانیان را درگیر کنند. آنها همچنین ممکن است به دنبال یک قربانی برای ویژگی های عاطفی یا روانی مانند پایین بودن عزت نفس، نادیده گرفته شدن یا بی اعتماد باشند. علاوه بر این، یک مجرم ممکن است هنگام انتخاب قربانی، وضعیت خانواده را نیز در نظر بگیرد، زیرا اختلاف والدین، بیماری روانی والدین و عدم نظارت والدین باعث می‌شود که قربانی را راحت‌تر اصلاح کنند.

مرحله ۲: به دست آوردن دسترسی و انزوا.

مجرمان از استراتژی‌های متعددی برای دسترسی به قربانی استفاده می‌کنند، از جمله مشارکت در سازمان‌های خدمات جوانان، رفتن به مکان‌های عمومی که در آن کودکان وجود دارد، و دستکاری خانواده. هنگامی که مجرم با موفقیت دسترسی پیدا کرد، اغلب سعی می کنند کودک را از نظر جسمی و عاطفی از خانواده و همسالان منزوی کنند و اغلب موقعیت هایی را ایجاد می کنند که در آن با قربانیان تنها هستند و بزرگسالان دیگری در آن حضور ندارند. این شامل فعالیت هایی مانند خواب شبانه، نگهداری از کودک، یا سوار کردن کودک به خانه می شود.

مرحله ۳: توسعه اعتماد.

متخلفان اغلب با صمیمی و جذاب بودن، همکاری و اعتماد کودک و خانواده را به دست می آورند و در نتیجه به «وضعیت خودی» و شهرت مثبت دست می یابند. مجرم همچنین ممکن است باعث شود کودک احساس کند که دوستش دارد، از رشوه استفاده کند، از آسیب پذیری ها سوء استفاده کند، با کودک دوست شود و در فعالیت های جوان محور شرکت کند. استفاده از مواد مخدر و الکل در کودکان بزرگتر بیشتر است.

مرحله ۴: حساسیت زدایی از کودک نسبت به محتوای جنسی و تماس فیزیکی.

در این مرحله، مجرمان با هدف حساسیت زدایی کودکان نسبت به آن، مکالمه و لمس جنسی را معرفی می کنند. مجرمان جنسی ممکن است در مورد موضوعات جنسی، مانند گفتن جوک های نامناسب یا ارائه آموزش های جنسی، یا گفتگوهای جنسی، بحث کنند. تجاوز به حریم خصوصی، مانند جاسوسی، یا لمس “تصادفی” نیز ممکن است رخ دهد. حساسیت زدایی نسبت به لمس ممکن است با تماس فیزیکی مانند در آغوش گرفتن و قلقلک دادن شروع شود و سپس به کشتی یا ماساژ تبدیل شود.

مرحله ۵: نگهداری پس از سوء استفاده.

هنگامی که سوء استفاده آغاز شد، متخلف رفتارهای نگهداری را انجام می دهد که اجازه می دهد ادامه یابد و فاش نشود. آنها شامل تشویق کودک به حفظ اسرار، متقاعد کردن کودک مبنی بر طبیعی بودن آزار و یا ایجاد احساس مسئولیت در کودک برای آزار است. مجرم همچنین ممکن است سعی کند به کودک بگوید که او را دوست دارد، به کودک رشوه یا جایزه بدهد یا تنبیه کند.

در یک یادداشت پایانی، وینترز و نویسندگان همکارش تاکید می‌کنند که داشتن درک روشن و مشترک از فرآیند مراحل فعالیت مجرمان جنسی می‌تواند به همه ما کمک کند تا کار بهتری در حفظ امنیت کودکان انجام دهیم.

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۶۰۱۵۵۹۱ تماس حاصل فرمایید.