همه چیز در رابطه با آگورا فوبیا

آگورا فوبیا چیست ؟

آگورا فوبیا چیست ؟

قسمت اول: کنار آمدن با اختلال آگروفوبیای خود

آگورافوبیا یکی از انواع بیماریهای روانی است که با ترسهای غیر منطقی از قرار گرفتن در مکان های عمومی مشخص می شود.

این شرایط باعث می شود، افراد مبتلا از مکان های عمومی دوری کنند و در خانه های خود محبوس بمانند.

حمایت از فردی که از آگورافوبیا رنج می برد، نیاز به درک شرایط آنها دارد و همچنین تمایل به هدایت و تسکین فرد

مبتلا به آگورافوبیا از طریق موقعیت هایی که باعث ترس او می شود، ضروری است.

اگر از این اختلال رنج می برید، نخستین گام این است که با این شرایط کنار بیایید و اختلال خود را بپذیرید.

برای این منظور می توانید از راهکارهای زیر بهره بگیرید:

با کسی که به او اعتماد دارید درباره ترسهای خود سخن بگویید. وحشت ناشی از آگورافوبیا و کنترل آن بسیار طاقت فرسا و غیرممکن به نظر می رسد.

اگر از این بیماری رنج می برید، بسیار مهم است که به نزدیکان خود درباره این ترسها،

اطلاع دهید تا بتوانند شرایط شما را درک کنند و پشتیبانتان باشند.

با آنها در مورد موقعیت هایی که در شما ترس ایجاد می کند، صحبت کنید و احساسی که نسبت به این شرایط دارید را توصیف کنید.

از یک متخصص بهداشت روان کمک بگیرید. مقابله با فوبیا به تنهایی بسیار دشوار است.

یافتن یک مشاور یا درمانگر برای کمک به شما در کنار آمدن با علائم و دلایل آگورافوبیا ضروری است.

در موارد شدیدتر، پزشک ممکن است درمان رفتاری شناختی یا دارو را برای کمک به شما در مواجه با این شرایط، توصیه کند.

توقف رفتار های اجتنابی :

سعی کنید رفتارهای اجتنابی را متوقف کنید. گرچه ممکن است بسیار ناخوشایند باشد، اما شما باید تمام تلاش خود را بکنید تا به طور مرتب، با شرایطی که باعث ترس و وحشت شما می شود روبرو شوید.

در زندگی مدرن، قرار گرفتن در معرض مکان های عمومی اجتناب ناپذیر است

و هرچه قدر بیشتر کنید، عواقب سنگین تری در زندگی شما خواهد داشت.

در مواجه با این اختلال، به تنهایی عمل نکنید. همراه داشتن یک دوست یا یکی از اعضای خانواده که مورد اعتماد شماست

در هنگام سوار شدن اتوبوس، رفتن به یک فروشگاه یا هر موقعیت تحریک کننده دیگری، می تواند کمک بزرگی باشد.

تکنیک های آرام سازی ذهن را تمرین کنید. اگر متوجه شدید که در یک مکان عمومی وحشت می کنید،

سعی کنید به جای تداعی فکرهای ترسناک یا استرس زا، روی کنترل نفس خود تمرکز کنید.

تنفس آرام و عمیق به شما کمک می کند تا به طور طبیعی پاسخ فیزیولوژیک بدن شما نسبت به ترس آرام شود و از شدت آن کاسته شود.

چشمان خود را ببندید، به آرامی تا ۱۰ بشمارید، و بر روی تنفس از طریق دهان،

و از طریق بینی تمرکز کنید. محیط ها و تصاویر آرام را تجسم کنید و به خود یادآوری کنید که هیچ خطری وجود ندارد و این موقعیت می گذرد.

با مکان های عمومی به آرامی و با راهنمایی یک مشاور، مقابله کنید.

درمانگر می تواند به شما کمک کند تا در “مواجه درمانی” که در آن شما عمدا خود را در موقعیت هایی قرار می دهید که  احساس ترس تان تحریک میشود را کشف کنید.

مقابله با مکان های پر جمعیت :

برای یک فرد مبتلا به آگورافوبیا، این به معنای مقابله با موقعیت هایی مانند مکان های پر جمعیت، فضاهای عمومی یا اماکن باز است.

این کار باید به آرامی و به تدریج و با دقت زیاد انجام شود تا ترس و وحشت طاقت فرسا نشود و شما یا دیگران را به خطر نیندازد.

بهتر است قبل از اقدام به مواجه درمانی با درمانگر خود مشورت کنید

    مهم است که، قبل از شروع این نوع درمان، روی روش های کنار آمدن، با درمانگر خود کار کرده باشید.

تلاش برای قرار گرفتن در معرض اماکن عمومی، بدون دانستن روشی مناسب برای کنار آمدن با شرایط،

می تواند ترس شما را بیشتر کند. تنفس عمیق، ذهن آگاهی یا سایر تکنیک هایی را که ممکن است درمانگر شما پیشنهاد کند، تمرین کنید.

    شما و درمانگر خود روی یک رویکرد تدریجی کار خواهید کرد.

ممکن است با دیدن تصاویر اماکنی با جمعیت زیاد شروع کنید. ممکن است درمانگر،

شما را مجبور کند که به تدریج از خانه خود دورتر روید یا مسافت بیشتری از خانه خود فاصله بگیرید یا برای شروع،

به مکانهایی بروید که تعداد افراد کمتری حضور دارند (شاید یک جمع کوچک، در خانه یکی از دوستانتان و یا حضور در یک جشنواره شلوغ خیابانی یا کنسرت)

    بعد از هر مرحله، خواهید دید که ترس و اضطراب قابل تحمل است و فروکش خواهد شد و اتفاقاتی که از آنها می ترسیدید (مانند گرفتار شدن در فضای شلوغ و عدم امکان ترک آن) عموماً اتفاق نمی افتد.

به چالش کشیدن افکار غیر منطقی در بهبود آگورا فوبیا :

در رابطه با آگورا فوبیا :

افکار غیر منطقی را به چالش بکشید.

بسیاری از افکار مضطرب و ترس همراه با آگورافوبیا غیر منطقی هستند، به این معنی که با واقعیت تطابق ندارند.

با درک این موضوع، می توانید با به چالش کشیدن افکار خود و با در نظر گرفتن شواهد، در جهت اصلاح افکارتان تلاش کنید.

وقتی در موقعیتی قرار می گیرید که باعث تحریک آگورافوبیا می شود، این سوالات را از خود بپرسید:

    آیا شواهدی وجود دارد که از این افکار ترسناک که من فکر می کنم، پشتیبانی کند یا این افکار غیر منطقی هستند؟

(“چند بار کسی هنگام خرید در یک مرکز تجاری شلوغ واقعاً لگدمال شده است؟ آیا واقعاً این اتفاق برای من می افتد؟”)

 در صورت بروز وضعیت ترسناک یا خطرناک، چه اقداماتی برای حفظ امنیت خود می توانم انجام دهم؟

(“می توانم از تلفن همراهم برای برقراری تماس با دیگران بهره بگیرم و از خروجی ها یادداشت برداری تا در صورت لزوم برای ترک موقعیت های خطرناک استفاده کنم.”)

به شخص دیگری که همانند من مبتلا به آگورافوبیاست، چه می توانم می گویم که در شرایط پر استرس، احساس آرامش کند؟

(” در این شرایط من به او می گویم یک نفس عمیق بکش و تصور کن که در جایی آرام و امن هستی”)

    آیا قبلاً در شرایط مشابهی چنین احساسی داشته ام و اگر چنین است، ترس من قابل توجیه است؟

(“وقتی به پارک تفریحی رفتیم بسیار مضطرب شدم و جمعیت بسیار زیادی وجود داشت و احساس گرفتار شدن کردم – اما کسی به من صدمه ای نزد و من توانستم به راحتی به راه خود ادامه دهم. )

فاطمه حیدری

کارشناس ارشد روانشناسی

 دپارتمان درمان مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا