تاثیر طلاق بر فرزندان با افزایش سن: چگونه طلاق والدین بر فرزندان شما با افزایش سن آن ها تاثیر می گذارد؟

تاثیر طلاق بر فرزندان با افزایش سن

تاثیر طلاق بر فرزندان با افزایش سن: طلاق می تواند برای هر کسی که آن را تجربه می کند، از جمله زوج و فرزندانشان دردناک باشد. والدینی که از هم جدا می‌شوند معمولاً در مورد تحمیل این درد به فرزندان خود احساس گناه زیادی می‌کنند و نگران این هستند که طلاق آنها چه تأثیری در کوتاه‌مدت و بلندمدت بر فرزندانشان خواهد داشت. حقیقت سخت این است که از نظر آماری، طلاق والدین خطر پیامدهای نامطلوب (مانند مصرف مواد مخدر و افسردگی) را برای کودکان در طول طلاق و سال‌ها بعد افزایش می‌دهد.

تجربه طلاق والدین بسیار رایج است، زیرا ۴۰٪ تا ۵۰٪ ازدواج ها دوام ندارند.۲ در واقع، یک مطالعه نشان داد که تنها حدود ۴۵٪ از کودکانی که والدینشان در زمان تولد یا در حوالی آن ازدواج کرده اند، به سن می رسند. ۱۷ با والدینشان هنوز ازدواج کرده اند.

مایکل وایتهد، دکترای LMFT، یک درمانگر ازدواج و خانواده که در توئین فالز تمرین می کند، می گوید: در حالی که شکی وجود ندارد که طلاق می تواند یک رویداد آسیب زا در زندگی کودکان باشد، والدین این توانایی را دارند که قدرت آن را برای مختل کردن و آسیب رساندن به زندگی فرزندانشان کاهش دهند. ، آیداهو. دکتر وایتهد می‌گوید: «اجماع کلی در این تحقیق این است که طلاق می‌تواند تأثیر منفی روی بچه‌ها بگذارد، اما لازم نیست.» در نهایت، این به والدین و نحوه تعامل آنها با فرزندانشان بستگی دارد.»

عواملی مانند سن فرزندان، رابطه آن‌ها با والدین، شیوه فرزندپروری والدین و جزئیات طلاق، همگی در تأثیر جدایی بر کودک نقش دارند. درک این عوامل، و چگونگی تأثیر آنها بر کودکان در مراحل مختلف زندگی، کلید کمک به کاهش تأثیر طلاق است.

تاثیرات طلاق بر دوران کودکی

طلاق والدین اثرات کوتاه مدت و بلندمدتی بر کودکان در تمام سنین دارد. دیوید هیل، متخصص اطفال در چاپل هیل، کارولینای شمالی و سخنگوی آکادمی اطفال آمریکا، می‌گوید بین جدایی والدین و مشکلات روانی، عملکرد تحصیلی پایین‌تر و تأثیر منفی بر روابط آینده، ارتباط وجود دارد.

دکتر وایتهد می‌گوید بسته به سن و رشد کودک، کودکان توانایی‌های متفاوتی برای درک واقعیت چیستی طلاق، چرایی وقوع آن و تأثیر آن بر آنها دارند. هرچه کودک کوچکتر باشد، کمتر درک خواهد کرد، اما این بدان معنا نیست که این جدایی برای آنها ناراحت کننده نیست. در واقع، سردرگمی آنها و اختلال در کنار آمدن با چنین انتقال بزرگی می تواند بسیار استرس زا باشد.

دکتر هیل می گوید: “به آنها اجازه دهید تا بدانند که همیشه امن و دوست داشتنی خواهند بود. بگذارید این را بارها بدانند.”

دکتر وایتهد می گوید زمانی که یک کودک به سن ۸ تا ۱۰ سالگی برسد، می تواند درک بهتری از آنچه در حال وقوع است داشته باشد. با این حال، رشد مهارت‌های شناختی و استدلال منطقی آنها اغلب آنها را به این نتیجه می‌رساند که آنها عامل طلاق والدینشان هستند. دکتر وایتهد می گوید: «کودکان اغلب خود را سرزنش می کنند. این می تواند منجر به عزت نفس پایین، احساس گناه و اندوه شود.

تاثیرات طلاق بر نوجوانی

در طول سال‌های دو سالگی و نوجوانی، تأثیرات طلاق (اعم از جدایی اخیر یا سال‌های قبل) می‌تواند همچنان احساس شود، به ویژه در رابطه با استقلال رو به رشد کودک و نیاز به جدایی از والدینش. بچه های بزرگتر ممکن است شروع به پرسیدن سؤالات بیشتری در مورد دلیل وقوع طلاق کنند و ممکن است یکی از والدینشان یا خودشان را مقصر بدانند. آنها ممکن است به شدت احساس از دست دادن خانواده هسته ای خود کنند و ممکن است از آن رنجیده باشند

ارتباط آزاد می تواند با نوجوانان سخت تر شود. دکتر هیل می‌گوید: «از فرزندتان بپرسید که چگونه است و فضایی را برای او ایجاد کنید تا صادقانه پاسخ دهد. حال بچه‌ها را عادی کنید که خوب نباشند». “سپس، پیگیری کنید و ببینید که آیا صحبت کردن با کسی مفید است یا خیر. مشاوره راهنمایی مدرسه، گروه همسالان برای بچه هایی که طلاق می گیرند، و خانواده درمانی می تواند برای نوجوانانی که طلاق می گیرند بسیار مفید باشد.”

فرزند خود را تشویق کنید تا در زندگی خود روابط پایدار و پرورشی با سایر افراد ایجاد کند. این می تواند پدربزرگ و مادربزرگ، مربی، هم تیمی، معلم، سایر اعضای خانواده یا دوستان باشد. دکتر هیل می گوید: «هر رابطه ایمن، پایدار و پرورش دهنده، محافظت کننده و محافظی در برابر برخی [اثرات] منفی بالقوه است.

به یاد داشته باشید که چگونگی کنار آمدن بچه ها به طور چشمگیری متفاوت است – این بسیار فردی است و به عوامل مختلفی بستگی دارد. کلی کراچینسکی، کارشناسی ارشد، می‌گوید: «تاریخ آسیب‌های درون خانواده، رابطه کودک با هر دو والدین و آنچه از آن رابطه دیدند، وضعیت اجتماعی-اقتصادی [خانواده] و ترجیحات فرهنگی، [همگی نقش دارند].

اگر نگران رفتار یا واکنش فرزندتان به طلاق هستید، با یک کودک درمانگر محلی یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی فرزندتان تماس بگیرید تا به این مسائل رسیدگی کند.

تأثیرات طلاق بر بزرگسالی جوان

ممکن است برای بزرگسالان جوان چالش برانگیز باشد که با هر گونه تناقضی که ممکن است هنوز بین والدینشان وجود داشته باشد کنار بیایند. آنها ممکن است احساس کنند در وسط گیر افتاده اند، یا دوست داشته باشند والدین آنها را به عنوان یک دوست و نه به عنوان بچه رفتار می کنند

دکتر هیل می گوید: «کودکان هرگز نباید واسطه باشند. اگر نیاز به انتقال اطلاعات یا پاسخ به سوالات باشد، والدین باید واسطه دیگری پیدا کنند. در غیر این صورت، کودکان ممکن است احساس ناخوشایندی، استرس داشته باشند، یا دوست داشته باشند که باید طرفی بگیرند یا اطلاعاتی را از هر یک از والدین نگهداری کنند. هیل ادامه دارد.

همچنین می‌تواند برای بزرگسالان جوان ناراحت‌کننده باشد زمانی که والدینشان نسبت به دیگران بدگویی می‌کنند یا می‌خواهند کودک به جای فرزندشان به عنوان یک درمانگر عمل کند. تحقیقات نشان می‌دهد که برای بچه‌ها – حتی بچه‌های بزرگسال – بهتر است اگر والدینشان آنها را از نمایش‌هایشان دور نگه دارند

مهم است که هر دو والدین به این امر متعهد باشند. دکتر هیل می‌گوید: «اگر یکی از والدین دستورالعمل‌ها را دنبال نمی‌کند، سعی کنید در مشاوره شرکت کنید تا به هدایت این مکالمه کمک کنید. “شنیدن از یک فرد عینی که چرا این موضوع برای سلامتی کودک مهم است می تواند کمک کند.”

خطرات احتمالی برای فرزندان طلاق

به طور کلی، تحقیقات نشان می‌دهد که کودکان طلاق بیشتر در معرض نگرانی‌های اجتماعی، عاطفی، تحصیلی و روانی هستند، مانند اضطراب، استرس، افسردگی، بی‌خوابی، مسائل رفتاری، چالش‌ها در دوست‌یابی و حفظ دوستان و مشکلات در مدرسه. این مسائل ممکن است در دوره‌ای که طلاق والدین اتفاق می‌افتد، تأثیر شدیدتری بر روی کودکان بگذارد، اما اغلب با رشد کودک خود را نشان می‌دهد.

طبق گزارش انجمن ازدواج و خانواده درمانی آمریکا، تقریباً ۲۵ درصد از کودکان دارای والدین مطلقه، در مقایسه با ۱۰ درصد از کودکانی که والدینشان با هم هستند، مشکلات عاطفی و رفتاری مداومی را تجربه می کنند.

دکتر هیل می گوید: «ادبیات مربوط به جدایی و طلاق از کودکان می تواند ترسناک باشد وقتی به عنوان والدین به آن نگاه کنید. با این حال، مهم است که بدانید این فرزند شما نباید باشد.

قرار گرفتن بیشتر در معرض تعارض ممکن است اثرات نامطلوب را افزایش دهد.

کودکانی که به دلیل طلاق و/یا خصومت های پایدار بین والدینشان تعارضات والدین بیشتری را تجربه کرده اند، بدون در نظر گرفتن سن آنها در زمان وقوع طلاق، احتمالاً پیامدهای منفی را در کوتاه مدت و بلند مدت نشان می دهند

دکتر هیل می گوید: «مشاهده کردن جلوی کودک یا اگر کودک شاهد چیزی ناراحت کننده بین والدین باشد، خطر آسیب رساندن به طلاق به بچه ها را افزایش می دهد. پرداختن به این تجربیات به شیوه ای اطمینان بخش ضروری است و به کودک خود کمک کنید تا با احساسات خود کنار بیاید و آنها را پردازش کند.

کراچینسکی می‌گوید: «قلب موضوع به خود رابطه والدین و فرزند مربوط می‌شود. مهم این است که اعتماد و ارتباط وجود داشته باشد و کودک احساس کند که رابطه او با والدینش به دلیل طلاق تغییر نخواهد کرد. کراوچینسکی می‌گوید: «نحوه راهنمایی آنها از طریق معنای این کلمات می‌تواند تأثیر عمده‌ای بر رشد آنها داشته باشد.

چگونه والدین طلاق بر روابط عاشقانه آینده کودکانتان تأثیر می گذارند؟

تحقیقات نشان می‌دهد که کودک یا بزرگسال بودن فرزند طلاق می‌تواند بر روابط عاشقانه آینده بچه‌ها و دیدگاه آن‌ها نسبت به ازدواج و شراکت‌های بلندمدت تأثیر بگذارد. دکتر وایتهد می‌گوید ناامیدی در مورد عشق و ازدواج می‌تواند باعث شود برخی از فرزندان طلاق در اعتماد به شرکای آینده خود و حفظ روابط خود دچار مشکل شوند.

در واقع، نرخ طلاق برای فرزندان طلاق بیشتر است.۶ مطالعات نشان می‌دهد که بزرگسالانی که والدینشان طلاق گرفته‌اند، اشتیاق کمتری نسبت به نهاد ازدواج دارند، احساس تعهد شخصی کمتری به روابط خود می‌کنند و اعتماد کمتری به توانایی خود برای حفظ روابط عاشقانه دارند.

گاهی اوقات، به خصوص اگر والدین آنها درگیری زیادی بین خود داشته یا دارند و/یا آشکارا یکدیگر را به خاطر از هم گسیختگی ازدواج سرزنش می کنند، ممکن است بچه ها احساس کنند که سرنوشتشان برای تکرار آن روایت است. دکتر هیل می‌گوید: «آنها ترکیبی از هر دو والدین هستند، و بچه‌ها حساب‌ها را انجام می‌دهند. “اگر آنها بشنوند که “شبیه پدرت هستی” و “او یک احمق واقعی است”، بچه‌ها این را برای خودشان کامل می‌کنند.

بعلاوه، اگر آنها در مورد مسائلی مانند خیانت یا خشونت خانگی بدانند، ممکن است حتی بیشتر از تکرار این الگوهای ناسالم ناامید، رنجش یا ترس باشند. دکتر هیل می‌گوید: «شما باید آنچه را که می‌دانند تصدیق کنید و به آنها کمک کنید تا با آن کنار بیایند. شما می خواهید به آنها اطمینان دهید که آنها افراد خودشان هستند، اما همه جزئیات را به اشتراک نگذارید.

دکتر وایتهد می‌گوید در نهایت، اگر والدینشان با آنها (و یکدیگر) به شیوه‌ای دلسوزانه، محبت‌آمیز، مبتنی بر و درک ارتباط برقرار کنند، آن‌وقت بچه‌ها می‌توانند یاد بگیرند که روابط ایمن و پایدار ایجاد کنند.

چگونه به کودکان کمک کنیم تا با طلاق والدین خود کنار بیایند؟

کنار آمدن با طلاق در هر سنی سخت است و احتمالاً با بزرگ شدن بچه ها همچنان دردناک خواهد بود. با این حال، راه‌های زیادی وجود دارد که والدین می‌توانند به کودکان در پردازش آنها کمک کنند احساس مولد و اجتناب از دام هایی که می تواند فرزندان طلاق را تحت تاثیر قرار دهد

اجازه دهید کودک شما ناراحت شود.

فرزند شما پس از طلاق باید غصه بخورد و بعید است که احساسات غم انگیز او به سرعت از بین بروند. دکتر هیل می گوید: “به کودک فضایی بدهید که ناراحت شود. ما به عنوان والدین احساس گناه می کنیم، می خواهیم آنها خوب باشند و به ما اطلاع دهند که ما را می بخشند. اما دادن فضایی برای ناراحتی به کودک یک هدیه است.”

دکتر وایتهد می گوید: «کودکان غمگین خواهند شد و احساس فقدان خواهند کرد، این امر اجتناب ناپذیر است. اما موارد منفی مانند بزهکاری نوجوانان، مصرف مواد مخدر و الکل، و بارداری نوجوانان اساساً حذف می شوند اگر والدین بتوانند به عنوان مربی عاطفی از طریق طلاق عمل کنند.

احساس گناه آنها را تسکین دهید.

همچنین بسیار مهم است که بچه ها در قبال شادی والدین خود یا در قبال شکسته شدن ازدواج احساس مسئولیت نکنند. دکتر هیل می‌گوید: «بارها و بارها به آن‌ها بگویید، «شما این کار را نکردید و هیچ کاری نمی‌توانستید انجام دهید تا این اتفاق نیفتد». آنها باید بفهمند که طلاق تقصیر آنها نیست و هیچ کاری نمی توانند انجام دهند تا والدینشان در مورد طلاق تجدید نظر کنند. دکتر هیل می‌گوید: «برای بچه‌ها سخت است که رویای بازگشت والدینشان را کنار هم بگذارند.

والد مشترک مثبت

مهم است که یک رابطه والد مشترک سالم را پرورش دهید و روابط مثبت را با هر دو والدین تقویت کنید و ارزش قائل شوید. دکتر وایتهد می گوید از سرزنش والدین دیگر یا گفتن اینکه یکی از والدین خوب و دیگری بد است، خودداری کنید.

دکتر هیل می‌گوید: «نمی‌خواهید اعتماد آن‌ها به هم‌والدینتان را تضعیف کنید». “در حالت ایده آل، یکپارچگی عشق کودک به هر دو والدین را حفظ کنید.” در حالی که ممکن است سخت باشد، باید سعی کنید از جاده های بالا بروید. فرزندان شما همچنان هر دو والدین را دوست دارند – اگر به آنها بگویید که والدین دیگر فرد بدی هستند، ممکن است این موضوع را شخصی بگیرند. دکتر هیل می‌گوید: «آنها ممکن است تعجب کنند که آیا آنها آدم بدی هستند یا چنین خواهند شد.

تقویت کنید که آنها را دوست دارند

بچه ها ممکن است نگران باشند اگر والدینشان از دوست داشتن یکدیگر دست بردارند، ممکن است آنها نیز از دوست داشتن آنها دست بردارند. دکتر هیل می‌گوید: «تاکید کنید که ما در دو مکان مختلف زندگی می‌کنیم، اما شما همیشه امن، مورد محبت و مراقبت هستید.»

در صورت نیاز مشاوره بگیرید

اگر فرزندتان مشکل دارد، از کمک حرفه ای دریغ نکنید. دکتر وایتهد می گوید: هر چه زودتر به آنها مشاوره بدهید، زودتر احساس بهتری خواهند داشت. درمان همچنین می‌تواند برای بهبود روابط مشترک والدین مفید باشد.

متأسفانه، شما همچنین ممکن است نیاز داشته باشید که راه بزرگ را انتخاب کنید و تلاش برای کنترل کارهایی که والدین دیگر انجام می دهند را کنار بگذارید. دکتر هیل می‌گوید: «اگر یکی از والدین واقعاً در مورد شما با فرزندتان منفی صحبت می‌کند، حق مراجعه شما واقعاً محدود است. سعی کنید به درک والدین از سلامت فرزندشان متوسل شوید.

خودمراقبتی را تمرین کنید

یکی از مهمترین چیزها این است که از خود مراقبت کنید و مطمئن شوید که تا آنجا که می توانید در مکان خوبی هستید. دکتر هیل می‌گوید: «اکنون زمان آن نیست که به تنهایی کار کنید، زمان آن است که از شبکه پشتیبانی خود به طور کامل استفاده کنید و غذا بخورید، بخوابید، استراحت کنید و ذهن‌آگاهی، دعا و آرامش درونی را تقویت کنید.

به یک برنامه زمانبندی پایبند باشید

دکتر هیل پیشنهاد می کند که تلاش کنید تا به یک روال ادامه دهید و زندگی را تا حد امکان مشابه نگه دارید. ثبات می تواند به کودکان کمک کند تا احساس امنیت بیشتری کنند. همچنین از گرفتار شدن در «والدین سرگرم کننده» یا جبران طلاق خودداری کنید.

دکتر هیل می‌گوید، تلاش برای «پیروزی» بر والد مشترک با اجازه دادن به بچه‌ها در تمام شب بیدار ماندن، بازی‌های ویدیویی هر زمان که می‌خواهند یا خوردن کیک برای صبحانه می‌تواند واقعاً وسوسه‌انگیز باشد. آنها باید بدانند که ساختار زندگی آنها پایدار، قابل پیش بینی و سالم است.”

سخن نهایی

متأسفانه، طلاق بسیار رایج است و فرزندان طلاق با نرخ بالاتری از انواع پیامدهای نامطلوب، مانند شرایط سلامت روان یا طلاق بالقوه خود شناخته می‌شوند. با این حال، خبر خوب این است که والدین آن‌ها می‌توانند با ایجاد محیطی دوست‌داشتنی و پایدار در خانه به کاهش این خطرات کمک کنند. مانند همیشه، اگر در مورد سلامت عاطفی یا روانی فرزندتان نگرانی دارید، در تماس با پزشک اطفال، یک خانواده درمانگر یا ارائه دهنده خدمات بهداشتی دریغ نکنید.

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۸۰۱۵۹۷۸ تماس حاصل فرمایید.