دوست فرزند شما: والدین محترم لطفا در نظر داشته باشید که فرزند شما به حداقل یک دوست خوب نیاز دارید.

چرا دوستان مهم هستند و وقتی فرزندتان انتخاب های بدی انجام می دهد چه باید کرد؟

دوست فرزند شما: کودکی که دوستان خوبی دارد شادتر، سالم تر و انعطاف پذیرتر است.

اگر فکر می کنید فرزندتان دوست سمی دارد، علائمی وجود دارد که باید به دنبال آنها باشید.

شما می توانید با آموزش اینکه دوستی سالم چگونه به نظر می رسد، به فرزندتان کمک کنید تا انتخاب های دوستی عاقلانه تری داشته باشد.

از فرزندتان حمایت کنید تا بداند دوستی های سمی چگونه به نظر می رسد و تصمیمات بهتری برای دوستی اتخاذ کند.

کودکان (مانند بزرگسالان) در نیازهای اجتماعی خود متفاوت هستند. برخی با یک یا دو دوست کاملاً شاد و سالم هستند. دیگران به راحتی محبوب هستند و از داشتن دوستان زیاد لذت می برند. تعداد دوستان مهم نیست، اما داشتن دوستان خوب از سن سه یا چهار سالگی تا بزرگسالی در رشد کودک شما بسیار مهم است.

دوستان فرزندتان چه تأثیری بر رشد او دارند؟

کودک یا نوجوانی که دارای یک شبکه قوی از حمایت اجتماعی است – از جمله دوستان و همچنین خانواده، خانواده گسترده، همسایه ها و دیگران – انعطاف پذیرتر، شادتر و موفق تر از دیگران است. تحقیقات در مورد دوستی کودکان (به عنوان یکی از مؤلفه های حمایت اجتماعی) نشان می دهد که مزایای آن شامل خودشناسی، اعتماد به نفس، انعطاف پذیری، مدیریت استرس، مهارت های اجتماعی، شایستگی، انگیزه، اخلاق، حل تعارض، سازگاری مدرسه، پیشرفت تحصیلی، سلامتی و تندرستی می باشد.

بنابراین، دوستی ها برای شکوفایی فرزند شما، اکنون و با بزرگتر شدن، اهمیت زیادی دارد. اما البته همه دوستی ها سالم و مثبت نیستند. برخی سمی هستند و اعتماد به نفس، انتخاب های سالم و انعطاف پذیری کودک شما را تضعیف می کنند.

اگر نگران یک دوست «بد» هستید چه؟ در رفتار فرزندتان باید به دنبال چه چیزی باشید؟

تغییر رفتار پس از گذراندن وقت با دوستان خاص. آیا فرزند شما بعد از گذراندن وقت با کسی رفتار متفاوتی از خود نشان می دهد؟ شاید نگرش بیشتر، همکاری کمتر؟

کاهش اعتماد به نفس.

اگر فرزند شما یک دوست سمی پیدا کرده باشد، اعتماد به نفس او کاهش می یابد، اگرچه این می تواند به عنوان یک شجاعت یا اعتماد به نفس کاذب نشان داده شود. شاید آنها با شما صحبت می کنند یا منفی تر از حد معمول هستند. از طرف دیگر، فرسایش اعتماد به نفس می تواند به صورت افزایش نگرانی و ناامنی ظاهر شود. شاید آنها به دوست سمی خود اجازه می دهند آنها را به اطراف هل دهد یا آنها را به سمت فعالیت های ضد اجتماعی سوق دهد که معمولاً در آن شرکت نمی کردند.

روی یک دوست تمرکز کنید.

فرزند شما ممکن است شروع به صحبت زیاد در مورد خشنود کردن یا راضی کردن یک دوست خاص کند.

اجتناب.

کودک شما ممکن است سعی کند از مدرسه یا سایر فعالیت هایی که معمولاً از آن لذت می برد اجتناب کند. آنها همچنین ممکن است خود را از خانواده یا سایر دوستان منزوی کنند.

طغیان های عاطفی.

کودک شما ممکن است بیش از حد معمول احساساتی شود که می تواند به صورت عصبانیت، غمگینی یا بدخلقی ظاهر شود.

اگر فکر می کنید دوستان فرزندتان تأثیر بدی دارند چه باید بکنید؟

تایید همسالان و ارتباطات اجتماعی برای کودکان بسیار مهم است، به ویژه در دوران نوجوانی، بنابراین تشخیص یک دوستی ناسالم برای آنها دشوار است. آنها باید دوستی های خود را مدیریت کنند، اما راه هایی وجود دارد که می توانید به آنها کمک کنید این کار را تا حد امکان با موفقیت و شادی انجام دهند.

گوش بدهید.

اگر فرزندتان در مورد دوستی که شما نگران او هستید صحبت می کند، آن را جدی بگیرید. تلفن خود را خاموش کنید، کاری را که انجام می دهید متوقف کنید و تمام توجه خود را به کودک خود معطوف کنید.

انتقاد یا قضاوت نکنید احساسات فرزندتان را تایید کنید.

به آنها اجازه دهید بدانند که می دانید دوستی آنها چقدر مهم است.

از کودک خود در شناخت ارزش خود حمایت کنید.

با آنها در مورد ویژگی های مثبتشان صحبت کنید و به آنها کمک کنید تا متوجه شوند که چقدر فوق العاده هستند.

به فرزندتان کمک کنید افراد دیگری را با علایق مشابه پیدا کند.

به دنبال فعالیتی باشید که فرزندتان از آن لذت می برد و در آن به خوبی انجام می شود و این امر دایره اجتماعی او را گسترش می دهد. این می تواند یک کلاس نمایشی، یک تیم ورزشی، یک باشگاه برنامه نویسی بازی های ویدیویی، یا هر چیزی باشد که در آن فرزند شما بتواند با دیگرانی که مشارکت خود را در آن فعالیت به اشتراک می گذارند، تعامل داشته باشد.

در مورد روابط سالم در مقابل روابط سمی در زندگی خود صحبت کنید.

بحث کنید که چگونه گذراندن وقت با برخی افراد باعث می شود احساس بهتری نسبت به خودتان داشته باشید، در حالی که دیگران شما را پایین می آورند.

در مورد نشانه های دوستی سالم صحبت کنید.

اینها شامل رفتار مهربانانه و محترمانه با شما، گوش دادن به مشکلات شما، خوشحالی برای شما در هنگام اتفاقات خوب، درک اینکه شما دوستان و فعالیت های دیگری در زندگی خود دارید، و عذرخواهی صادقانه زمانی که آنها به شما صدمه زدند.

در مورد نشانه های دوستی سمی صحبت کنید.

اینها عبارتند از: دوستی که می‌گوید: «دیگر دوستت نمی‌شوم اگر…»، بی‌رحمانه یا بی‌احترامی، بی‌احترامی بودن به صدمه زدن به احساسات، کنار گذاشتن دیگران برای ایجاد احساس بد در آنها، صحبت زیاد درباره خودشان، اما نه چندان زیاد. علاقه مند به شما، تحت فشار قرار دادن شما برای انجام کارهایی که واقعاً نمی خواهید انجام دهید، و سعی می کنند ارتباط شما را با سایر دوستان قطع کنند.

اگر فرزندتان اشاره کردیک مشکل است، به آنها کمک کنید راه حل را پیدا کنند.

اگر فرزندتان نصیحت می خواهد، آن را ندهید. در عوض، متفکرانه گوش دهید و سؤالاتی بپرسید که آنها را در یافتن یک راه حل خوب یا حداقل برداشتن اولین قدم در این مسیر حمایت می کند.

مرزهای خانواده خود را تقویت کنید.

اگر دوست فرزندتان او را تحت تأثیر قرار می‌دهد تا کارهایی را انجام دهد که شما آن را غیرقابل قبول می‌دانید – بی‌ادبی با معلم، برای مثال، مسخره کردن یا مسخره کردن بچه‌های دیگر، شرکت در قلدری آنلاین یا دزدی از فروشگاه – به فرزندتان توضیح دهید که این کار در خانواده‌تان درست نیست. بحث کنید که چگونه خانواده های مختلف قوانین متفاوتی برای زندگی وضع می کنند و اینکه این رفتار برای خانواده شما خارج از محدوده است.

از یک مشاور و روان شناس کمک بگیرید.

اگر به نظر می رسد فرزند شما در حال افول است، یا الگوی انتخاب دوستی بدی دارد، به این فکر کنید که آیا وقت آن رسیده است که به دنبال کمک حرفه ای باشید.

دوستی های فرزند شما در رشد آنها بسیار مهم است. می توانید از آنها در انتخاب های عاقلانه حمایت کنید که به آنها کمک می کند تا بهترین خودشان باشند.