درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان

درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان :

پست درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان ۲ قسمت تدوین شده است

ممکن است دشوار باشد که یاد بگیریم هیچ درمانی برای ADHD وجود ندارد. اما ، علائم را می توان با موفقیت مدیریت و درمان کرد.

با درمان مناسب ، می توانید پیشرفت هایی را در مدرسه یا کار خود مشاهده کنید ،

و همچنین می توانید روابط ، اعتماد به نفس و عزت نفس خود را بهبود ببخشید.

اگرچه درمان ADHD اغلب با داروهای تجویز شده همراه است ،

اما این تنها درمان موجود نیست. درمان ، تسهیلات ویژه ، آموزش مهارت های اجتماعی و تغییر سبک زندگی نیز می تواند به کاهش علائم ADHD کمک کند.

در حقیقت ، مطالعات نشان داده است که موثرترین راه برای درمان بیش فعالی با ترکیبی از داروها و مداخلات رفتاری است.

دارو ها در درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان

دارو رایج ترین روش درمانی برای بیش فعالی است. اگر برای شما یا فرزندتان دارو تجویز شده است ،

مهم است که علائم خود را کنترل کنید و هر گونه عوارض جانبی را گزارش دهید.

با استفاده از این اطلاعات ، پزشک شما می تواند نسخه را تا یافتن دوز مناسب درمانی تنظیم کند.

دو گروه اصلی دارو برای درمان ADHD محرک و غیر محرک هستند.

محرک ها در درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان

ممکن است تجویز فردی که بیش از حد فعال است یک ماده محرک ضد خلاف به نظر برسد.

با این حال ، محرک ها باعث کاهش بیش فعالی و تکانشگری و افزایش توجه می شوند.

محرک های رایج عبارتند از:

Adderall آمفتامین و دکستروآمفتامین

کنسرتا (متیل فنیدیت با انتشار گسترده)

دکسدرین (دکستروآمفتامین)

فوکالین (دگزمتیل فنیدیت)

متادات (متیل فنیدیت هیدروکلراید)

ریتالین (متیل فنیدیت)

غیر محرک

در حالی که مواد محرک معمولاً اولین دارویی است که برای درمان ADHD تجویز می شود ،

گاهی ممکن است به جای آن از یک ماده محرک استفاده شود. اگر در اثر عوارض جانبی منفی با داروی محرک ،

یا نگرانی در مورد سو استفاده از محرک وجود دارد ، ممکن است این ماده انتخاب شود. بعضی اوقات ممکن است پزشک هم محرک و هم غیر محرک تجویز کند.

نمونه هایی از داروهای غیر محرک عبارتند از:

استراترا (اتوموکتستین)

Wellbutrin XL هیدروکلراید بوپروپیون

گوانفاسین Intuniv

کلونیدین (کاتاپرس)

Qelbree (viloxazine)

استراتژی های رفتاری

محیط نقش مهمی در مدیریت علائم ADHD دارد. یک محیط غیر سازمان یافته و غیر ساختاری می تواند علائم را بدتر کند.

از طرف دیگر ، یک محیط ساختاریافته ، غیرآشفته و قابل پیش بینی می تواند کمک زیادی کند.

در اینجا چند نمونه از استراتژی های رفتاری وجود دارد که برای کودکان و بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی موثر است.

ایجاد روال: داشتن روال های ساده و قابل پیش بینی در طول روز به معنای انجام کارهای ضروری بدون وحشت لحظه آخر است.

یک روال سالم صبح ، عصر و عصر ممکن است مراحل لازم برای انجام وظایف را ترسیم کند.

ایجاد چک لیست: برای هر فرآیند چند مرحله ای که پیچیده یا پرتنش به نظر می رسد می توان یک چک لیست تهیه کرد.

این به عنوان یک کمک حافظه عمل می کند و به شما یا فرزندتان کمک می کند احساس نظم کنید.

به عنوان مثال ، شما می توانید یک چک لیست را در جلوی درب بچسبانید و تمام موارد مورد نیاز شما یا فرزندتان را برای روز ذکر کند.

استفاده از تایمر: برای کمک به شما یا فرزندتان در توجه به تکالیف منزل یا یک پروژه کاری ، یک تایمر را به مدت ۱۵ دقیقه تنظیم کنید

(نشانگر زمان اختصاصی تمرکز). وقتی زنگ خورد ، یک استراحت کوتاه داشته باشید و سپس تایمر خود را دوباره تنظیم کنید.

ادامه مطلب :

تنظیم هشدارها: می توانید هشدارها را تنظیم کنید تا به شما یا فرزندتان یادآوری کند از دارو استفاده کنید

یا از خانه خارج شوید. هشدارها می توانند قدرتمند باشند زیرا نیاز به یادآوری دیگران را کاهش می دهد.

ایجاد نمودارها: اگر رفتاری یا عادتی وجود دارد که می خواهید در روز خود بگنجانید ،

با روزهای هفته نمودار بسازید. هر بار که این رفتار را انجام می دهید – به عنوان مثال ، مسواک بزنید – یک ستاره می گیرید.

هم کودکان و هم بزرگسالان این کار را پاداش می دهند و به عنوان یک یادآوری و محرک برای انجام وظیفه عمل می کند.

استفاده از برنامه ریز: استفاده از برنامه ریز به درک مرور زمان و آنچه برای روز برنامه ریزی شده

کمک می کند و مهلت هایی را مشخص می کند ، مانند زمانی که وظایف باید تحویل داده شوند.

ادامه درد…

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۶۰۱۵۵۹۱ تماس حاصل فرمایید.