اهمیت دوران پیش دبستانی

اهمیت دوران پیش دبستانی : بدون تردید، خمیرمایه شخصیت اساسا در سنین پیش دبستانی تکوین می گردد. دوران پیش دبستانی از حساس ترین دوره های رشد و تحول شخصیت انسان است. این دوره از ویژگیهای قابل توجهی برخوردار است. چرا که همه بچه های پیش دبستانی در‹‹ حال ›› زندگی می کنند و عموما با رنگ شادی و نشاط مانوس بوده و از زبان نصیحت و موعظه و تنبیه سخت گریزان می باشند.
به طور کلی، شاکله شخصیتی کودکان پیش دبستانی، آمیزه ای است از عطوفت و محبت پذیری، کنجکاوی، مشاهده و یادگیری محیطی. پیامبر خدا، حضرت محمد صلی الله علیه وآله، در توصیف شخصیت بچه های پیش دبستانی می فرمایند که بچه ها در هفت سال اول زندگی، یعنی قبل از ورود به محیط رسمی مدرسه، محبت پذیرند: ‹‹الولد سید سبع سنین››. در هفت سال دوم زندگی، که کودکان با غنای عاطفی، آماده یادگیری های آموزشگاهی می باشند، تربیت پذیرند: ‹‹ عبد سبع سنین›› و بالطبع، در هفت سال سوم حیات، با تجارب خویشاوندی که از محبت پذیری وتربیت پذیری به دست آورده اند، آمادگیهای لازم را برای مشورت پذیری می یابند: ‹‹ وزیر سبع سنین››.
همه سخن این است که گنجینه های بچه های پیش دبستانی را خوب بشناسیم و قدر بدانیم. ذهن و اندیشه آنان را با آموزه های تحمیلی مکدر نکنیم. اصلی ترین کار مربیان پیش دبستانی این است که کانالها و مکانیسم های یادگیری های مستقیم و غیر مستقیم را در ایشان تقویت نمایند. فی المثل، مهارت و قدرت گوش دادن و تیزشنوایی، و نگاه کردن و تیزبینی را در کودکان پیش دبستانی تقویت کنند، مهارت های ظریف حرکتی آنان را به شیوه مطلوب بهبود بخشند.
از مکلف کردن بچه های این سنین، برای حفظ کردن انباشتی از مطالب گوناگون، اجتناب داشته باشیم و بگذاریم با نشاط و سرزندگی، از رفتارهای خوشایند ما، بیشتر بیاموزند.
نوشته: دکتر غلامعلی افروز
استاد ممتاز دانشگاه تهران