استراتژی هایی برای والدین جهت مدیریت استفاده کودکان از اینترنت و بازی های رایانه ای (پارت دوم)

استفاده کودکان از اینترنت و بازی های رایانه ای

۷٫ الگوسازی را تمرین کنید جایی که مراقب کارهای شما باشند، نه آنچه شما می گویید.

استفاده کودکان از اینترنت و بازی های رایانه ای: مغز و سیستم عصبی کودکان و نوجوانان با تکامل برای تماشا و گوش دادن از نزدیک و آموختن همه این چیزها از افراد مسن تر و با تجربه تر آماده شده است. ما به‌عنوان والدین، در بیشتر موارد، مهم‌ترین منبع یادگیری مشاهده‌ای فرزندانمان در مورد اینکه چه زمانی، کجا، چه مدت و برای چه اهدافی استفاده از صفحه‌نمایش‌ها و دستگاه‌ها سالم و سازگار است.

استفاده از صفحه نمایش و دستگاه سالم و سازگار (محدود، متفکر) را مدل کنید. بیش از یک پدر و مادر در خانه؟ نسبت به یکدیگر پاسخگو باشید. درباره کارهایی که انجام می دهید و انتخاب هایی که می کنید با صدای بلند در اطراف فرزندان خود صحبت کنید: «من از تبلتم برای صحبت با مادربزرگ استفاده می کنم»، «وسوسه می شوم به پیمایش ادامه دهم، اما می دانم که گذاشتن تلفنم سرگرم کننده تر است. و با تو بازی کنم.»

۸٫ نظارت با “ملاقات با دوستانشان”، “حفظ لحن آنها” یا اجرای “منع رفت و آمد”.

شاید، وقتی بزرگ می‌شدید، والدینتان قبل از اینکه تلفن ثابت خانواده را به شما بدهند، جواب می‌دادند – و بنابراین می‌دانستند که با چه کسی صحبت می‌کنید؟ یا شاید بتوانند حداقل بخشی از مکالمه شما را از یک اتاق نزدیک بشنوند و در نتیجه لحن را دریافت کنند؟ شاید آنها می خواستند قبل از اینکه با آنها بیرون بروید با دوستان شما ملاقات کنند یا منع رفت و آمد را اعمال کنند.

از فرزندان خود بخواهید که از وسایل خود در مکان‌های “عمومی” استفاده کنند اتاق‌هایی که احتمالاً شما یا دیگران در آنجا هستید یا از آنجا عبور می‌کنید و نه اتاق خواب یا گوشه زیرزمین. سابقه مرورگر یا موضوعات چت فرزندانتان را بررسی کنید. به آنها اطمینان دهید که قرار نیست همه کلمات را بخوانید. شما می خواهید “لحن” آنچه را که در حال وقوع است دریافت کنید و می خواهید بدانید که آنها با چه کسی یا با چه سایت هایی در حال تعامل هستند.

تنظیم زمان “دستگاه را زمین بگذارید و به رختخواب بروید” مهم است. اگر دستگاه‌هایی را که نیاز دارید (در صورت نیاز در حین شارژ) در شب در یک مکان مشترک (آشپزخانه، راهرو) نگهداری کنید، جایی که می‌توانید تأیید کنید که استفاده نمی‌شوند، می‌تواند کمک کند. حتی بهتر است که وسایل را حداقل یک ساعت قبل از خواب کنار بگذارید (تعامل خانوادگی و خواب سالم را ترویج می کند).

۹٫ ثابت و آرام باشید و عقب نشینی نکنید.

سازگاری و عقب نشینی نکردن و تسلیم نشدن در نهایت باعث می شود که مجادلات کمتری داشته باشیم. من می گویم “در نهایت” زیرا ممکن است در ابتدا مشاجرات افزایش یابد و حتی سقوط کند.

تأیید کنید که تغییر چقدر سخت است. موفقیت ها و گام های کوچک را در مسیر درست تحسین و تقویت کنید. ایجاد حس خودکارآمدی (“شما در حال تبدیل شدن به فردی هستید که می توانید به سرعت و به راحتی از صفحه نمایش خارج شوید). مهمتر از همه، ناراحتی را تحمل کنید و به برنامه پایبند باشید.

۱۰٫  شناسایی فعالیت های جایگزین استثناها و متضادهای مثبت.

در ذهن خود درباره کاری که می‌خواهید کودک یا نوجوانتان به جای استفاده کودکان از اینترنت و بازی های رایانه ای انجام دهد، شفاف باشید. بیرون بازی؟ به تنهایی یا با دوستان یا خواهر و برادر؟ فعالیت بدنی، سبدهای تیراندازی، دوچرخه سواری، پیاده روی در جنگل؟ خواندن؟ دنبال علاقه؟ توسعه یک مهارت؟ کارهای خانه و کمک در خانه؟

به زمانی که این فعالیت‌ها رخ می‌دهند – این “استثناها” برای مشکل یا “تضادهای مثبت” – حتی به طور خلاصه یا جزئی توجه کنید و آنها را با توجه و تحسین تقویت کنید. با یادآوری به فرزندتان که چگونه «به فردی تبدیل می شود که خواهر یا برادر بزرگتر خوبی است، خلاق است، مفید است و به خانواده کمک می کند و غیره»، احساس خودکارآمدی در او ایجاد کنید.

۱۱٫ کارهایی مانند غذا، بازی و خرید مواد غذایی را با هم به عنوان یک خانواده انجام دهید.

بارها نشان داده شده است که شام های خانوادگی، بدون صفحه نمایش، متن یا قطع تلفن، باعث انسجام خانواده و توسعه سالم می شود. انجام بازی‌های رومیزی به‌عنوان یک خانواده، بازی کردن یا پیاده‌روی با کودک، فعالیت‌های «مثبت مقابل» عالی هستند. رفتن به خرید خواربارفروشی یا انجام امور می تواند زمان با هم باشد و همچنین به آنها کمک می کند تا مهارت های جدید و در مورد دنیای بزرگسالان را بیاموزند.

۱۲٫ قدم به قدم آن را پیش ببرید و مایل باشید دوباره شروع کنید.

تغییر عادات ناسالم به عادات سالم تقریباً همیشه یک فرآیند گام به گام است و حتی گاهی اوقات دو قدم به جلو و یک قدم به عقب است. به خود و فرزند یا نوجوانتان اعتبار (و تقویت) برای بردهای کوچک بدهید. مایل باشید دوباره شروع کنید و این را به عنوان یک فرآیند یادگیری ببینید.

۱۳٫ بخشش مهم است. به خود و فرزندتان لطف کنید.

این سخت است تغییر عادات و روال‌های ثابت، عقب‌نشینی در برابر نیروهایی که سعی می‌کنند ما را به صفحه‌نمایش و رسانه‌های اجتماعی معتاد کنند، صبور و پایدار باشید پس از یک روز کاری طولانی، برای اینکه فرزندتان پس از یک روز طولانی در مدرسه در برابر وسوسه استفاده کودکان از اینترنت و بازی های رایانه ای مقاومت کند. . خود (و فرزندتان) را به خاطر شکست ها ببخشید. به خود (و فرزندتان) فیض بدهید.

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۶۰۱۵۵۹۱ تماس حاصل فرمایید.