نشانگان به وجود آمده از تخلیه ی ناهشیار اضطراب

نشانگان به وجود آمده از تخلیه ی ناهشیار اضطراب سه الگوی نشانگان جسمی وجود دارد که از اضطراب تخلیه شده از طریق سیستم های عصبی خودمختار و بدنی ناشی می شود: ۱.تنش ماهیچه های مخطط: اضطراب ناهشیار به صورت گره کردن دست،‌ آه کشیدن و تنفس عمیق ظاهر می شود. تنش مزمن ماهیچه های اسکلتی،‌ […]


نشانگان به وجود آمده از تخلیه ی ناهشیار اضطراب

سه الگوی نشانگان جسمی وجود دارد که از اضطراب تخلیه شده از طریق سیستم های عصبی خودمختار و بدنی ناشی می شود:

۱.تنش ماهیچه های مخطط: اضطراب ناهشیار به صورت گره کردن دست،‌ آه کشیدن و تنفس عمیق ظاهر می شود. تنش مزمن ماهیچه های اسکلتی،‌ می تواند باعث سردردهای تنشی شود ( به واسطه ی تنش در ماهیچه های تنی c2,c1 و c3 در مهره ها)‌ و درد در قفسه ی سینه، کمر، دیواره ی وابسته به شکم و مفاصل ایجاد کند ( اباس و دیگران، ۲۰۰۸). تنش مزمن در ماهیچه های لگنی،‌ باعث احساس درد،‌ قاعدگی دردناک، آمیزش دردناک، بی نظمی قاعدگی و منبعی برای درد مزمن ناحیه ی فرج می شود. تنش ماهیچه ای می تواند باعث تورم در گلو و مشکلاتی در بلع شود. تنش ها و حملات روانی ـ بدنی، زمانی ایجاد می شوند که بیمار تکانه ی ناهشیار ترکیب شده با تنش را تجربه کند و به طور ناهشیار از تکانه اجتناب کند.

۲.فعال سازی سیستم سمپاتیک به طور مفرط: علائم شامل اشکال در نگهداری ادرار، یبوست،‌ خشکی چشم و حساسیت به نور به واسطه ی گشاد شدن مردمک چشم، هستند. غش کردن، فقدان هشیاری،‌ گیجی و تپش قلب می توانند در پاسخ به ضربان بالای قلب و تندی تنفس رخ دهند.

۳. سیستم عصبی پاراسمپاتیک بیش فعال شده: ضعف ناحیه ای، از فقدان تنودگی در عضلات مخطط ایجاد می شود. بیمار روی پاهایش به گونه ای بی ثبات و ضعیف می ایستد ( پاهای لرزان ) و در راه رفتن مشکل دارد. کری، کوری، زنگ زدن گوش ها، دید تار و تونلی، علائم آشفتگی شناخگی/ادراکی هستند. برخی دیگر از علائم عبارت اند از غش کردن، فقدان هشیاری، فقدان حافظه و فراموشی یا گیجی که ممکن است به علت خون رسانی کم در مغز رخ دهند. بی هوشی یا بی حسی هم ممکن است اتفاق بیافتند. تهوع، استفراق، اسهال، نفخ شکمی و گاز معده، از اضطراب تخلیه شده در دستگاه معدی ـ روده ای ناشی می شوند. این اشکال بدکار کردی می تواند باعث عدم تحمل غذایی شود. درد شکمی ممکن است ناشی از فعال سازی سیستم عصبی بدنی ( تنش دیوار شکمی)‌ یا سیستم عصبی پاراسمپاتیک ( تهوع در معده) باشد. همیشه این دو مسیر تخلیه ی اضطراب را هنگام ارزیابی درد شکمی، تفکیک کنید. سردردهای میگرنی، اشکال مختلفی دارند،‌ برخی از آن ها به علت تخلیه ی اضطراب به سیستم اعصاب پاراسمپاتیک ناشی می شوند. فعال سازی پاراسمپاتیک، باعث بروز علائم نوسانی ( متناوب ) و فشارهای ناگهانی ادرار یا مدفوع‌،‌ تنفس دشوار و احساس خستگی می شوند. وقتی سوال شود،‌ بیمار گزارش خواهد کرد که حس خستگی معمولی پس از ورزش را ندارد،‌ بلکه حس خستگی ای بیمارگونه را تجربه می کند. استفاده ی مزمن از دفاع های سرکوبگرانه، با آسیب به دستگاه سیستم ایمنی بدن (‌جامنر و شوارتزلی، ۱۹۸۸)، هم چنین، فشارخون بالا (کینگ و دیگران، ۱۹۹۰)، انواع درد در بیماران دچار دردهای مزمن ( دشیلدر و دیگران، ۱۹۹۵) و نشانگان روده ی تحریک پذیر ( تونر و دیگران، ۱۹۹۲) همراه است. تخلیه ی هم زمان سیستم سمپاتیک و پاراسمپاتیک، عملکرد سیستم ایمنی را کاهش می دهد ( شاکلین، ۲۰۰۴) و فعال سازی افزایش یافته ی اعصاب تنی، حساسیت به درد را بالا می برد. فعال سازی سمپاتیک، فشار خون را افزایش می دهد و باعث بروز نشانگان روده ی تحریک پذیر می شود.

۴. اضطراب بالای مزمن،‌ علائم عملکردی مانند بدکاری در سیستم های چندگانه تنی ایجاد می کند ( شاکلین، ۲۰۰۴). بسیاری از بیمارانی که تصور می کنند که دارای یک شرایط مزمن پزشکی هستند،‌ از اضطراب مزمن تعدیل نشده رنج می برند. بیمارانی که از دفاع های واپس روی استفاده می کنند، اضطرابشان به طور اولیه در سیستم اعصاب سمپاتیک و پاراسمپاتیک تخلیه می کنند. آن ها از سردرد های تنشی، درد کمر و فشار خون بالا رنج می برند. بیمارانی که از برخی دفاع های واپس روی و دفاع های سرکوب کننده استفاده می کنند، اضطراب خود را در سیستم های اعصاب پاراسمپاتیک و تنی تخلیه می کنند و از مشکلات دستگاه گوارش، سندرم روده ی تحریک پذیر و سردرد های میگرنی رنج می رند. بیمارانی که از دفاع های واپس روی استفاده می کنند و اضطرابشان به تحریف ادراکی/ شناختی منجر می شود، از خستگی مزمن، گیجی و مشکل در راه رفتن رنج می برند. آن ها از احساس های منفی شکایت می کنند که اکثر این احساس ها ناشی از دفاع های واپس روی مثل برون سازی و فرافکنی هستند. ما می توانیم علائم اضطراب را از طریق تعدیل اضطراب و فراخوانی احساس های زیربنایی کاهش دهیم. می توانیم علائم بدنی را با کمک به بیمار در جهت درک دفاع و کنار گذاشتن آن و سپس مواجهه با احساس های خود کاهش دهیم. علائم کلاسیک جسمانی سازی از طریق دو نشانه قابل شناسایی هستند: نخست این که آن ها اغلب شبیه علائم اضطراب تخلیه شده از سیستم اعصاب خود کار و بدنی نیستند. دوم، آن ها به طور نمادین، همانند سازی با بدن فردی را شنان می دهند که بیمار نسبت به او خشم فراوانی را تجربه می کند.

 

برگرفته شده از کتاب روانپویشی فشرده کوتاه مدت تعدیل فردریکسون برای شخصیت های شکننده 

مترجمان: دکتر فرهاد چنگیزی _ سارا مرادی کلاره _ پگاه سروشیان 

انتشارات: پرنده

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۶۰۱۵۵۹۱ تماس حاصل فرمایید.