جسمانی سازی جسمانی سازی، به شرایطی گفته می شود که بیمار بدون علت پزشکی قابل شناسایی، از نشانه های جسمی رنج می برد. در این مسئله، به سه دلیل دشوار است: نخست، این که برخی تصور می کنند بیمارانی که نگران علائم فاقد تشخیص پزشکی هستند، درواقع تمارض می کنند. دوم، این که درمانگران […]
ناامیدی ناامیدی بیماران افسرده می تواند نتیجه ی دفاع، ارزیابی واقع گرایانه از یک موقعیت که در آن امیدی وجود ندارد، مقاومت انتقالی که در آن از درمانگر انتظار می رود امید برای رابطه را حفظ کند و یا در نتیجه ی ندیدن علیت باشد. در مثال زیر، ناامیدی بیمار ناشی از دفاع است: او […]
ظرفیت بیمار را با استفاده از برانگیختن تدریجی احساس، بالا ببرید. ۱. دعوت به آگاه بودن از برانگیزنده های احساس: قبل از برانگیختن احساس، می توانید از بیمار درباره ی محرک آن بپرسید. پرسیدن درباره ی محرک راه انداز احساس، ظرفیت بیمار را برای تحمل احساس تا قبل از برچسب زدن به آن، بالا می […]
حفظ محور درمان با بیمار شکننده محور جلسه را بر: ۱. مشکل بیمار ۲. تمایل او به کاوش مشکل ۳. مثال مشخصی از مشکل ۴. احساس وی در آن موقعیت حفظ کنید. درباره ی احساس هایی که از آنها اجتناب می کند، سؤال کنید. همواره بر تجربه ی احساس، اضطراب و یا دفاعی که در […]
نشانگان به وجود آمده از تخلیه ی ناهشیار اضطراب سه الگوی نشانگان جسمی وجود دارد که از اضطراب تخلیه شده از طریق سیستم های عصبی خودمختار و بدنی ناشی می شود: ۱.تنش ماهیچه های مخطط: اضطراب ناهشیار به صورت گره کردن دست، آه کشیدن و تنفس عمیق ظاهر می شود. تنش مزمن ماهیچه های اسکلتی، […]
