با ترس از دست دادن طرف مقابل چه کنم؟

با ترس از دست دادن طرف مقابل چه کنم؟ترس ناشی از چیست؟ عموما ترس های ما به دو دلیل شکل میگیرند۱-بقا:که اکتسابی است

با ترس از دست دادن طرف مقابل چه کنم؟

در ترس از دست دادن طرف مقابل باید بدانیم :

ترس ناشی از چیست؟ عموما ترس های ما به دو دلیل شکل میگیرند

۱-بقا:که اکتسابی است مثل ترس از آتش و پرتگاه ….

۲-نیاز: ما از ۵-۱۰ سالگی وابستگی داریم به خانواده به این دلیل که خانواده نیازهای ما را تامین میکند و این باعث میشود تا از دست دادن خانواده ما را مضطرب کند و احساس ترس ایجاد کند.

نشانه های ترس و اضطراب تقریبا شبیه هم هستند :

عرق کردن

تپش قلب،  آشوب معده، لرزش، تمرکز مختل میشود ، تنفس نا منظم، حرکت مردمک چشم، خشک زدگی، تاثیر بر روی خواب و خوراک،  خشک شدن دهان، احساس فرار، تنفس در عضلات

در صورتی که نشانه های بالا را داشته باشیم یعنی دچار ترس شده ایم  که میتواند ترس از دست دادن شریک عاطفی مان باشد

البته که این ترس در نتیجه این است که ذهن ناهشیار ما زودتر از خود ما متوجه از دست دادن و ترس میشود.

اما برای اینکه اضطراب ما را کاهش دهد و با ترس مقابله کند از مکانیسم های دفاعی استفاده میکند که به شرح زیر هستند:

۱)انکار : اینگونه افراد معمولا موضوع را به شوخی میگیرند یا اصلا جدی نمیگیرند و به نوعی دچار خود فریبی هستند.

۲) نادیده گرفتن : در این حالت نشانه های ترس و از دست دادن را نمیبینیم

۳)کوچک شمردن  : موضوع را کوچک و بی اهمیت جلوه میدهیم

۴)بزرگ کردن احساس مخالف :  یعنی احساس مخالف خود را بزرگ و معکوس میکنند.

۵) برای خود دنیای فانتزی میسازند

۶)بازیابی خاطرات :  این موضوع خطرناک است.

۷) خشم از خود

ترس از دست دادن طرف مقابل

غلبه بر ترس از دست دادن طرف مقابل :

در میان موارد بالا تنها موردی که به ما ضربه میزند خشم از خود است. اما به طور کلی این مکانیسم ها  

راهکار مناسبی برای ما نیستند این راهکارها در کودکی برای ما کارآمد بودند و الان ما برای مقابله با ترسهای خود نیازمند مکانیسمهای جدیدترو کامل تری هستیم.

برای غلبه بر ترس از دست دادن باید مراحل زیر را  بدانیم :

۱-بدانیم که شریک عاطفی ما تحت کنترل ما نیست.

۲- جدایی را به عنوان بخش انکار ناپذیررابطه بدانیم.

۳- باید ترس های خود را در رابطه بشناسیم و آن را بررسی کنیم.

۴-مکانیسم های دفاعی خود را برای کاهش ترس تشخیص دهیم .

۵-در این مرحله ما توسط ابزارهای آگاه شدن به فریب ذهن میتوانیم متوجه فریب های ذهن نا هشیار خود شویم

۶-تلاش کنیم الگوی ارتباطی خود را کشف کنیم و ترسیم کنیم که ممکن است این کار نیازمند مراجعه به روانشناس داشته باشد.

در نهایت تمامی این پروسه منجر به این میشود که با شناختن الگوی ارتباطی خود رابطه بعدی خود را درست تر بنا کنیم.

فاطمه حیدری

 کارشناس ارشد روانشناسی

 دپارتمان درمان

 مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا

One thought on

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *