کودک مسئولیت پذیر پارت اول

پرورش کودک مسئولیت پذیر و مستقل :

در راه کارهای پرورش کودک مستقل و مسئولیت پذیر می خوانیم :

ایجاد استقلال و مسئولیت پذیری در کودکان یکی از وظایف مهم والدین بشمار می رود. در سال های اولیه زندگی وابستگی به والدین برای تغذیه، نظافت و حرکت خیلی زیاد است و این موضوع کاملا طبیعی است

اما شروع حس وابستگی از همین اوایل کودکی شروع می شود هرچه کودک بزرگ تر می شود وابستگی اش به شما کمتر می شود اما این وابستگی هیچ زمانی از بین نمی رود کودکان هنوز برای نیازهای عاطفی، امنیت ، راهنمایی و حمایت به شما نیاز دارند.

 با شروع نوجوانی و حرکت کودک به سمت بزرگسالی وابستگی به والدین در کمترین حد خود در تمام جنبه های زندگی کودک می رسد اینجا زمانی است که کودک بیشتر دنبال این است که ببیند هم سن و سال های خودش چه می گویند و چه فکری می کنند

و مدام می خواهد به شما بفهماند که دنیا عوض شده است و دیگر به ان شکلی که شما فکر می کنید نیست حالا آنها آدم های دیگری هستند و برای اینکه به سایرین نشان دهند که من پا به دنیای بزرگسالی گذاشته ام و آدم بالغ و بزرگی هستم

شروع به نافرمانی یا لجبازی کردن با شما می کنند این دوران شاید بتوان گفت سخت ترین دوران پدر و مادری کردن است ولی درکل این پروسه کودک برای رشد مهارت ها لازم است درواقع تا کودک تمام این مراحل را رد نکند با بزرگسالی و مشکلات بزرگسالی روبرو نمی شود و آمادگی پیدا نمی کند.

کنترول نیاز به قدرت والدین :

در پرورش کودک مسئولیت پذیر :

بعضی از والدین جلوی رشد مسئولیت پذیری و استقلال و خودکفایی کودک را می گیرند یکی از این ویژگی ها نیاز به کنترل قدرت در والدین است برخی از والدین عادت دارند

تا به جای کودک تصمیم گیری کنند و به جای اینکه با کودک مذاکره کنند با زور گفتن سعی می کنند قانون گذاری کنند بدون اینکه دلیل و منطق بیاورند قانون پشت سر قانون می گذارند بیش از حد انتقاد می کنند، بیش از حد سعی می کنند تا کنترل کنند

و محدودیت و محرومیت ایجاد کنند و تقریبا آزادی را برای کودک به حداقل ممکن می رسانند یعنی به کودک فضایی نمی دهند که خود او هم انتخاب کند قرار نیست همه چیز را خود کودک انتخاب بکند همانطور که قبلا هم گفته شد مثلا اگر می خواهید بیرون بروید

سه تا لباسی که برای کودک مناسب است را جلوی کودک بگذارید و به او بگویید که دوست دارد تا کدام یکی از این سه لباس را انتخاب کند اگر می خواهید غذا درست کنید سه نوع مختلف غذایی که می توانید تهیه کنید

را به کودک بگویید و از او بخواهید که بگوید کدام یک را دوست دارد تا شما درست کنید به این شکل کودک در عین اینکه برای او محدودیت ایجاد می شود حق انتخاب هم دارا است

و یاد می گیرد که او هم یک آدم مستقل است و می تواند برای خودش تصمیم گیری کند.  حواستان باشد اگر همه ی کارهای کودکتان را خودتان انجام دهید یک کودک وابسته را تربیت می کنید

کودکانی که احساسشان نسبت به خودشان وابسته به سایرین است یعنی اگر سایرین به کودک بگویید که تو آدم خوبی هستی فکر می کند که آدم خوبی است

کودکان وابسته محصول والدین خود :

و همین باعث می شود ابزار دست سایرین شود و بقیه برای اینکه می توانند به او بگویند که تو خوبی یا بدی مجبورش کنند کارهای مختلفی که از کودک می خواهند را انجام بدهد.

کودکان وابسته درواقع محصول والدین خود هستند یعنی وابستگی در کودکان به طور مستقیم مربوط به این است که والدینی داشته است که کودک را مستقل تربیت نکرده اند پس در این موارد مقصر شما هستید

این کودکان بدون اعتماد به نفس هستند . پس نمی توانند درست تصمیم گیری کنند با کوچکترین انتقاد یا نظر مخالفی سریعا تغییر عقیده و نظر می دهند.  انگیزه های این دسته از کودکان بیرونی است یعنی برای اینکه سمت چیزی بروند باید یک نفر به انها بگویید که تو چقدر استعداد در این زمینه داری و اگر یکی به این کودکان بگوید که تو اصلا استعداد

در این زمینه نداری ممکن است حتی مهارتی که عاشقش هستند را هم رها کنند برای شاد بودن خود به سایرین نیازمند هستند یعنی حتما لازم است که بقیه آدم ها دور و اطراف او باشند

و به کودک درباره ی خودش جملات خوب بگویند و به کودک احساس خوب داشته باشند تا کودک احساس کند که خوشبخت است این کودکان تصمیم نمی گیرند

ادامه تیتر بالا :

چرا که می ترسند تا مسئولیت شکست خوردن به گردن آنها باشد اما درمقابل کودکی که مستقل است در چندین مورد متفاوت از کودک وابسته است اگر کودک شما مستقل باشد به کودک اطمینان داده اید که صلاحیت دارد و قادر است

از خودش مراقبت کند و می تواند کارهای شخصی اش را خودش انجام دهد شما کودکان را به سمت انتخاب فعالیت هایی که معنا دار و رضایت بخش هستند هدایت می کنید شما به فرزندانتان اجازه دادید

که به طور کامل زندگی کنند و درس های مهم زندگی را خودشان یاد بگیرند با آزمون و خطا یاد بگیرند که می توانند شکست بخورند ولی دوباره بلند شوند دوباره بجنگند و شاید در انتها بتوانند موفق شوند.

دکتر هدی فرامرزی

درمانگر واحد کودک و نوجوان

مرکز مشاور و خدمات روانشناسی احیا