نیازهای یک فرد مبتلا به اختلال خوردن

نیازهای یک فرد مبتلا به اختلال خوردن

اگر شما فردی مبتلا به اختلال خوردن هستید بهتر است که برای برآورده شدن نیازهایتان از مسائل عنوان شده زیر بهره بگیرید.

آنچه را برای حمایت می خواهید، با خانواده تان در میان بگذارید.این می تواند مفید باشد که به خانواده خود بگویید چگونه از شما حمایت کنند. برخی از خانواده ها ممکن است به هیچ وجه درگیر نشوند و برخی دیگر ممکن است بیش از حد در مراقبت از فرزند مبتلا به اختلال خوردنشان، مشارکت داشته باشند. به وضوح به خانواده خود بگویید که دوست دارید چگونه از شما حمایت شود و این پشتیبانی دقیقا چیست.

اگر می خواهید در مورد برنامه ریزی وعده های غذایی یا پیگیری عادت های غذاییتان کمک کنند، این را به خانواده خود بگویید. اجازه دهید که آنها بدانند چه کاری باید انجام دهند و چه کارهایی نباید تا بتوانند در مدیریت اختلالتان به غذا خوردن، مفید واقع شوند.

آنها را ترغیب کنید تا بحثهایشان بر مبنای ظاهر، صورت نگیرد. به خانواده خود اطلاع دهید که نمی خواهید درباره ظاهرتان صحبت کنند. در این موارد حتی یک تعریف ساده می تواند موجب خودتخریبی فرد شود. نظرات درباره وزن و ظاهرتان میتواند شما را به سمت افکار منفی در مورد بدنتان سوق دهد.بگویید من هیچ نکته مثبتی درباره پیامهایی که مربوط به وزن و ظاهرم می شوند در جهت بهبودم از این اختلال، پیدا نمی کنم. ممنون می شوم اگر تمرکزتان بر روی من از این قاعده مستثنا باشد. با این وجود، قدرددان هر گونه تشویق مفید و حمایتی که می کنید، هستم.

از آنها نظرات سودمند و مفید مطالبه کنید. فایده ای ندارد که اعضای خانواده تنها بگویند که فقط این را بخور یا اگر این را بخوری، مشکلی برایت پیش نمی آید. بگذارید آنها بدانند که هیچ نکته سودمندی در این مورد نمی بینید. در عوض از آنها بخواهید تا به تشویق و ترغیبتان بپردازند. از آنها بخواهید مواردی مانند “من متوجه شده ام که اخیراً سخت تلاش کرده اید تا این مسیر سخت را پشت سر بگذارید” و “شما به خوبی از سلامتی خود مراقبت کرده اید” را به شما یادآوری کنند.

نیازهای یک فرد مبتلا به اختلال خوردن : ترجمه : دپارتمان پژوهش مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا / فاطمه حیدری