چگونه اختلال شخصیت اسکیزوئید و اوتیسم را از هم تشخیص دهیم؟
هم اختلال شخصیت اسکیزوئید وهم اوتیسم، هر دو باعث گوشه گیری اجتماعی می شوند و به سادگی و بر اساس تشخیص ظاهری آنها ، شما به اشتباه می افتید که هر دو موقعیت می تواند بر دیگری نیز دلالت داشته باشد. در اینجا تفاوت و تشخیص هر کدام از این دو مورد را که مربوط به شما یا یکی از عزیزانتان است، گفته می شود.
گام اول: موقعیت ها را درک کنید.
- شباهت های بین دو موقعیت را در نظر بگیریم.
هم اوتیسم و هم اختلال شخصیت اسکیزوئید می توانند رفتارهای اجتماعی مشابه را پوشش دهند و به طور سطحی خیلی شبیه یکدیگر به نظر می رسند:
- گوشه گیری اجتماعی
- دنیاهای عمیق درونی
- دشواری در ایجاد مهارت های اجتماعی
- دشواری تشخیص دیگران
- ممکن است از طرف دیگران ” سرد” تلقی شوند.
- دشواری در بروز عواطف
- لذت از تنهایی
- به سابقه خانوادگی و فردی آنها توجه کنید.
ژنتیک نقش مهمی در هر دو مورد اختلال شخصیت اسکیزوئید و اوتیسم ایفا می کند، بنابراین اگر کسی در خانواده به آن دوچار باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که فرد آن اختلال را داشته باشد. والدین سرد، بی مسئولیت یا بی توجه، خطر ابتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید را افزایش می دهند این درحالی است که اوتیسم در درون رحم مادر آغاز می شود و والدین بد هرگز موجب به وجود آمدن آن نمی شوند.
- هرگز تصور نکنید که تروما ( آسیب ) باعث شده است تا فرد گرفتار اختلال شخصیت اسکیزوئید شود. کودکان اوتیسم بیشتر در معرض خطر سوء استفاده و استرس پس از ضربه ( پی تی اس دی) قرار می گیرند، مخصوصا اگر در درمانهای مبتنی بر خشونت یا انطباق قرار گیرند.
- والدین نباید احساس بدی داشته باشند اگر فرزندشان، گرفتار اسکیزوئید است. درحالیکه والدین بد خطر این اختلال را افزایش می دهند، والدین خوب می توانند به کودکشان کمک کنند تا بر اختلال شخصیت اسکیزوئید غلبه کند.
- دقت کنید که فرد چه قدر جذب واکنش های اجتماعی می شود.
افراد اسکیزوئیدی از جمع دور هستند و خیلی به دیگران اهمیت نمی دهند. با این حال افراد اوتیسم اغلب به شدت برایشان مهم است، ولی به سختی آن را نشان می دهند، و ممکن است به خاطر دست پاچگی و آشفتگی، عقب نشینی کنند.
- برخی افراد مبتلا به اوتیسم ارتباط صمیمی را خواهان هستند اما نمی دانند که چگونه آن را به دست آورند.
- افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید اشتیاق کمی یا اصلا میلی به یافتن عشق و ازدواج ندارند. بعضی افراد اوتیستیک از رابطه عاشقانه لذت می برند و ممکن است ازدواج کنند.
- توجه داشته باشید که این افراد موقع تشویق یا انتقاد چه عکس العملی نشان می دهند.
در حالی که افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است زبان بدن منحصر به فرد ی داشته باشند، تقریبا همیشه واکنش نشان می دهند. افراد دارای اختلال شخصیت اسکیزوئید بی تفاوت به نظر می رسند.
- برخی افراد مبتلا به اوتیسم از دید تماشاگران به نظر می رسند که ” در جهان خود گم شده اند.”آنها همه چیز را می بینند و می شنوند اما ممکن است پاسخ قابل رویتی نشان ندهند. توجه داشته باشید که چقدر فرد به طور کلی به جهان واکنش نشان می دهد.
- دقت کنید که آیا فرد از ارتباط صمیمی و نزدیک لذت می برد.
بیشتر افراد مبتلا به اوتیسم، خواهان و یا دارای ارتباط نزدیک با کسانی اند که دوستشان می دارند، مانند افراد خانواده یا دوستان. افراد اسکیزوئیدی بی تفاوت هستند.
- بررسی کنید که آیا فرد از تجربیات اجتماعی درس می گیرد و رشد می کند.
تفاوت های اجتماعی در افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید، به طور عمده ناشی از فقدان علاقه است در حالیکه درافراد اوتیستیک ، گیجی و فقدان مهارت، باعث آن می شود. فرد مبتلا به اوتیسم از تجربیات جدیدش، یاد می گیرد ( مخصوصا با آموزش)، همچنین این افراد مهارت های اجتماعی خود را بهبود می بخشند. برخی از افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید علاقه ای به یادگیری بیشتر مهارت های اجتماعی ندارند.
- همه یادگیری ها سازنده نیست. برای مثال، یک فرد مبتلا به اوتیسم ممکن است که سرکوب تحریک طبیعی خود را یاد بگیرد و این موجب مشکلات عاطفی می شود.
- جدول زمانی رشد شخص را در نظر بگیرید.
افراد مبتلا به اوتیسم به سرعت پیشرفت می کنند، مراحل مختلفی را به آرامی و برخی را سریع و بی نظیر طی می کنند. افراد با ویژگی های اسکیزوئیدی، جدول زمانی قابل پیش بینی را طی می کنند مگر اینکه معلولیت دیگری در آنها وجود داشته باشد.
- به نقاط قوت بعدی به خوبی اوایل کودکی نگاه کنید: چه موقع فرد شنا، دوچرخه سواری، آشپزی، لباس شستن و رانندگی کردن را یاد گرفته؟
- علایق شخصی فرد را بررسی کنید.
افراد اسکیزوئیدی علاقه کمی به رفتارها و سایر فعالیتها نشان می دهند، فعالیتهای که
آنها از آن لذت ببرند یا وجود ندارد یا خیلی کم است. افراد اوتیستیک به طور معمول تعدادی “علایق خاص” دارند که محدود، شدید و پرشور است.
- تلاش کنید که یک مکالمه پیرامون موضوعات مورد علاقه فرد، انجام دهید. اگر آنها با شما احساس راحتی کنند، یک فرد اوتیستیک عاشق این خواهد بود که درباره احساساتش احساساتش صحبت کند. فرد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید راغب به این کار نیست.
- موقعیت ها می تواند بر علایق خاص افراد مبتلا به اوتیسم تأثیر بگذارد. بیماری هایی نظیر افسردگی ممکن است باعث کنار گذاشتن احساسات و اشتیاقشان شود. درمان های مبتنی بر انطباق، قلدری و بازخورد منفی ممکن است موجب شود تا فرد مبتلا به اوتیسم نگران به اشتراک گذاشتن احساسات خود با دیگران شود و این عامل می تواند تشخیص را سخت تر کند.
- به تفاوت های رفتاری بنگرید.
اوتیسم ناتوانی فراگیر است و بسیاری از زمینه های زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد. اختلال شخصیت اسکیزوئید محدودتر است. یک فرد اوتیستیک بیشتر یا همه این ویژگی ها را تجربه می کند:
- تحریک شدن
- علایق خاص محدود و عمیق
- مسائل حساس ( حساسیت کم و یا بیش از حد)
- تکیه برمسائل یکنواخت و روتین
- افت ناگهانی یا سکوت تحت تأثیر استرس
- به آغاز زندگی توجه کنید.
اوتیسم در کودکی قابل مشاهده است در حالیکه اختلال شخصیت اسکیزوئید معمولا در اوایل بزرگسالی وجود دارد (اگر چه برخی علائم ممکن است در کودکی مورد توجه قرار گیرد.)
برخی افراد اوتیستیک تا زمان نوجوانی یا دوران بزرگسالی تشخیص داده نمی شوند. اگرچه از این گذشته، آنها می توانند این ویژگی های اوتیستیکی را در کودکی نیز تشخیص دهند.
گام دوم: حرکت به جلو
- شرایط را در نظر بگیرید.
ممکن است فرد به جای اسکیزوئید یا اوتیسم، مشکل دیگری داشته باشد و یا در کنار این دو، دوچار بیماری دیگری باشد. ویژگی های فرد توصیف شده را، در نظر بگیرید با:
- افسردگی
- استرس پس از ضربه ( پی تی اس دی)
- الکسیتایمیا
- اضطراب اجتماعی
- دلبستگی واکنشی
- اختلال شخصیت اجتناب ناپذیر
- بازگشت به درون (یک ویژگی شخصیتی نه یک اختلال)
- بی انگیزه بودن ( گرایش جنسی نه یک اختلال)
- احتمال هر دو شرایط را در نظر بگیرید.
ممکن است کسی هم به اوتیسم و هم به اختلال شخصیت اسکیزوئید مبتلا باشد.
- با یک روانشناس ملاقات کنید.
معمولا روانشناس، فرد را به یک متخصص ارجاع می دهد و با این کاربه تشخیص دقیق اختلال، کمک کند.
- تهیه لیست از نشانه هایی که شما به آنها دقت کرده اید، مفید و سودمند است.
- با چاپ کردن و مطالعه مقاله هایی که به شما در این زمینه کمک می کند، مانند این مقاله، احساس رهایی کنید.
- اگر درباره علائم مشابه نگران هستید، با متخصص صحبت کنید.
- با مراجعه به متخصص می توانید بسیاری از نگرانی های خود را کاهش دهید چرا که او به شما این اطمینان لازم را می دهد که آیا شما یا اطرافیانتان، درگیر اختلال شخصیت اسکیزوئید یا اوتیسم هستید یا نه. تنها با مشاهده چند علائم نمی توان به طور قطع اطمینان داشت که این اختلالات وجود دارد بنابراین بهترین کار مراجعه به یک مشاور یا متخصص مجرب در زمینه این اختلالات است.
لینک مقاله:
https://www.wikihow.com/Distinguish-Between-Schizoid-Personality-Disorder-and-Autism