فهرست اختلال پس از سانحه- ویرایش ویژه PCL-S

اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)  نوعی اختلال روانی است که می تواند بعد از قرار گرفتن شخص در معرض یک حادثه آسیب زا یا ترما مانند حمله جنسی، جنگ، خشونت فیزیکی، کودک آزاری یا سایر تهدیدات ایجاد شود. علائم ممکن است شامل افکار، احساسات یا خیال پردازی های مزاحم مربوط به حادثه پیش آمده، پریشانی ذهنی یا جسمی مربوط به تروما، تغییر در نحوه تفکر و احساس شخص و افزایش این علائم در شرایط بحرانی یا مکانیزم فرار. این علائم بیش از یک ماه از وقوع حادثه در فرد همچنان باقی می ماند.کودکان خردسال کمتر احتمال ناراحتی را خود را نشان می دهند، اما در عوض ممکن است خاطرات خود را از طریق بازی بیان کنند. فرد مبتلا به PTSD در معرض خطر بیشتری برای خودکشی و خود آزار عمدی است.

علائم PTSD عموماً در ۳ ماه اول پس از وقوع حادثه تروما آغاز می شود، اما ممکن است تا سالها بعد خود را نشان ندهد. در موارد معمولی، فرد مبتلا به PTSD به طور مداوم از افكار و احساسات مربوط به تروما یا بحث در مورد واقعه آسیب زا جلوگیری می كند و حتی ممكن است آن را به فراموشی بسپارد. با این حال ، این رویداد معمولاً توسط فرد از طریق یادآوری های ناخواسته، به صورت مکرر به صورت فلش بک یا در قالب کابوس نمایان شود. این نشانه ها باید تا مدت زمان طولانی تر از یک ماه پس از تروما ادامه داشته باشد. پریشانی کمتر از یک ماه پس از تروما ممکن است اختلال استرس حاد باشد.
با این وجود باید در نظر گرفت که ممکن است بیشتر افرادی که حوادث آسیب زایی را تجربه کرده اند، دچار PTSD نشده باشند. برای تشخیص آن باید به یک متخصص رجوع شود.

اختلال استرس پس از ضربه یکی از  انواع  اختلالات شایع و ناتوان­کننده است. با استفاده از فهرست اختلال استرس پس از ضربه، میزان این اختلال و همچنین غربال گری این افراد با افراد عادی و معمولی، مورد ارزیالی قرار می گیرد. بهترین ویژگی این فهرست، کوتاه و مختصر بودن آن است.

این فهرست در واقع یک فهرست خود گزارشی یا خود ارزیابی است. این فهرست نخستین بار در سال ۱۹۹۴توسط ودرز و همکارانش لیتز، هرمن، کین و هوسکا برای مرکز ملی اختلال استرس پس از ضربه در آمریکا مهیا شد و بر مبنای معیارهای تشخیصی DSM شکل گرفت. در ابتدا ودرز و همکارانش بر روی این فهرست دو مطالعه انجام دادند. مطالعات آنها بر روی ۱۲۳ نفر که در جنگ ویتنام حضور داشتند، صورت گرفت. فهرست از ۱۷ ماده یا سوال تشکیل شده است. این فهرست شامل ۳ ویرایش می شود:

1. ویرایش نظامی یا PCL-M
2. ویرایش عادی یا غیر نظامی یا PCL-C
3. ویرایش ویژه یا PCL-S

که در اینجا به بررسی ویرایش نوع سوم یعنی ویرایش ویژه پرداخته میشود. این ویرایش پرسش هایی در رابطه با مشکلات و مسائلی در رابطه با ماهیت و جوهر شرایط استرس زا و بحرانی طرح می کند. فهرست ویژه، تکرار خاطرات آشفته، افکار یا تجربه های تصویری را مورد بررسی قرار می دهد.

فهرست ویژه شامل ۱۷ پرسش است که ۵ مورد آن علائم و نشانه های تجربیات مکرر حادثه آسیب زا یا تروماتیک، ۷ پرسش آن علائم و نشانه های ضعف عاطفی و احساسی و احساس اجتناب و دوری گزینی را مورد بررسی قرار می دهد و ۵ مورد آن به نشانه های برانگیختگی شدید می پردازد. بيمار بايد به سؤالات مربوط به ترومايی که آنها تجربه کرده است پاسخ دهد، نه به عنوان نشانگر اضطراب عمومی که ممکن است آن را فقط احساس کرده باشد. جمع نمرات از حدود نمره ۱۷ تا ۸۵ را شامل می شود که از طریق نمرات این ۱۷ سوال بر اساس مقیاس لیکرت به دست بیاید. بر این اساس شامل این موارد می شود:

اصلا: ۱، خیلی کم: ۲، متوسط: ۳، زیاد: ۴، خیلی زیاد: ۵٫

این پرسشنامه مختص افرادی است که با یک ترومای شدید روبرو شده اند. بنابراین دانستن این علائم برای تشخیص و سپس درمان، لازم و ضروری است.

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۶۰۱۵۵۹۱ تماس حاصل فرمایید.