تقلید در کودکان مبتلا به اتیسم

به دلیل ارتباط تنگاتنگ مهارت های تقلیدی با دیگر مهارت های رشدی پیشنهاد می شود در طراحی و اجرای برنامه های درمانی برای کودکان دارای اتیسم به افزایش توانایی تقلید کردن آنها نیز توجه شود. علاوه بر این تمرکز آموزش ها روی مهارت های تقلیدی می تواند پایه ای برای رشد مهارت های ارتباطی و […]


به دلیل ارتباط تنگاتنگ مهارت های تقلیدی با دیگر مهارت های رشدی پیشنهاد می شود در طراحی و اجرای برنامه های درمانی برای کودکان دارای اتیسم به افزایش توانایی تقلید کردن آنها نیز توجه شود.

علاوه بر این تمرکز آموزش ها روی مهارت های تقلیدی می تواند پایه ای برای رشد مهارت های ارتباطی و اجتماعی باشد.

یکی از روش های رایج برای آموزش مهارت تقلید کردن به کودکان دارای اتیسم دادن یک الگو به فرد و درخواست از وی برای تقلید کردن آن الگو است که در ابتدا باید بزرگسال با گرفتن دست کودک شیوه ی اجرای آن الگو (یا حرکت) را به وی آموزش دهد.

زمانیکه که کودک با کمک یا بدون کمک فرد بزرگسال آن الگو (یا حرکت) را تقلید کرد , به کودک پاداش یا مشوق (خوراکی یا شی مورد علاقه ی کودک) داده شود.

در این روش تقلید کردن یک حرکت بارها و بارها تکرار می شود. این شیوه ی آموزش تقلید کردن کردن مبتنی بر اصول رویکردهای رفتاری است و اگرچه موثر است ولی نقش اجتماعی تقلید در آن نادیده گرفته می شود.

نقش اجتماعی تقلید بسیار مهم است زیرا به کودک می آموزد که چگونه از تقلید به عنوان یک ابزار ارتباط دوطرفه استفاده نماید. بعلاوه نقش اجتماعی تقلید زیربنا و پایه ای برای رشد سایر مهارت های ارتباطی و اجتماعی است.

لذا ما نیاز به رویکردی دیگر هم داریم که آن آموزش تقلید در قالب تعاملات اجتماعی معمول و روزمره است .

مشکل در توانایی تقلید کردن در کودکان دارای اتیسم می تواند بر توانایی آنها برای بازی کردن با همسالان تاثیر منفی بگذارد .توانایی تقلید کردن نقش مهمی در توسعه توجه مشترک یا اشتراکی کودکان دارد. به دلیل ارتباط تنگاتنگ مهارت های تقلیدی با دیگر مهارت های رشدی , پیشنهاد می شود در طراحی و اجرای برنامه های درمانی برای کودکان دارای اتیسم به افزایش توانایی تقلید کردن آنها نیز توجه شود. علاوه بر این , تمرکز آموزش ها روی مهارت های تقلیدی می تواند پایه ای برای رشد مهارت های ارتباطی و اجتماعی باشد. یکی از روش های رایج برای آموزش مهارت تقلید کردن به کودکان دارای اتیسم , دادن یک الگو به فرد و درخواست از وی برای تقلید کردن آن الگو است که در ابتدا باید بزرگسال با گرفتن دست کودک شیوه ی اجرای آن الگو (یا حرکت) را به وی آموزش دهد. زمانیکه که کودک با کمک یا بدون کمک فرد بزرگسال آن الگو (یا حرکت) را تقلید کرد , به کودک پاداش یا مشوق (خوراکی یا شی مورد علاقه ی کودک) داده شود. در این روش , تقلید کردن یک حرکت بارها و بارها تکرار می شود. این شیوه ی آموزش تقلید کردن کردن مبتنی بر اصول رویکردهای رفتاری است و اگرچه موثر است ولی نقش اجتماعی تقلید در آن نادیده گرفته می شود. نقش اجتماعی تقلید بسیار مهم است زیرا به کودک می آموزد که چگونه از تقلید به عنوان یک ابزار ارتباط دوطرفه استفاده نماید. بعلاوه نقش اجتماعی تقلید زیربنا و پایه ای برای رشد سایر مهارت های ارتباطی و اجتماعی است.

لذا ما نیاز به رویکردی دیگر هم داریم که آن آموزش تقلید در قالب تعاملات اجتماعی معمول و روزمره است.

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۶۰۱۵۵۹۱ تماس حاصل فرمایید.