پدر مرزی

پدر مرزی : چگونه پدران مرزی می توانند در طلاق عمل کنند در پست قبلی،   نویسنده معتقد بود – به عنوان یک قاعده – پدران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی با مادران دارای شخصیت مرزی  تفاوت دارند، زیرا دلبستگی اصلی آنها بیشتر به همسر است، نه به فرزند. با در نظر گرفتن این موضوع، افراد شخصیت مرزی مذکر می توانند مشکلات دلبستگی کاملاً شدیدی با همسر (یا شریک زندگی) خود داشته باشند که از نیاز شدید تا طرد شدید – یا عصبانیت در نوسان است. این درد در رابطه غم انگیز و دردناک شخصیت بردرلاین با دلبستگی نهفته است.

طلاق باعث تغییر می شود:

طرد مرتبط با طلاق می تواند آسیب زا باشد و اغلب باعث می شود که پدر شخصیت مرزی وابستگی اولیه خود را از همسر به فرزند  منتقل کند. مادران مبتلا به شخصیت مرزی اغلب از قبل وابستگی قدرتمند (و بیمارگونه) به فرزندان خود دارند، در حالی که پدر مبتلا به شخصیت مرزی در نتیجه طلاق به یک شی دلبستگی جدید نیاز دارد. این یک نیاز فوری و قدرتمند است.در نتیجه، این تغییر می‌تواند ناگهانی باشد و اغلب به صورت تلاشی ناامیدکننده برای پیوند با فرزند  یا فرزند ان ظاهر می‌شود. ناامیدی این دلبستگی می‌تواند در رفتارهای بیش از حد کنترل‌کننده و گاهی توهین‌آمیز نسبت به فرزند  ظاهر شود و به طور کلی شامل برخی یا همه ویژگی‌های زیر است:تشدید رابطه با فرزند رقابت با مادر برای وفاداری و توجه فرزنداستفاده از فرزند  برای تنبیه مادراین فرآیندها عموماً به تضعیف پیوند بین فرزند  و مادر کمک می کند. برخی از این فرآیندها به دنبال بیگانگی فرزند  از مادر هستند در حالی که برخی از آنها این کار را به صورت اتفاقی انجام می دهند.در ادامه به برخی از این فرآیندها اشاره می شود.

رقابت وحشیانه:

نیاز به پدر شخصیت مرزی او را وادار می کند تا به فرزند  ثابت کند که از هر نظر از مادر بهتر است. اگر فرزند  نتواند این اولویت را تأیید کند، فرزند  مجازات می شود.

پدر شخصیت مرزی: “ماکارونی و پنیر چگونه است؟”

فرزند : “من دستپخت  مامان   را دوست دارم.”

پدر شخصیت مرزی: “مادرت از آن زباله های جعبه ای استفاده می کند. من از پنیر واقعی استفاده کردم.

فرزند : “من دوست دارم طعم او بهتر است.”

پدر شخصیت مرزی: “پنیر واقعی سالم تر است.”

فرزند : “من این را به روش او دوست دارم.”

پدر شخصیت مرزی: “این آخرین باری است که برای شما آشپزی می کنم.” رقابت با مادر ممکن است باعث شود که تصمیمات والدین بر اساس مطلوب‌تر تلقی شدن نسبت به رفاه فرزند  اتخاذ شود

فرزند : “بابا، مامان به من اجازه نمی دهد در طول هفته بازی های ویدئویی انجام دهم. الان میتونم بازی کنم؟”

پدر شخصیت مرزی: “من مطمئن هستم که یک بازی ویدیویی کوچک که بعد از مدرسه انجام می شود نمی تواند خیلی آسیب برساند.”

فرزند : “متشکرم بابا، تو بهترینی.” پدر شخصیت مرزی: “مادرت کمی در محافظت زیاده روی میکند.”

در این مثال، پدر نه تنها قضاوت مادر در مورد «زمان بازی» را تحقیر می‌کند تا بر سر محبت فرزند  رقابت کند، بلکه تربیت مادر را نیز تضعیف می‌کند، زیرا فرزند  اکنون او را «محافظ بیش از حد» و در نتیجه غیرمنطقی می‌بیندجاسوس بی رحم: مردان مطلقه مبتلا به شخصیت مرزی اغلب نسبت به همسران سابق خود خشم دارند زیرا آنها را بی وفا می دانند. حتی اگر طلاق توسط مرد درخواست شود هم  ممکن است.این اتفاق بیفتد.  آن‌ها هنوز احساس می‌کنند که رها شده‌اند و از به اشتراک گذاشتن دارایی‌های زناشویی، از جمله فرزندان، خشمگین هستند. در حالی که این احساسات برای بسیاری از مردان پس از طلاق اتفاق می افتد ، پدران مبتلا به شخصیت مرزی می توانند به صورت نمایشی و تفرقه افکن ظاهر شوند. به عنوان مثال، چنین مردانی اغلب از فرزند  برای کسب اطلاعات در مورد مادر برای اهداف مختلف استفاده می کنند.

پدر بردرلاین : “پس تو و مامان شنبه شب چیکار کردین؟”

فرزند : “مادر بزرگ و پدربزرگ شنبه شب آمدند.”

پدر بردرلاین : “آیا آنها برای شام ماندند؟”

فرزند : “من را به ناهارخوری بردند.”

پدر بردرلاین : “با مامان؟”

فرزند : “مامان نیامد.”

پدر بردرلاین : “چرا نیامد؟”

فرزند : “او با دوستش بیرون رفت.”

پدر بردرلاین : “کسی که می شناسم؟”

فرزند : “نمی دانم.”

پدر بردرلاین : “یک مرد؟”

فرزند : “نمی دانم؟”

پدر بردرلاین : “آیا دوستش به خانه آمد؟”

فرزند : “بابا، من این سوالات را دوست ندارم.”

پدر بردرلاین : “اوه، پس شما و او راز ها را حفظ می کنید. خوب من هم رازهایی دارم که باید از شما پنهان کنم.»بار دیگر، اگر فرزند  از شرکت امتناع کند، تنبیه می شود.

بدهی وحشیانه:

فرزند یک پدر شخصیت مرزی دائماً به پدرش بدهکار است (از دیدگاه آسیب شناسی او)   دائماً این واقعیت را یادآوری می کند. هر زمان که پدر شخصیت مرزی توجه کافی نگیرد  مطرح می شود و برای ایجاد احساس گناه، خودخواهی یا ناسپاسی در فرزند  به خاطر تسلیم نشدن استفاده می شود.

پدر شخصیت مرزی: “پس چطور است که بعدازظهر شنبه یک فیلم ببینیم؟”

فرزند : “پدر، من برنامه هایی برای خرید با دوستانم دارم.”

پدر شخصیت مرزی: “تو ترجیح می دهی این کار را بکنی تا اینکه با پدرت باشی؟”

فرزند : “نه، اما من ابتدا با آنها برنامه ریزی کردم.”

پدر شخصیت مرزی: «بعد از تمام کارهایی که برای شما انجام دادم، آنقدر مهم نیستم که بتوانم یک بعد از ظهر را با هم سپری کنیم. ای کوچولوی ناسپاس.»

تهدید وحشیانه توسط پدر مرزی :

پدرهای  شخصیت مرزی اگر وقتی که می خواهند به خواسته خود نرسند اغلب دیگران را تهدید می کنند. تهدیدها اغلب شامل نوعی کنار گذاشتن یا از دست دادن  حمایت هستند. آنها اغلب از این تهدیدها برای فرزندان خود استفاده می کنند تا آنها را به تسلیم درآورند.

پدر بردرلاین : “پس از فارغ التحصیلی می خواهید برای شام کجا بروید؟”

فرزند : “من بعد از فارغ التحصیلی به یک جشن فارغ التحصیلی می روم.”

پدر بردرلاین : «نمی‌توانیم اول شام بخوریم؟»

فرزند : “مهمانی بلافاصله بعد از آن است.”

پدر بردرلاین : “پس حدس می‌زنم شما نیازی به رفتن من به مراسم ندارید، بنابراین من نمی‌خواهم.” آنها حتی ممکن است از تهدید نهایی یعنی رها شدن استفاده کنند: خودکشی. پدر شخصیت مرزی: “پسرم، چه برنامه ای برای روز شکرگزاری داری؟”

فرزند : “بابا، من امسال با مامان خواهم بود.”

پدر بردرلاین : «اوه. می بینم. و من باید چه کار کنم؟»

فرزند : “من سال گذشته روز شکرگزاری را با شما گذراندم.”

پدر بردرلاین : “من آن را به خاطر نمی آورم.”

فرزند : “خب همین طور بود.”

پدر بردرلاین : «بنابراین من در سرما بیرون هستم و چیزی برای زندگی ندارم. شاید من دیگر زنده نباشم.»این همچنین نشان دهنده این انتظار است که پسر مسئول بهزیستی پدر شخصیت مرزی است. قربانی بی رحمانه:نیاز به نشان دادن خود به عنوان یک قربانی یکی از علائم بارز اختلال شخصیت مرزی است. پدر شخصیت مرزی که طلاق گرفته یا جدا شده اغلب خود را به عنوان قربانی شده توسط مادر فرزند  به فرزندانشان نشان می دهند.

فرزند : “بابا، چرا بعد از مدرسه مرا دیر آوردی؟”

پدر بردرلاین : “در راه یک لاستیک پنچر شده بود تا شما را سوار کنم و باید منتظر AAA بودم.”

فرزند : “مامان هرگز دیر نکرد.”

پدر بردرلاین : «مامان شاسی بلند جدید را دریافت کرد. او فقط به اندازه کافی پول برای این آشغال استفاده شده برای من گذاشت.» حتی بدتر، اما غیرعادی نیست،

پدر شخصیت مرزی ممکن است حس قربانی بودن خود را به فرزند  القا کند.

پدر بردرلاین : “چگونه آن کبودی ها را روی بازوی خود گرفتید؟”

فرزند : “من با برادرم کشتی می گرفتم.”

پدر بردرلاین : “مادرت کجا بود در حالی که این اتفاق می افتاد؟”

فرزند : “او آنجا بود.”

پدر بردرلاین : “و او فقط ایستاده بود و تماشا می کرد؟”

فرزند : “او با تلفن حرف میزد.”

پدر بردرلاین : «بیچاره. بابا مطمئن خواهد شد که این اتفاق دیگر تکرار نخواهد شد.»

فرزند : “ما فقط داشتیم بازی می کردیم.”

پدر بردرلاین : “هر زمان که در نزد مادرتان احساس امنیت نمی کنید، فوراً با من تماس می گیرید.”

در این مثال، پدر شخصیت مرزی به فرزند  پیشنهاد می کند که مادر سهل انگار است و فرزند  قربانی این سهل انگاری است. علاوه بر این، پدر شخصیت مرزی خود را به عنوان قهرمان احساس ایمنی و امنیت فرزند  معرفی می کند. این به رابطه بین فرزند  و مادر آسیب می زند تا پیوند بین پدر شخصیت مرزی و فرزند  تقویت شود.

وارونگی پدر مرزی و باج گیری عاطفی:

یک موضوع مشترک در تمام تعاملات فوق، وارونگی والدین است. این زمانی اتفاق می افتد که والدین فرزند  را در موقعیت مراقبت از نیازهای والدین قرار می دهند. در بسیاری از موارد، این امر مستلزم این است که نیازهای پدر شخصیت مرزی را بر نیاز فرزند  برای داشتن یک رابطه صلح امیز با هر دو والدین ترجیح دهیم. وارونگی والدین زمانی که مستلزم انتخاب بین والدین از سوی فرزند  باشد، خشن می شود. برای افزودن بر خشونت، اغلب از باج گیری استفاده می شود تا فرزند  را مجبور به طرد والد دیگر کند. باج گیری می تواند به شکل تهدید به مجازات، کناره گیری یا دادن احساس گناه باشد. مثال بالا در مورد ماکارونی و پنیر نمونه‌ای از تنبیه است که به موجب آن پدر شخصیت مرزی تهدید می‌کند که دیگر برای فرزند  غذا نمی‌پزد زیرا او از پخت و پز پدر حمایت نمی‌کند. مثال بالا، که شامل شام شب عید می شود، نمونه ای از کناره گیری است، جایی که پدر شخصیت مرزی تهدید می کند که اگر نتواند بعد از آن شام را میزبانی کند، در جشن شکر گذاری شرکت نخواهد کرد. مثال مربوط به شام ​​شکرگزاری نمونه ای از باج گیری عاطفی است که از احساس گناه با تهدید به خودکشی استفاده می کند.

متأسفانه، وارونگی و باج‌گیری عاطفی والدین می‌تواند در فرزند ان بسیار کوچک وجود داشته باشد.

فرزند : “بابا، می توانم به مامان زنگ بزنم و به او شب بخیر بگویم؟”

پدر بردرلاین : “شما فردا با او صحبت خواهید کرد.”

فرزند : “اما می‌خواهم الان به او شب بخیر بگویم.”

پدر بردرلاین : “اگر به مادرت زنگ بزنی، زمانی برای داستان قبل از خواب وجود نخواهد داشت.”

فرزند : “من فقط می خواهم به او شب بخیر بگویم.”

پدر بردرلاین : “پس این داستان قبل از خواب شما خواهد بود.”

چگونه فرزند ان به والدین شخصیت مرزی پاسخ می دهند:

به نظر می رسد که پدر شخصیت مرزی متوجه نیست که این استراتژی تقریباً همیشه نتیجه معکوس می دهد. وارونگی و باج خواهی باعث می شود که فرزند  کمتر به پدر شخصیت مرزی پیوند بخورد، زیرا سوء استفاده عاطفی پیوند را تشدید نمی کند بلکه آن را ضعیف می کند. این  انگیزه پدر شخصیت مرزی را برای استفاده از این رفتارهای دستکاری افزایش می دهد و حتی به عنوان توجیهی برای انجام این کار تلقی می شود.والدین مبتلا به شخصیت مرزی اغلب معتقدند که هر چه رابطه آنها با فرزندانشان بیشتر وابسته باشد، بهتر است. متأسفانه فرزند تاوان جدا نشدن از والدین را در فضایی محبت آمیز و بردبار می پردازد. در نتیجه فرزند  ممکن است از عزت نفس پایین، اعتماد به نفس پایین و اشکال قابل توجهی از اختلال در روابط شخصی و حرفه ای رنج ببرد.

گرفتن پیغام خانگی:اگر شما یک والدین هستید و فکر می کنید که ممکن است پس از طلاق بیش از حد به فرزندتان وابسته شده باشید، به نفع همه است که از یک درمانگر واجد شرایط کمک خارجی دریافت کنید. فقط به این دلیل که ممکن است شما ضعیف پاسخ دهید به این معنی نیست که چیزها قابل اصلاح نیستند. بچه های شما ارزشش را دارنداز سوی دیگر، اگر رابطه‌ای با والدین دارید که آن را خفه‌کننده یا طاقت‌فرسا تجربه می‌کنید، ممکن است از کمک حرفه‌ای برای تسهیل انتقال سالم به رابطه والد/فرزند  بزرگسال به بزرگسال بهره‌مند شوید. و اگر در حال طلاق از همسر سابق خود هستید که ممکن است پدری مرزی باشد، ممکن است از درمان برای منسجم نگه داشتن واکنش ها و برنامه ریزی خود بهره مند شوید.اینها می تواند طلاق های سخت باشد.

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۶۰۱۵۵۹۱ تماس حاصل فرمایید.