نکاتی برای بهبود خواب در کودکان دارای اتیسم

استفاده از برنامه دیداری برای آموزش روتین های زمان خواب به کودکان دارای اوتیسم میتواند به کیفیت این امر کمک کند. برنامه دیداری به کودک کمک میکند که اضطراب کمتری تجربه کرده و انعطاف بیشتری از خود نشان دهد.
 از یک برنامه دیداری استفاده کنید که کودک بهتر متوجه آن میشود (چک لیست، تصاویر، وسایل و…).
 فعالیتهای برنامه را طوری محدود کنید که حداکثر ٣٠ دقیقه طول بکشد.
 فعالیت های سخت یا محرک را نزدیک به زمان شروع روتین انجام ندهید.
 فعالیت های لذتبخش یا آرامبخش را در آیتم های انتهایی روتین قرار دهید، مثلاً کتاب خواندن یا گوش دادن به موسیقی آرام. توجه داشته باشید که هر فعالیت میتواند برای بعضی کودکان آرام بخش باشد در حالی که برای عده ی دیگری از کودکان این طور نیست.
 برنامه را جایی قرار دهید که روتین غالباً در آن مکان انجام میشود.
 از یک کد استفاده کنید که کودک بداند باید چه موقع سراغ برنامه دیداری روتین خواب برود. مثلا بگویید “وقت خوابه، حالا باید چیکار کنیم؟” اگر کودک با توجه به سطحش نیاز به راهنمایی بیشتری دارد پشت او بایستید و او را در اجرای برنامه دیداری روتین خواب راهنمایی کنید. شاید لازم باشد دستورالعمل های کلامی را محدود کرده و از کدهای دیداری بیشتری استفاده کنید.
 کودک باید برنامه دیداری را دستکاری کند، به این معنی که جابجایی وسایل به عهده کودک است نه بزرگسال.
 از یک آیتم فقط برای نشان دادن یک فعالیت استفاده کنید، مثلاً فقط تصویر یک تخت خاص نشان دهنده ی زمان خواب باشد.
 کودک را برای اجرای درست برنامه تقویت کنید. بسته به کودک این تقویت میتواند بعد از هر مرحله و یا در انتهای برنامه ارائه شود.
اگر تحت شرایطی روتین شبانه باید برای یک یا چند شب تغییر کند، این تغییر را در برنامه دیداری هم اعمال کنید تا کودک از اتفاقاتی که قرار است بیفتد و ترتیب آنها آگاه باشد.

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۶۰۱۵۵۹۱ تماس حاصل فرمایید.