تاثیر خودشفقتی بر والدین کودکان اتیسم

تاثیر خودشفقتی بر والدین کودکان اتیسم

پژوهشگران دریافتند که مشکلات رفتاری کودکان دارای اوتیسم می تواند منجر به بروز اضطراب، افسردگی در والدین آنها گردد.

والدین دارای کودکان اوتیسم سطوح پایین تری از رضایت کلی زندگی را تجربه می کنند و در زمینه های موفقیت در زندگی، ارتباط با جامعه، دیگران و احساس امنیت نسبت به والدین دارای کودک سالم آسیب پذیری بیشتری دارند. مسئله دیگری که می تواند در بهزیستی روانی و بهداشت عمومی والدین دارای کودکان دارای اوتیسم تاثیر داشته باشد، مشکلات رفتاری کودکان دارای اوتیسم است. در تحقیقی دیگر پژوهشگران دریافتند که مشکلات رفتاری کودکان دارای اوتیسم مانند جیغ کشیدن، اصرار بر یکنواختی محیط و نیازمندی در مراقبت های بهداشت شخصی و تغذیه می تواند منجر به بروز اضطراب، افسسردگی و کیفیت زندگی پایین در والدین آن ها گردد( لاسی شین و همکاران ) در تحقیق دیگر لای و همکاران اضطراب و استرس والدین آسیایی دارای کودک اوتیسم را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که آنان سطوح بالایی از اضطراب و استرس را تجربه می کنند ولی از راهکارهای مقابله ای خاص مطابق با فرهنگ خود برخوردارند که در مراقبت از فرزندان شان جهت کنترل و کاهش اضطراب و استرس استفاده می کنند. در تحقیقی فرا تحلیل، هایز و واتسون به این نتیجه رسیدند که والدین دارای کودک اوتیسم نسبت به والدین دارای کودک معمول دیگر از جمله سندرم داون استرس بیشتری را تجربه می کنند و آسیب پذیری بیشتری را در زمینه سلامت روانی و جسمانی نسبت به جمعیت عمومی تجربه می کنند. عامل دیگر تاثیرگذار بر سلامت روان والدین دارای کودکان دارای اوتیسم، خود شفقتی است. شفقت به خود، مراقبت و دلسوزی نسبت به خود در زمان های دشوار است( بنت گلمن) خود شفقتی مربوط به ذهن آگاهی است و دارای سه مولفه مهربانی با خود در مقابل قضاوت کردن خود،اشتراک انسانی در مقابل انزوا و ذهن آگاهی در مقابل همانند سازی افراطی است. مولفه اول مستلزم گرمی و ملاطفت با خود به جای قضاوت سختگیرانه نسبت به خود است. مولفه دوم بر پذیرش مشکلات زندگی به عنوان بخشی از تجربه های مشترک انسان ها اشاره دارد، یعنی اینکه این مشکلات فقط برای افراد خاصی روی نمی دهد. مولفه سوم شامل آگاهی از افکار و احساسات دردناک به جای غرق شدن کامل در آن هاست. پژوهش ها نشان داده اند که میان خود شفقتی، بهداشت روان، افسردگی، اضطراب، استرس، خوش بینی، شادکامی و رضایت از زندگی رابطه ای معنادار وجود دارد( مک بس و گیوملی، هولیس والکر و کولوسیمو، نف و همکاران ) بنابراین، خودشفقی منبعی قوی برای مقابله با استرس و چالش های روبرو برای والدین دارای کودکان دارای اوتیسم است که می تواند باعث بالا رفتن رضایت از زندگی والدین دارای کودکان اوتیسم رابطه ای معنادار وجود دارد. هومان دریافت که میان خود شفقتی و بهزیستی روان شناختی در بزرگسالان رابطه است. همچنین زیستن و همکاران به این نتیجه رسیدند که ارتباط معناداری میان خود شفقتی و رضایت از زندگی وجود دارد. درپژوهشی دیگر هالو همکاران دریافتند که خودشفقتی در بهزیستی روانی و جسمی نقش مهمی دارد. از آن جایی که سلامت روان والدین به خصوص مادران برای پیشرفت و بهبودی کودکان دارای اوتیسم در طول مداخلات درمانی دارای اهمیت است، بنابراین باید راهکارهای درمانی لازم جهت کاهش اضطراب، استرس و افسردگی و افزایش سلامت روان آنها ارائه کرد. راهکارهای درمانی مختلفی از جمله شناخت درمانی، شناخت رفتار درمانی، خانواده درمانی و دارو درمانی را می توان جهت کاهش اضطراب، استرس و افسردگی والدین دارای اضطراب، استرس و افسردگی به کار برد. همچنین، درمان های موج سوم از جمله ذهن آگاهی و خود شفقتی نیز با توجه به همبستگی مثبت ذهن آگاهی و خودشفقتی با سلامت روان بر اساس پژوهش های انجام گرفته، می تواند به عنوان راهکار درمانی جهت کاهش اضطراب، استرس و افسردگی مورد قرار گیرد.

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۶۰۱۵۵۹۱ تماس حاصل فرمایید.