واکنش کودکان به شرایط استرس زا و بحران

واکنش کودکان به شرایط استرس زا و بحران ، کودکان به شرایط استرس زا واکنش های متفاوتی نشان می دهند. نوع واکنش و شدت آن از عوامل مختلفی همچون ویژگی های فردی و قدرت سازگاری کودک تاثیر می گیرد. این واکنش ها می توانند جسمی، هیجانی، شناختی و رفتاری باشند، مهمترین آنها عبارت اند از:

نشانه های جسمی در شرایط بحران برای همه آشناست. کودکان هم ممکن است در این شرایط دچار علایمی مثل: تپش قلب، تعریق، تنگی نفس، سردرد، دل درد و… شوند.

تغییر در خواب کودک از نشانه های مهمی است که ما را از تاثیر حادثه بر او آگاه می کند. این تغییرها به شکل بی خوابی، بیدار شدن های مکرر بین خواب و کابوس های شبانه است و باعث می شود کودکی که مستقل می خوابید، بخواهد کنار شما بخوابد.

تغییر در اشتها و تغییر در عادت های غذایی نشانه ای دیگر است. ممکن است به دنبال بحران، شاهد بی اشتهایی یا افزایش اشتها در کودک باشید.

کودکان در شرایط استرس احساس های مختلفی را تجربه می کنند؛ ناراحتی، غمگینی، خشم، عصبانیت، سردرگمی و اضطراب. کودک شما ممکن است نگرانی های بی دلیل داشته باشد یا از وقوع مجدد حادثه و هر چیزی که او را به یاد آن واقعه بیندازد، بترسد؛ مثلا بعد از تصادف، از دیدن ماشین ها در خیابان وحشت کند. احساس غم و اندوه نیز از جمله احساس های مهم بعد از مواجهه با وقایع استرس زای شدید است.

همیشه در بحران باید احتمال احساس گناه کودک را در نظر بگیریم و از توبیخ، سرزنش و گفتن جمله هایی که احساس گناه را در او تشدید کند، بپرهیزیم.

اشتغال ذهنی با واقعه، مقصر دانستن خود و دیگران، خودسرزنشگری، کاهش تمرکز و حواس پرتی، و اختلال در یادگیری و حافظه از جمله واکنش های شناختی است که کودک در این مواقع تجربه می کند. افت تحصیلی نسبت به قبل نیز زنگ خطر مهمی است که در شرایط بحران رخ می دهد و نباید به راحتی آن را به حساب سختی درس ها و مسایلی اینچنین گذاشت.

برگشت فرزندتان به رفتارهای ابتدایی تر کودکی ممکن است شما را متعجب و نگران کند؛ مثلا کودک پنج ساله شما ممکن است دوباره شروع به مکیدن انگشت خود کند یا کودکی که به راحتی صحبت می کرد، قادر نباشد کلمه ها را درست بیان کند. شب ادراری علامت دیگری از بازگشت تکاملی است و در کودکی رخ میدهد که به طور کامل کنترل ادرار را به دست آورده است.

ممکن است کودکان پس از بحران، دچار مشکل در تمرکز و علایم بیش فعالی و پرتحرکی شوند.

تحریک پذیری، پرخاشگری، لجبازی، قشقرق، بی قراری و گریه کردن برای کوچکترین مسایل نیز از نشانه های شایع رفتاری کودکان بعد از وقوع بحران است.

کناره گیری از جمع، گوشه گیری با بی میلی به بازی با بچه های دیگر، در مقایسه با قبل از حادثه، نیز از نشانه های قابل انتظار است.

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۶۰۱۵۵۹۱ تماس حاصل فرمایید.