پذیرش در روان شناسی که موجب حل بسیاری از مسائل و مشکلات می گردد.

پذیرش در روان شناسی: پذیرش مستلزم عبور از مراحل غم واندوه و رفع خودشیفتگی  است.

. پذیرش بسیاری از مشکلات را حل می کند،اما درک و دستیابی به آن دشوار است.

. پذیرش شامل مراحل غم واندوه است که نیاز به تجربه شدن دارد.

. پذیرش مستلزم کنار گذاشتن خیال پردازی ها درباره کسانی ست که فکر می‌کردیم همیشه خواهند بود.

من اخیرا دو گفتگو داشتم که نشان می‌دهد پذیرش چگونه می تواند پایه ای برای حل آشفتگی هایی باشد که مردم درگیرش هستند.

یکی از این گفتگو ها درباره خشم پسری بود که با اعتیاد دست و پنجه نرم میکرد، دیگری بر ترس مردی از بیماری چشمی تمرکز داشت که به تدریج داشت او را به کوری فرو می برد.

به عنوان یک روانپزشک اعتیاد، من با بسیاری از الکلی ها و معتادانی در ارتباط بودم که از طریق دوازده قدم بهبود یافته اند (دوازده قدم برنامه ای متشکل از مجموعه ای از اصول راهنماست که برای بهبودی از اعتیاد یا وسواس های رفتاری ودیگر مشکلات رفتاری به کار می رود).

مرحله اول، اعتراف به ناتوانی در برابر بیماری اعتیاد است.

مهم نیست که چگونه مصرف الکل یا مواد مخدر خود را اصلاح کرده اند، تنها زمانی که آنها واقعیت اینکه مغزشان در کنترل اثرات مخرب مصرف مواد است را پذیرفتند، تمایل به تغيير مسیر پرهیز از مصرف مواد و در نتیجه بازیابی سلامت جسمی و روانی وعاطفی پیدا کردند.

پذیرش واقعا چیست؟ و چگونه به دست می آید؟

انکار کامل اعتیاد یا نابینایی پیش رونده به طور کامل از پذیرش واقعیت جلوگیری می کند.

انکار جزئی نیز زما نی ست که شخص از نظر منطقی واقعیت را قبول می کند اما به لحاظ احساسی آن را نادیده می گیرد.

جائی که منطق و احساس فرایند جداگانه‌ ای هستند،پذیرش مسدود است.

انکار نسبی به ویژه در پاسخ به تروما رايج است.زمانیکه احساسات برای جلوگیری از غرق شدن کامل خاموش می شوند.

پذیرش اساسا یک چالش احساسی ست، ما می توانیم یک تصمیم منطقی برای پذیرش یک واقعیت ناخوشایند بگیریم.

البته که این تصمیم منطقی برای پذیرش احساس ما تغییری ایجاد نمی کند.

پذیرش کامل مستلزم بلوغ(رشد) برای پذیرا بودن همه واکنش های عاطفی ست و با آن ها یکی نمی شود.

(این به بهترین شکل در سطرهای زیر از شعر مهمان خانه مری الیور توضیح داده شده است).

اين انسان یک مهمان خانه است و هر روز صبح یک تازه وارد مانند افکار ناکارآمد،شرم، کینه و…واردش می شوند.با خنده آنها را دم در ملاقات کن وبه داخل دعوتشان کن.

مشکل کنار گذاشتن انکار، سیل اجتناب ناپذیر احساسات است که به ما هجوم می آورند و به دنبال آن تغییر هویت و شکافی ست که در ما ایجاد می شود  بیایید ابتدا به احساساتی نگاه کنیم که وقتی در را با انکار قفل شده باز می کنیم به ما خوش آمد می گویند.

الیزابت کوبلر راس و دیوید کسلر چهار مرحله از غم و اندوه را شناسایی کردند که گاهی به دنبال چانه زنی ،انکار، خشم وافسردگی و پذیرش می آید.

چانه زنی اساسا از بقایای انکار ناشی می شود.در طول این مرحله، مردم به خدا قول می‌دهند یا با شیطان چانه میزنند تا سرنوشت خود را تغییر دهند برای مثال، الکلی ها معمولا وقتی به پرهیز از الکل فکر می‌کنند، احساس تنش شدیدی می کنند و هر راهی را امتحان می کنند،از جمله فقط نوشیدن آبجو یا فقط بعد ازساعت ۵ بعدازظهر،تا مجبور به دیدن خود به عنوان یک فرد الکلی نشوند.وقتی چانه زنی نتیجه نمی دهد، عصبانیت از اعتیاد یا نابینایی خود را بالا میبرند این احساس بی ارزشی بازمانده ای از یک زخم نارسیستیک (غرور) است که در ادامه به آن نگاه می‌کنیم.

افسردگی زمانی به وجود می آید که خشم خود را از بین می‌برد  وناامیدی فرد را دربرمیگیرد. این همان نقطه ای ست که از دست دادن واقعی اتفاق میفتد.

تغییر هویت برای یک حرکت از افسردگی به پذیرش لازم است. شرح کامل از این مراحل غم واندوه هنگام نابینایی در ویدئویی در یوتیوب پیت گاستین “من برای زندگیم چانه زنی می کردم ” آمده است.

اگر انکار اولین مانعی باشد که سر راه پذیرش قرار میگیرد خودشیفتگی (غرور) آخرین مانع است.

گویی همه ما از اینکه در کنترل هستیم افتخار می کنیم. توانایی مدیریت زندگی بخشی از هویت اصلی ما می شود.آن هنگام که توانایی ما در کنترل اعتیاد یا کنترل یک عضو معتاد خانواده  یا حتی توانایی عادی برای مدیریت جهان با استفاده ازبینایی قرار می‌گیرد،ضربه بزرگی به غرور ما وارد می شود،احساساتمان افت می‌کند.

ما دیگر نمی‌توانیم کاري را انجام دهیم که دیگران قادر به انجام آن هستند.وقتی دیگر نتوانیم با دوستانمان بنوشیم، وقتی نتوانیم از فرزندانمان مراقبت کنیم یا هر یک از کارهای معمولی که نیاز به دیدن دارد انجام دهیم، چه کسی هستیم؟

تا جائی که نیازهای مغرورانه ما ایجاب می کند که کاملا به اندازه سایرین توانایی داشته باشیم هرگز به پذیرش نخواهیم رسید.

مرحله‌ خشم تا حدی با احساس اینکه ما به اندازه کافی مهم و خاص هستیم تحریک می‌شود و راهش بخشیدن خود برای این بی عدالتی ست.

پذیرش مستلزم آن است که خودمان را درست اندازه بگیریم که این بر عکس نگرش خودشیفتگی ماست.

آگاهی(هشیاری) برای يک معتاد به معنای رشد فراتر از نیاز به پایه گذاری هویت خود بر توانایی نوشیدن یا استفاده از مواد مخدر مانند بسیاری دیگر از پذیرش است.

آرامش در هنگام برخورد با یکی از اعضای خانواده معتاد بستگی به این دارد که از غرور دورشویم که بتوانیم نحوه عملکرد ذهن شخص دیگر را تغییر دهیم.

پذیرش _پذیرفته شدن،داشتن یک زندگی معنادار بدون بینایی، مستلزم ایجاد سطح جدیدی از صبر برای زندگی موفق در پارامترهای محدودتر است.

پذیرش یعنی زندگی در واقعیتی که واقعا هستیم نه در رویاهایی که فکر می‌کردیم چه کسی باشیم.باز کردن دریچه‌ ای برای تمام احساساتمان است و به سادگی ادامه دادن زندگیمان،با قدردانی که زنده بودن سزاوار آن است.صحبت راجع به پذيرش بسیار ساده تر از انجام آن است،اما ارزش تلاش را دارد.

نویسنده: سرکار خانم میترا قنائیان

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۸۰۱۵۹۷۸ تماس حاصل فرمایید.