چگونه بر ناامیدی غلبه کنیم؟ (پارت دوم)
ناامیدی از خود بپرسید که آیا قبلاً احساس ناامیدی کرده اید؟ آیا اوضاع تغییر کرد؟ ناامیدی: من فکر می کنم همه ما گاهی اوقات احساس ناامیدی داریم. از هم جدا می‌شوید، شغل خود را از دست می‌دهید، از دوستی ناامید می‌شوید، یا کسی که دوستش دارید می‌میرد – این وقایع باعث ایجاد ناامیدی در بسیاری […]
ناامیدی
از خود بپرسید که آیا قبلاً احساس ناامیدی کرده اید؟ آیا اوضاع تغییر کرد؟
ناامیدی: من فکر می کنم همه ما گاهی اوقات احساس ناامیدی داریم. از هم جدا می‌شوید، شغل خود را از دست می‌دهید، از دوستی ناامید می‌شوید، یا کسی که دوستش دارید می‌میرد – این وقایع باعث ایجاد ناامیدی در بسیاری از ما می‌شود. می دانم که بارها در زندگی ام احساس ناامیدی داشته ام. و هر بار بالاخره متوجه شدم که این احساسات تغییر خواهند کرد. در واقع، هر احساسی که داریم موقتی است – حتی اگر دائمی به نظر برسد. اگر احساس ناامیدی گذشته شما تغییر کرده است، ممکن است از خود بپرسید که آیا ممکن است احساسات فعلی شما تغییر کند؟
چرا فکر می کنید همه چیز ناامید کننده است؟
دلایل خود را بنویسید و سپس آنها را بررسی کنید. به عنوان مثال، بیایید تصور کنیم که بعد از جدایی احساس ناامیدی می کنید – فکر می کنید “من دیگر هرگز خوشحال نخواهم شد.” این احساسات پس از جدایی غیرعادی نیستند. اما آیا واقعا مطمئن هستید که دیگر هرگز خوشحال نخواهید شد؟ دلیل اینکه دیگر هرگز احساس بهتری نخواهید داشت چیست؟ شاید شما فکر کنید، “من اکنون احساس بدبختی می کنم، نمی توانم احساس بهتری را تصور کنم.” این همان چیزی است که “استدلال عاطفی” نامیده می شود –
شما پیش بینی های خود را در مورد خلق و خوی آینده خود بر اساس احساسی که در حال حاضر دارید استوار می کنید. آیا این منطقی است؟ یا ممکن است فکر کنید که نمی توانید تصور کنید که با این شخص خوشحال باشید. اما آیا قبل از ملاقات با آنها احساس خوشبختی داشتید؟ سعی کنید باورهای منفی خود را در مورد خلق و خوی آینده خود به چالش بکشید. ما اغلب پیش بینی کننده ضعیفی از احساسات آینده خود هستیم.
تمرینی را در زمینه آگاهی ذهنی امتحان کنید.
خواهید دید که نمی توانید نسبت به لحظه حال ناامید باشید – و هر زمان که بخواهید می توانید به لحظه حال بازگردید. ناامیدی همیشه مربوط به آینده است. ذهن آگاهی مربوط به لحظه حال است. شما می توانید هر تعداد تمرین تمرکز حواس را امتحان کنید، مانند آگاهی ذهنی از نفس خود یا توجه به مناظر و صداهای اطرافتان. یا پوست پرتقال را بکنید و خود را در عطر غوطه ور کنید. یا گوش دادن آگاهانه به موسیقی آرامش بخش. بازگرداندن خود به آگاهی بدون قضاوت از لحظه حال می تواند شما را برای آن لحظه از ظلم ناامیدی رها کند.
در برابر ناامیدی خود عمل کنید.
باورها و خلق و خوی ما اغلب به پیشگویی های خودشکوفایی تبدیل می شوند. اگر احساس ناامیدی کنم، خود را منزوی می‌کنم، منفعل می‌مانم و نشخوار فکری می‌کنم. اما عمل کردن برعکس آن چیزی که احساس می کنید اغلب راه خوبی برای شکستن زنجیرهای ناامیدی است. اگر احساس ناامیدی نمی کردید، چه اقداماتی انجام می دادید؟ شاید ورزش کنید، با یک دوست تماس بگیرید، کار جدیدی را انجام دهید، با کسی برنامه ریزی کنید، پیاده روی کنید. «انگار رفتار کردن» اغلب اولین قدم به سوی آینده ای امیدوارتر است.
درک کنید که هیچ شخص یا تجربه خاصی برای خوشبختی شما لازم نیست.
گاهی اوقات ما احساس ناامیدی می کنیم زیرا دید تونلی پیدا می کنیم. ما روی یک شخص، یک تجربه، یک هدف که فکر می کنیم ضروری است تمرکز می کنیم. به عنوان مثال، شما از طریق جدایی می روید و فکر می کنید که این شخص برای خوشبختی شما ضروری است – حتی اگر قبل از ملاقات با او تجربیاتی از شادی داشته باشید. یا فکر می کنید به دلیل از دست دادن شغل خود ناامید هستید – حتی اگر آن شغل نمی تواند برای خوشبختی ضروری باشد زیرا هیچ کس دیگری آن شغل را نداشت و آنها احساس ناامیدی نمی کردند. این تمرکز بیش از حد و انعطاف ناپذیری می تواند باعث افسردگی شود. تمام دلایل ضروری نبودن این یک هدف را فهرست کنید و سپس به سراغ اهداف دیگری بروید که در دسترس شما هستند.
به خاطر داشته باشید که غلبه بر افسردگی و ناامیدی زمان می برد. این مانند ایجاد یک مهارت جدید، یک روش جدید برای تفکر و رفتار است.
لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۶۰۱۵۵۹۱ تماس حاصل فرمایید.
