سندرم پای بی قرار و سلامت روان: بررسی ارتباط بین بی خوابی، سندرم پای بی قرار و عمل خودکشی

سندرم پای بی قرار و سلامت روان

سندرم پای بی قرار و سلامت روان: تجزیه و تحلیل های ژنتیکی اخیر یک رابطه علّی جدید را آشکار کرده است.

داشتن مقدار کافی خواب روزانه برای سلامت عاطفی و جسمی ما حیاتی است.

سندرم پای بیقرار با افزایش خطر افسردگی، افزایش خطر خودکشی و خودآزاری و افزایش مرگ و میر مرتبط است.

بی خوابی اغلب به دلیل سندرم پای بی قرار است. هر دو ممکن است عوامل خطر قابل تغییر برای اختلالات خلقی و رفتار خودکشی باشند.

تحقیقات ارتباط قوی بین علائم بی خوابی و افسردگی و اثر بالقوه علت بی خوابی بر رفتار خودکشی نشان داد.

تحقیقات نشان می دهد که خواب مقدم بر تکامل مغزهای پیچیده بوده است. خواب باید برای همه حیوانات بسیار مهم باشد زیرا توقف هوشیاری، دور شدن از دنیای بیرون، کاهش ورودی سیستم های حسی و به خطر افتادن مرگ توسط شکارچیان را توجیه می کند. داشتن مقدار کافی خواب روزانه برای سلامت عاطفی و جسمی ما حیاتی است. مشکلات منظم در به خواب رفتن یا ماندن در خواب را بی خوابی می گویند. مطالعات دوقلو نشان داده است که بی خوابی ارثی است. مطالعات ژنتیکی بیش از ۲۰۰ جهش ژنتیکی خاص را شناسایی کرده است که ممکن است زمینه ساز بی خوابی باشد. بنابراین، جای تعجب نیست که بی خوابی تا این حد رایج است.

بی خوابی، سندرم پای بی قرار و رفتار خودکشی

بسیاری از مطالعات نشان داده اند که بی خوابی با افزایش خطر ابتلا به اختلالات افسردگی اساسی، از جمله اختلال دوقطبی مرتبط است. متأسفانه، بی خوابی با افزایش خطر افکار خودکشی، اقدام به خودکشی و مرگ های خودکشی نیز همراه است. در حال حاضر، مشخص نیست که آیا این همبستگی بین بی خوابی و خودکشی نشان دهنده یک رابطه علی واقعی است یا خیر.

سندرم پای بیقرار عمدتاً با بی قراری پا در شب مشخص می شود که تنها با حرکت می تواند برطرف شود. علائم اغلب خواب را مختل می کند. سندرم پای بیقرار با افزایش خطر افسردگی، افزایش خطر خودکشی و آسیب رساندن به خود و افزایش مرگ و میر مرتبط است. مطالعات دوقلو نشان می دهد که سندرم پای بیقرار نیز ارثی است. مطالعات ژنتیکی حدود ۲۰ جهش ژنتیکی خاص را شناسایی کرده اند که با سندرم پای بی قرار مرتبط هستند.

بی خوابی اغلب به دلیل سندرم پای بی قرار است. هر دو ممکن است عوامل خطر قابل تغییر برای اختلالات خلقی و رفتار خودکشی باشند. مطالعات قبلی گزارش داده‌اند که افراد مبتلا به سندرم پای بی‌قرار در مقایسه با افرادی که سندرم پای بی‌قرار ندارند، در معرض خطر بیشتری برای خودکشی یا آسیب رساندن به خود هستند. یک مطالعه اخیر برای اولین بار ارزیابی کرد که آیا بی خوابی و سندرم پای بی قرار با رفتار خودکشی رابطه علّی دارند یا خیر.

خودکشی عوامل خطر متعددی دارد، از جمله سابقه خانوادگی خودکشی، ناملایمات دوران کودکی، سوء مصرف الکل، اختلالات روانپزشکی و مشکلات خواب. مطالعات دوقلو تخمین می زند که رفتار خودکشی نیز ارثی است. مرد بودن نیز یک عامل خطر کلیدی است. به عنوان مثال، مردان، به ویژه قفقازی های مسن، تقریباً هفت برابر بیشتر از زنان در معرض خودکشی با سلاح گرم هستند.

پیش از این، اکثر مطالعاتی که رابطه بین افسردگی، افکار خودکشی، بی خوابی و سندرم پای بی قرار را بررسی می کردند، مطالعات مشاهده ای بوده اند که نتایج آن برای تعیین یک رابطه علّی ناکافی است. روش های تجزیه و تحلیل ژنتیکی اخیر اکنون قادر به بررسی رابطه علی بین این اختلالات هستند.

بینش های تحقیقاتی جدید شگفت انگیز

یک مطالعه اخیر برای اولین بار ارزیابی کرد که آیا بی خوابی و سندرم پای بی قرار با رفتار خودکشی رابطه علّی دارند یا خیر. نویسندگان ارتباط قوی بین علائم بی خوابی و افسردگی را تایید کردند و برای اولین بار، یک اثر بالقوه مستقل و علت بی خوابی را بر رفتار خودکشی نشان دادند. دلایل مختلفی برای این ارتباط وجود دارد. به عنوان مثال، بی خوابی ممکن است باعث اختلال عملکرد و تکه تکه شدن خواب REM شود که تصور می شود زمینه ساز افسردگی باشد. متناوبا، حالت بیش از حد برانگیختگی همراه با بی خوابی ممکن است باعث تحریک، تحریک پذیری و هوشیاری بیش از حد شود که منجر به افکار خودکشی شود.

نتایج این مطالعه افراد را به شدت تشویق می کند تا بی خوابی را به طور تهاجمی مدیریت کنند تا از بروز رفتارهای خودکشی جلوگیری کنند. علاوه بر این، اگرچه سندرم پای بیقرار اغلب با بی خوابی همراه است، اما نتایج مطالعه حاضر نشان نداد که ارتباط علّی آن با افزایش بروز خودکشی دارد. این خبر خوبی برای کسانی است که از این وضعیت ناخوشایند رنج می برند.

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۶۰۱۵۵۹۱ تماس حاصل فرمایید.