تربیت های هلکوپتری به احساس خودکنترلی بچه ها آسیب می زنند.

تربیت‌های هلیکوپتری

والدین هلیکوپتری به احساس خودکنترلی بچه‌ها آسیب می‌زنند.

بسیاری از والدین نسبت به امنیت کودکانشان حساس هستند و مشتاق‌اند تا به آن‌ها کمک کنند تا همیشه موفق باشند. برخی دیگر ترجیح می‌دهند طبق نرم جامعه رفتار کنند و همه جنبه‌های رشدی کودکشان را ردگیری کنند. ارتباط بسیار قدرتمند با والدین ممکن است به بچه‌ها کمک کند تا دریابند دوست‌داشتنی بوده و از سمت والدینشان حمایت می‌شوند. بااین‌همه والدینی که بسیار حمایتگرند و یا به عبارتی والدین هلیکوپتری به فرزندانشان آسیب می‌زنند.

عبارت والدین هلیکوپتری به این معنا دلالت دارد که این افراد دوست دارند به‌صورت مداوم اطراف فرزندانشان بچرخند. والدین هلیکوپتری تمامی لحظات فرزندانشان را برنامه‌ریزی می‌کنند و یا حتی در بزرگ‌سالی فرم استخدام‌های فرزندانشان را پر می‌کنند. این رفتار ممکن است به قدرت تصمیم‌گیری بچه‌ها آسیب بزند.

در پژوهشی که به‌تازگی انجام شد، محققان مشاهده کردند والدینی که بیش کنترلی روی فرزندان دارند (خصوصاً وقتی ۲ فرزند دارند) باعث می‌شوند بچه‌ها در خودکنترلی و تکالیف تنظیم هیجانی مثل آرام کردن خود به مشکل بخورند.

خطرات فرزندپروری هلیکوپتری

۴۲۲ کودک در یک پژوهش به همراه والدینشان حضور پیدا کردند. بار اول این کودکان ۲ ساله بودند و در سن ۵ و ۱۰ سالگی پیگیری مجدد شدند. میزان دختر و پسرها تقریباً باهم برابر بود (۵۲% دختر و ۴۸% پسر).

پژوهشگران والدین و فرزندانشان را در آزمایشگاه مشاهده کردند. به آن‌ها تعدادی اسباب‌بازی در آزمایشگاه و تعدادی دستورالعمل برای بازی در منزل داده شد.

زمانی والدین را در گروه هلیکوپتری طبقه‌بندی می‌کردند که:

• بیش‌ازحد از دستورات خشک استفاده می‌کردند.
• به‌صورت فیزیکی محیطی ساختاربندی شده ایجاد می‌کردند.
• به فرزندانشان برای استفاده از یک اسباب‌بازی دستورالعمل دقیق می‌دادند.

از معلمان این بچه‌ها در سنین ۵ و ۱۰ گزارش گرفته شد و علاوه بر این یک فرم خود گزارش دهی به بچه‌ها در سن ۱۰ سالگی داده شد.

در مقایسه با بچه‌هایی که کمتر تحت کنترل والدینشان بودند، بچه‌هایی که والدین هلیکوپتری داشتند:

• در سن ۵ سالگی بیشتر با مشکل کنترل تکانه و تنظیم هیجان مواجه بودند.
• در سن ۱۰ سالگی مشکلات هیجانی و اجتماعی بیشتری گزارش کردند.
• به گفته معلمانشان ازنظر درسی فعال نبودند و مهارت‌های اجتماعی ضعیفی داشتند.

به گفته محققان وقتی والدین بیش‌ازحد از فرزندانشان مراقبت می‌کنند، به آن‌ها اجازه یادگیری مهارت‌های لازم را نمی‌دهند. اگر والدین هر بار قبل از اینکه کودکان مرتکب اشتباه شوند، جلوی آن‌ها را بگیرند، کودکان یاد نمی‌گیرند چگونه باید هیجانات خود را کنترل کنند. بچه‌هایی که همواره دیگران برایشان حل مسئله کرده‌اند قادر به تمرکز روی مشکلات و حل کردن آن‌ها توسط خودشان نیستند. نداشتن این مهارت‌ها در بهزیستی کودکان تأثیر بسزایی دارد.

درمان‌های زیادی وجود دارد که به این والدین برای اصلاح کمک کند. درمانگر ماهر باید بعد از سنجش رفتار والدین و کودک توسط تکنیک‌های مختلف، باید اطلاعات والدین را در مورد نوع فرزندپروری شان و ایرادات وارد به آن بالابرده و برای اصلاح آن روش درمانی مناسب را پیشنهاد کند.

بازی‌درمانی یکی از رویکردهای مناسب برای اصلاح مشکلات فرزندپروری است. والدین با ورود به بازی‌درمانی (رویکرد بازی‌درمانی را نوع مشکل و شدت آن تعیین می‌کند. عموماً در مورد والدین هلیکوپتری، رویکرد تراپلی یکی از رویکردهای مفید است) از سطح رشدی فرزندشان آگاه شده و با انجام تمرین‌های لازم با آن هماهنگ می‌شوند.

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۶۰۱۵۵۹۱ تماس حاصل فرمایید.