شناخت رفتار خودکشی گرایانه و خودزنی در نوجوانان با هیجانات شدید ( بخش اول)

رفتارهای خودزنی و خودکشی گرایانه

این فصل به شما مربوط است اگر فزنداتان از خود رفتارهای زیر را به نمایش می گذارد: رفتارهای خودکشی گرایانه، تلاش برای خودکشی، خودزنی ( بریدن،سوزاندن، مصرف بیش از حد دارو و از این قبیل).

یکی از مشکل ترین، اندوهناک ترین و دردناک ترین تجربیاتی که شما به عنوان والدین می توانید با آن مواجه شوید این است که فرزندی داشته باشید که آرزو می کند زنده نماند، یا برای خودکشی تلاش می کند یا به هر نوع خودزنی دست می زند. اگر شما در چنین موقعیتی قرار دارید، کاملا قابل درک هستید و از این رفتارها گیج شده و ترسیده اید که چگونه فرزندتان این چنین رفتار می کند، می پرسید که آیا ممکن است این رفتارها « توجه طلبانه » باشند، درحالی که از این می ترسید که فرزندتان واقعا دست به خودکشی بزند. اگر فرزندتان با شما درباره این مطلب صحبت می کند که دوست دارد بمیرد یا خودزنی کند، ممکن است که شما روش فرزندپروری خود را تغییر دهید، اغلب تصمیم گیری ها و انتخاب های شما براساس این ترس است که اگر شما کار اشتباهی انجام دهید، ممکن است با این تصمیم خود باعث شوید که فرزندتان به خودش آسیب برساند. در این فصل درباره روش هایی بحث می کنیم که از طریق آن ها شما می توانید به طور موثر برای یک نوجوان یا جوانی که تصمیم دارد به خودش آسیب برساند نقش فرزند پروری را ایفا کنید. این موضوع برای شما دشوار و گاهی اوقات حل نشدنی است زیرا درواقع خطرناک و ترسناک است. می خواهیم راه هایی را برای شما مهیا کنیم تا پاسخ های لازم به رفتارهای خودزنی و خودکشی گرایانه را راهبردی کنید.

شناخت رفتار خودکشی گرایانه و خودزنی

یک تفاوت بالینی بین رفتارهای خودکشی گرایانه، تمایل به مردن و رفتارهای خودزنی بدون منجر شدن به خودکشی ( از قبیل سوزاندن، بریدن، مصرف بیش از حد دارو و دیگر رفتارهایی که به بدن آسیب می رسانند بدون این که فرد تمایل به مردن داشته باشد) وجود دارد. همه خودزنی هایی که در آن تمایل به خودکشی وجود دارد یا نه، جدی و خطرناک بوده و بالاترین اولویت برای اقدام های بالینی و پاسخ از سمت والدین را دارد. نوجوانانی که خودزنی می کنند احتمال بیشتری دارد که دست به خودکشی بزنند( هاوتون و هریس ۲۰۰۷). فرزندانی که تمایل به خودکشی ندارند ممکن است سهوا این کار را انجام بدهند یا به طور تصادفی یا تکانه ای موجب آسیبی شوند که از حدی که فکرش را می کرده اند بیشتر باشد.

تمایز قائل شدن بین تمایل به انجام یک رفتار و پیامدهای آن رفتار موضوع مهمی است. نوجوان به طور عمومی به منظور کاهش آلام هیجانی یا خودزنی میکنند یا ابراز تمایل به خودکشی می کنند زیرا کارهای دیگر سبب جلب توجه نمی شود. اگرچه، حتی ممکن است نیت اولیه ی نوجوان از انجام این رفتار تسکین آلام هیجانی باشد اما او به ناچار برای این رفتار توجه بیشتری را به خود جلب می کند زیرا والدینش مراقبت از او را افزایش می دهند و تلاش می کنند که او را از خطرها دور نگه دارند. خیلی وقت ها ممکن است که نوجوان یاد بگیرد که این نوع رفتار کردن برای گرفتن چیزی که او می خواهد واقعا بکار می آید و ممکن است او از این نوع رفتار برای دستیابی به نیازهایش استفاده کند با این که نیت اولیه ی او این گونه نبوده است. اگرچه ممکن است وقتی که فکر می کنید فرزندتان برای به دست آوردن نیازهایش از این رفتارها استفاده می کند تا حد زیادی ناراحت شوید. اما این مطلب به شما کمک می کند تا کمتر به صورت هیجانی و بیشتر به صورت موثر پاسخ بدهید زیرا می توانید تصور کنید که نیت اولیه از این رفتار مدیریت درد و محنت او بوده است.

شناخت رفتارها و تفکرات خودکشی گرایانه

نوجوان ممکن است براساس یک رویداد منفی که در زندگی شان اتفاق می افتد ناامید یا افسرده بشوند یا ممکن است این احساسات او به وقایع محرک خاصی ارتباط نداشته باشند. بعضی از نوجوانان احساس می کنند که یک ابر سیاه، روی سرشان پرواز می کند و تمام لذت های زندگی شان را از آن ها گرفته است. نوجوانانی که برای تغییر احساس ناامیدی ممکن است به مرگ به عنوان راهی برای رهایی از این بدبختی ها فکر کنند. نوجوانان می خواهند درد نومیدی که احساس می کنند را پایان دهند و ممکن است که خودکشی را تنها راه حل ببیند.

شناخت رفتارهای خودزنی

خودزنی شامل هر رفتاری است که به صورت هیجانی یا عمدی انجام شده باشد و سبب آسیب فیزیکی درونی یا بیرونی شود. در اینجا برخی از دلایلی که یک نوجوان ممکن است خودزنی کند آورده شده اند:

• تعدیل کردن هیجانات؛ یک تلاش برای مدیریت درد و اندوهی که او در یک لحظه تجربه می کند.
• برای مجازات خودش.
• برای تجربه احساسی به غیر از کرختی و بی حوصلگی.
• برای کاهش انزوا و افزایش حس همبستگی با یک گروه دوستی خاص.

برخی از رفتارهای خودزنی ( از قبیل بریدن) سبب ترشح اندروفین می شود که سبب ایجاد لذت به عنوان یک مسکن برای درد و اندوه تجربه شده توسط نوجوان است. این رفتارها ادامه پیدا می کند زیرا آن ها آلام هیجانی خود را سریعا آزاد می کنند. دیدن این که چرا این رفتار بارها و بارها توسط یک نوجوان انجام شود آسان است زیرا آلام هیجانی بر او غلبه کرده است.

بسیاری از نوجوانان در اندام هایی خودزنی می کنند که دیگران نمی توانند آن را مشاهده کنند، از قبیل شکم، پاها و پشت و ناحیه هایی که پنهان باشد. اگر شما اعتقاد دارید که فرزندتان برای جلب توجه خودزنی می کند، رازداری از رفتار ممکن است به شما کمک کند تا بپذیرید که نیت او با چیزی که شما در ابتدا فکر می کردید متفاوت است.

احساس تسکینی که نوجوان بعد از خودزنی احساس می کند، می تواند فوری و لحظه ای باشد. بعد از این که نوجوان درگیر این رفتار می شود و شدت اندوهش را کاهش می دهد، ممکن است بعد از آن در خودش احساس شرمندگی یا ناامیدی کند. بعضی از نوجوانان در مورد افرادی که از آن ها مراقبت و پرستاری می کنند، به ویژه آن هایی که دائما داد و فریاد کرده یا آشفته عمل کرده، احساس نگرانی می کنند.

یکی از اهداف درمان این است که به فرزندتان کمک کنید تا آگاهی خود را در مورد پیامدهای منفی رفتار پیشین که درگیر آن شده را گسترش دهد زیرا او می تواند خودزنی را انتخاب نکند و بنابراین کمتر احساس شرمندگی و ناامیدی کند. اگر فرزندتان تحت درمان باشد، می تواند رفتارهای دیگری که می توانند اندوهش را تسلی دهند را نیز بیاموزد، اگرچه همیشه موثر و دارای اثر یکسان نیستند. او می تواند یاد بگیرد که استفاده از رفتارهای سالم تر پیامدهای منفی آنی و طولانی مدت را کاهش می دهد و به او کمک می کند تا در مورد خودش احساس بهتری داشته باشد.

بریده ای از کتاب فرزند پروری برای نوجوانان با هیجانات شدید

نویسنگان: پت هاروی _ بریت اچ راتبون 

مترجمان: دکتر فرهاد چنگیزی / مژگان عطار _ دکتر اسما عاقبتی

انتشارات: پرنده

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۶۰۱۵۵۹۱ تماس حاصل فرمایید.