روان شناس در مقابل درمانگر در مقابل مشاور : تفاوت ها چیست؟

روان شناس درمانگر مشاور

روان شناس درمانگر مشاور: بدانید کدام متخصص سلامت روان برای شما مناسب است.

روان شناسان، درمانگران و مشاوران آموزش ها و رویکردهای متفاوتی دارند.

آموزش روان شناس ممکن است عمیق تر به علم، نظریه و عمل روان شناسی بپردازد.

مشاوره کوتاه‌مدت‌تر و هدف‌گرا است و به چالش‌های مشخص و خاص زندگی می‌پردازد.

مربیان تمایلی به درمان اختلالات سلامت روان ندارند.

پیدا کردن یک درمانگر می تواند دشوار باشد – چه رسد به تجزیه برچسب های مختلف، از درمانگر و مشاور گرفته تا روان شناس، روانپزشک، مددکار اجتماعی و مربی.

هر نوع پزشک بالینی شکل متفاوتی از آموزش را پشت سر می گذارد و هر کدام تمرکز و رویکرد متفاوتی برای کمک به مراجعان خود دارند. درک چند تفاوت کلیدی می تواند به شما کمک کند تعیین کنید کدام متخصص سلامت روان برای شما یا عزیزتان مناسب است.

اما قبل از غواصی، لازم به ذکر است که اگرچه یادگیری در مورد این تمایزات می تواند به تصمیم شما کمک کند، اما نیازی نیست که تحت تأثیر اطلاعات قرار بگیرید یا در علف های هرز غرق شوید. آنچه بیشتر اهمیت دارد تعهد به تغییر و ارتباطی است که با یک درمانگر برقرار می کنید. مهم است که فردی را پیدا کنید که با او احساس راحتی کنید و بتوانید با او رابطه کاری ایجاد کنید و این مسئله ای است که درمان را شفابخش و متحول می کند.

تفاوت بین روان شناسان، درمانگران و مشاوران

روان شناسان، درمانگران و مشاوران ممکن است آموزش ها و رویکردهای متفاوتی داشته باشند، اما همه آنها سلامت روانی، عاطفی و رفتاری را درمان می کنند. همه آنها مدرک پیشرفته، ساعت های آموزشی و مجوز دریافت کرده اند.

روان شناسان

یک روان شناس دارای مدرک دکترا است، مانند دکترا در فلسفه، دکترا، یا دکترای روانشناسی، روانشناسی. آموزش روان شناس ممکن است عمیق تر به علم، تئوری و عمل روان شناسی و رفتار انسانی بپردازد. آنها ممکن است احتمال بیشتری برای درمان بیماری های روانی شدید مانند روان پریشی یا اختلالات شخصیتی داشته باشند. آنها می توانند تست های روان شناختی و عصب روانی انجام دهند. خارج از یک زمینه بالینی، یک روان شناس ممکن است یک محقق در یک محیط دانشگاهی یا سازمانی نیز باشد.

طبق تعریف انجمن روان شناسی آمریکا، روان شناس «فردی است که به طور حرفه ای در یک یا چند شاخه یا زیرشاخه روان شناسی آموزش دیده است. آموزش در دانشگاه یا مدرسه روانشناسی حرفه ای به دست می آید که منجر به اخذ مدرک دکترا در فلسفه (PhD)، روانشناسی (PsyD) یا آموزش (EdD) می شود.

درمانگران

درمانگر یک اصطلاح کلی برای بالینی است که نگرانی های مربوط به سلامت روان را درمان می کند. اغلب به عنوان برچسبی برای هر یک از این سه دسته به کار می رود و به صورت محاوره ای استفاده می شود. به عنوان مثال، درمانگران اغلب دارای مدرک کارشناسی ارشد هستند، اما یک روان شناس با مدرک دکترا نیز ممکن است درمانگر نامیده شود.

مدارک متداول برای یک درمانگر سطح کارشناسی ارشد شامل یک مددکار اجتماعی بالینی دارای مجوز، LCSW، و یک درمانگر ازدواج و خانواده دارای مجوز، LMFT است. آموزش یک درمانگر سطح کارشناسی ارشد ممکن است در درجه اول بر درمان متمرکز باشد، اما آنها نظریه، توسعه، جامعه و سیاست را نیز پوشش می دهند.

طبق گفته انجمن ملی مددکاران اجتماعی، مددکاری اجتماعی بالینی “یک حوزه تمرین تخصصی مددکاری اجتماعی است که بر ارزیابی، تشخیص، درمان و پیشگیری از بیماری‌های روانی، عاطفی و سایر اختلالات رفتاری تمرکز دارد.”

مشاوران

مشاوره کوتاه‌مدت‌تر، هدف‌گرا است و به چالش‌های مشخص و خاص زندگی می‌پردازد. در مقابل، درمان طولانی‌مدت، اکتشافی‌تر و جامع‌تر است و بیماری‌های روانی را درمان می‌کند.

مشاوران اغلب در زمینه خاصی مانند ازدواج، اعتیاد، غم و اندوه یا سوء استفاده تخصص دارند. به عنوان مثال، مشاوره مواد مخدر و الکل یک شکل رایج از مشاوره است که در آن افراد دارای گواهینامه به مراجعین کمک می کنند تا از اختلالات مصرف الکل و مواد بهبود یابند.

مدارک متداول برای مشاوران عبارتند از: مشاور سلامت روان دارای مجوز، LMHC، و مشاور حرفه ای دارای مجوز، LPC.

به گفته انجمن مشاوره آمریکا، مشاوران حرفه‌ای به افراد کمک می‌کنند تا بینش‌های شخصی خود را به دست آورند، استراتژی‌ها را توسعه دهند و راه‌حل‌های واقعی برای مشکلات و چالش‌هایی که همه ما در هر زمینه‌ای از زندگی با آن روبرو هستیم، بیابند. آنها به عنوان متخصصان آموزش دیده و معتبر، این کار را با شناخت مراجعان، ایجاد روابط ایمن و مثبت و پیشنهاد ابزارها و تکنیک هایی که معتقدند برای مراجعان مفید است، انجام می دهند.

تفاوت بین درمانگر و مربی (کوچینگ)

درمان و کوچینگ نهادهای متمایز هستند. درمانگران می‌توانند بیماری‌های روانی را تشخیص داده و درمان کنند، مشکلات عاطفی و رفتاری را برطرف کنند گذشته است و به مراجعان کمک می کند تا به شادی و رضایت بیشتری دست یابند.

مربیان تمایلی به درمان اختلالات سلامت روان ندارند. بلکه به افرادی که عملکرد نسبتاً بالاتری دارند کمک می کنند تا به رشد خود ادامه دهند و به اهداف خاصی دست یابند. درمان تمایل به طولانی‌مدت دارد، در حالی که مربیگری تمایل به کوتاه‌مدت دارد، اگرچه طول درمان می‌تواند بسته به اهداف و مقاصد در هر دو زمینه متفاوت باشد.

درمان شامل مدرک پیشرفته، آموزش، و مجوز است. مربیگری به عنوان یک رشته غیرقانونی است و نیازی به آموزش یا مجوز ندارد. کوچینگ می تواند بسیار مفید باشد، اما یافتن یک فرد معتبر و با تجربه مهم است. علاوه بر این، درمان اغلب تحت پوشش بیمه است، در حالی که مربیگری اینگونه نیست.

تفاوت بین درمانگر و روانپزشک

روان شناسان و همچنین مددکاران اجتماعی و مشاوران می توانند گفتار درمانی را در تمام اشکال آن تمرین کنند، اما نمی توانند برای درمان بیماری های روانی دارو تجویز کنند. یک روانپزشک، که یک پزشک آموزش دیده است، می تواند دارو تجویز کند.

بسیاری از روانشناسان خود را پزشک می دانند. با این حال، این مدرک به دکترای فلسفه یا دکترای روانشناسی اشاره دارد، نه دکترای پزشکی.

لطفا جهت دریافت خدمات روان شناسی و مشاوره با شماره های ۰۹۰۱۰۱۳۴۶۸۴ و ۰۲۱۸۶۰۱۵۵۹۱ تماس حاصل فرمایید.